پایگاه خبری - تحلیلی ميز نفت 7 ارديبهشت 1396 ساعت 14:24 https://www.mizenaft.ir/news/17413/شکست-تغییر-ساختار-جنوب -------------------------------------------------- روایتی از سید علی بهشتیان عنوان : شکست در تغییر ساختار جنوب -------------------------------------------------- در نهایت شرکت‌ها در مناطق شکل گرفت، ولی بر اساس اساسنامه‌اي كه در همان زمان تصویب شد، اختیارات کامل اداره این شرکت‌ها با شركت ملى مناطق نفتخيز جنوب ازطريق هیئت مدیره و مديرعامل بود. این اختيارات به هر دليلى بعدا تغييرات جدى پيداکرد، و در عمل هم چندان به ان توجه نشد. متن : ميزنفت/ در تاریخ نفت ایران، یکی از سیاسی‌ترین و پر حاشیه ترین تصمیمات اتخاذ شده به تغییر ساختار شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب در اواسط دهه 70 شمسی مربوط است. وزیر آن روزهای نفت که امروز نیز مقام عالی وزارت است تصمیم گرفت شرکت ملی مناطق نفتخیر را به چندین شرکت تفکیک کرد تا قدرت مناطق نفتخیز را به شدت کاهش دهد. این اقدام با انتقاد جدی کارشناسان و مدیران وقت وزارت نفت همراه شد و حتی موسسه مطالعاتی «بین»  نیز این اقدام را خطایی بزرگ نامید ولی وزیر نفت روی درست بودن تصمیم خود تاکید داشت. نخستین مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز در آن روزها سید علی بهشتیان بود. روایت او از آن روزها جالب است:   *تصميم گرفته شده بو دساختار مديريت مناطق نفتخيز با تبديل به شركت متحول شود، تعدادی شرکت عملیاتی و تعدادی نیز شرکت خدماتی و پشتيبانى . چنین شد که درخرداد ماه 78حکم مدیریت من صادر شد، البته در مرحله اول در مورد فلات قاره با من صحبت شد و حتی نفت مرکزی اما نهايتا با حکم مدیریت مناطق نفتخیز به اهواز رفتم آن هم با یک چمدان و بدون مراسم تودیع و معارفه. وزیر نفت این بار قصد داشت کاری را که در وزارت نیروبه گونه‌اى ديگر انجام داده بود، در وزارت نفت اجرايى كند؛  مناطق نفتخیز به دلایل ساختار مستحکم خود  از خیلی از شرکت‌ها اختيار بیشتری داشت و می‌شود ادعا کرد که با چند پاره شدن آن، اختیارات مناطق کاهش پیدا ‌كرد که عملا هم همين اتفاق افتاد.   *به صورت طبیعی من نظرات خود را که مدعی بودم کارشناسی است داشتم. بعدها در یکی از جلسات هیئت مدیره که با حضور وزیر نفت برگزار شد، موضوع را مطرح کردم . نظر اجمالی این بود که اگر من در ابتدا مدیرعامل معرفی شدم انتظار مي‌رود برای انتخاب اعضای هیئت مدیره با من هماهنگ و مشورت شود وگرنه اداره شركتى با اين اهميت با مشكل مواجه مي‌شود  و یا اجازه بدهيد من استعفا بدهم تا هیئت مدیره نفت بدون هیچ مانعی اعضای هیئت مدیره مناطق نفتخیز را تعیین و سپس از سوی آن‌ها مدیرعامل انتخاب شود که مورد موافقت قرار نگرفت.   *پس از مدتی حضور در مناطق و بررسی‌های بیشتر پیشنهاد كردم که فعلاً این اقدام مسکوت بماند، زیرا این ساختار دارای ابهامات زیادی بود. بر این باور بودم مدیریت یا شرکت، موضوع اصلی نفت و مناطق نیست، بلکه ساختار و سیستمی که شرکت باید روی آن پیاده و اجرا شود از اهمیت بیشتری برخوردار است و باید به آن توجه شود اما عملا كار از كار گذشته بود و بر اجراى تصميمات مصر بودند.   *در نهایت  شرکت‌ها در مناطق شکل گرفت، ولی بر اساس اساسنامه‌اي كه در همان زمان تصویب شد، اختیارات کامل اداره این شرکت‌ها با شركت ملى مناطق نفتخيز جنوب ازطريق هیئت مدیره و مديرعامل بود. این اختيارات  به هر دليلى بعدا تغييرات جدى پيداکرد، و در عمل هم چندان به ان توجه نشد.   *از همان ماه‌هاى اول و به قول بعضی مدیران در ماه عسل کاری و با نخستین انتصاب در مناطق نفتخیز، مشكلات بيشتر خود نمايى كرد و متوجه شدم باید در مورد توافق‌ها و قول و قرارهای اولیه با وزیر تجدید نظر كنم حتى با وجود أقدام براى انتقال خانواده ام به اهواز كه دبير آموزش و پرورش بود آن را مسكوت گذاشتم چرا كه به نظر می رسید با اين رفتارها دوران حضورم در مناطق نبايد چندان طولانى باشد که همینطور هم شد.