ره‌آورد گازی روحانی ازسفر به ترکمنستان
یکسال پس از قطع صادرات گاز ترکمنستان به ایران و ارجاع شکایت گازی این کشور بر سر اختلافات مالی به داوری بین‌المللی، رئیس جمهور در اوایل فروردین سال جاری به ترکمنستان سفر کرد. که عملا این سفر جز توافق در چند مسئله کلی عملا دست آورد دیگری به همراه نداشت.
سفر روحانی به ترکمنستان - میز نفت
به گزارش میز نفت ، ترکمنستان به عنوان چهارمین کشور دارنده ذخایر گاز دنیا یک فرصت طلایی برای ایران است تا با واردات گاز از این کشور و صادرات آن به کشورهای همسایه راهبرد خود در تبدیل شدن به هاب گازی منطقه را به مرحله اجرا بگذارد.
از طرف دیگر ترکمنستان نیز به دلیل وابستگی زیاد درآمدهای ارزی خود به صادرات گاز، تمایل دارد تا صادرات خود را از مسیرهای دیگر افزایش دهد. در همین راستا ترکمنستان که محدودیت جغرافیایی در دسترسی به بازارهای تقاضا دارد، تمایل زیادی به افزایش صادرات به بازارهای دیگر از مسیر ایران دارد.
واردات گاز از ترکمنستان برای ایران علاوه بر تقویت راهبرد تبدیل شدن به هاب گازی منطقه منافع اقتصادی زیاد دیگری به همراه دارد، از جمله ایران می‌تواند با واردات گاز ترکمنستان و صادرات آن به کشورهای همسایه‌ی خود به کمک شبکه وسیع خطوط لوله داخلی کسب درآمد کرده و همچنین به کمک این تجارت گاز روابط خود را با کشورهای همسایه مستحکم‌تر کند.
تا قبل از زمستان سال 95 ،ترکمنستان سالانه ده میلیارد متر مکعب گاز به ایران صادر می‌کرد. ایران نیز گاز خریداری شده از ترکمنستان را برای مصارف در شمال شرق کشور استفاده می‌کرد. در سال گذشته و همزمان با شروع زمستان به دلیل اختلافات مالی به‌وجود آمده بین ایران و ترکمنستان، این کشور صادرات گاز خود را به ایران متوقف کرد.
همزمان با توقف صادرات گاز ترکمنستان به ایران، مذاکرات دو کشور برای حل اختلاف مالی آغاز شد ولی به دلیل طولانی شدن این مذاکرات، ترکمن‌ها ترجیح دادند تا این اختلاف را به داوری بین المللی بکشانند.در طول یکسال و نیم گذشته نیز هر چند ترکمن‌ها اختلاف را به داوری بین المللی کشانده‌اند،اما به دلیل تمایل ترکمنستان به ادامه صادرات گاز به ایران ، همواره تمایل خود را برای ادامه مذاکرات نشان داده‌اند. طرف ایرانی اما همواره سخن از بی‌نیازی به گاز ترکمنستان به میان آورده است و ترکمنستان را متهم به زیاده خواهی و بدعهدی کرده است.
در اوایل فروردین 97 ، حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان به ترکمنستان سفر کرد. یکی از مهم‌ترین مسائلی که انتظار می‌رفت در سفر اخیر رییس جمهور کشورمان به ترکمنستان حل و فصل شود اختلاف مالی در صادرات گاز ترکمنستان به ایران بود، اما متاسفانه نه تنها سفر اخیر رییس جمهور در این زمینه هیچ دست آوردی نداشت بلکه تنها با یکسری توافقات ضمنی به منظور همکاری در توسعه میادین دریای خزر به پایان رسید.
سفر رئیس جمهور به این کشور علاوه بر حل اختلاف گازی می‌توانست دست آوردهای دیگری در حوزه‌های مختلف از جمله همکاری ایران در توسعه زیرساخت‌هایی چون نیروگاه و جاده در ترکمنستان و حتی توسعه میادین نفت و گاز این کشور داشته باشد، متاسفانه اما بنظر می‌رسد چنین سفری که می‌تواند منشاء توسعه همکاری بین دو کشور باشد بدون هیچ برنامه ریزی قبلی صورت گرفته است.
حال سوال اصلی این است که چرا اختلاف بر سر بزرگترین تجارت دو کشور ایران و ترکمنستان حتی با مذاکره عالیترین مقام سیاسی دو کشور رفع نشده است؟ آیا بی‌نتیجه بودن این سفر ناشی از عدم برنامه‌ریزی راهبردی در زمینه انرژی در کشور نیست؟
شاید بهتر باشد که مسئولان کشور با برنامه ریزی دقیق‌تر موجبات توسعه روابط با کشورهای همسایه به منظور استفاده از پتانسیل‌های منطقه‌ای را فراهم کنند.
منبع : فارس
از طرف دیگر ترکمنستان نیز به دلیل وابستگی زیاد درآمدهای ارزی خود به صادرات گاز، تمایل دارد تا صادرات خود را از مسیرهای دیگر افزایش دهد. در همین راستا ترکمنستان که محدودیت جغرافیایی در دسترسی به بازارهای تقاضا دارد، تمایل زیادی به افزایش صادرات به بازارهای دیگر از مسیر ایران دارد.
واردات گاز از ترکمنستان برای ایران علاوه بر تقویت راهبرد تبدیل شدن به هاب گازی منطقه منافع اقتصادی زیاد دیگری به همراه دارد، از جمله ایران می‌تواند با واردات گاز ترکمنستان و صادرات آن به کشورهای همسایه‌ی خود به کمک شبکه وسیع خطوط لوله داخلی کسب درآمد کرده و همچنین به کمک این تجارت گاز روابط خود را با کشورهای همسایه مستحکم‌تر کند.
تا قبل از زمستان سال 95 ،ترکمنستان سالانه ده میلیارد متر مکعب گاز به ایران صادر می‌کرد. ایران نیز گاز خریداری شده از ترکمنستان را برای مصارف در شمال شرق کشور استفاده می‌کرد. در سال گذشته و همزمان با شروع زمستان به دلیل اختلافات مالی به‌وجود آمده بین ایران و ترکمنستان، این کشور صادرات گاز خود را به ایران متوقف کرد.
همزمان با توقف صادرات گاز ترکمنستان به ایران، مذاکرات دو کشور برای حل اختلاف مالی آغاز شد ولی به دلیل طولانی شدن این مذاکرات، ترکمن‌ها ترجیح دادند تا این اختلاف را به داوری بین المللی بکشانند.در طول یکسال و نیم گذشته نیز هر چند ترکمن‌ها اختلاف را به داوری بین المللی کشانده‌اند،اما به دلیل تمایل ترکمنستان به ادامه صادرات گاز به ایران ، همواره تمایل خود را برای ادامه مذاکرات نشان داده‌اند. طرف ایرانی اما همواره سخن از بی‌نیازی به گاز ترکمنستان به میان آورده است و ترکمنستان را متهم به زیاده خواهی و بدعهدی کرده است.
در اوایل فروردین 97 ، حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان به ترکمنستان سفر کرد. یکی از مهم‌ترین مسائلی که انتظار می‌رفت در سفر اخیر رییس جمهور کشورمان به ترکمنستان حل و فصل شود اختلاف مالی در صادرات گاز ترکمنستان به ایران بود، اما متاسفانه نه تنها سفر اخیر رییس جمهور در این زمینه هیچ دست آوردی نداشت بلکه تنها با یکسری توافقات ضمنی به منظور همکاری در توسعه میادین دریای خزر به پایان رسید.
سفر رئیس جمهور به این کشور علاوه بر حل اختلاف گازی می‌توانست دست آوردهای دیگری در حوزه‌های مختلف از جمله همکاری ایران در توسعه زیرساخت‌هایی چون نیروگاه و جاده در ترکمنستان و حتی توسعه میادین نفت و گاز این کشور داشته باشد، متاسفانه اما بنظر می‌رسد چنین سفری که می‌تواند منشاء توسعه همکاری بین دو کشور باشد بدون هیچ برنامه ریزی قبلی صورت گرفته است.
حال سوال اصلی این است که چرا اختلاف بر سر بزرگترین تجارت دو کشور ایران و ترکمنستان حتی با مذاکره عالیترین مقام سیاسی دو کشور رفع نشده است؟ آیا بی‌نتیجه بودن این سفر ناشی از عدم برنامه‌ریزی راهبردی در زمینه انرژی در کشور نیست؟
شاید بهتر باشد که مسئولان کشور با برنامه ریزی دقیق‌تر موجبات توسعه روابط با کشورهای همسایه به منظور استفاده از پتانسیل‌های منطقه‌ای را فراهم کنند.
منبع : فارس
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۱۰:۳۹
کد مطلب: 20884
