صنعت انرژی ایران، هدف اصلی تحریم های احتمال

به گزارش میز نفت ، زمانی که معاون وزیر نفت ایران از بزرگترین پالایشگاه نفت این کشور بازدید می کرد، وی یک پیام آشکار را به دشمنان ایران مخابره کرد. او گفت، حتی اگر ترامپ مجددا ایران را تحریم کند، ایران همچون ابتدای دهه جاری با کمبود شدید بنزین مواجه نخواهد شد.

علیرضا صادق آبادی، در ماه جاری میلادی در حاشیه بازدید از پالایشگاه ستاره خلیج فارس اظهار داشت: «ما با هیچ مشکلی در زمینه عرضه بنزین چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی مواجه نخواهیم بود.... ما برای تکمیل این پالایشگاه و تولید بنزین نیازمند واردات هیچ گونه تجهیزات و مواد (اساسی) نیستیم.» مقامات ایرانی پالایشگاه ستاره خلیج فارس را یکی از نمونه های پیشرفت صنعت نفت ایران بعد از اجرای توافق برجام می دانند. اما اگر ترامپ تهدید خود مبنی بر خروج از برجام را عملی کند، بخشی که بیشترین آسیب را خواهد دید، مهمترین صنعت ایران یعنی صنعت انرژی است.

به گفته ایمان ناصری، تحلیلگر موسسه اف جی ای: «بخش انرژی هدف اصلی (اقدامات ترامپ) است.» وی افزود: «هرگونه خروج آمریکا از برجام یا وضع مجدد تحریم ها ابتدا به صادرات نفت ایران و در درازمدت به ظرفیت های پالایشگاهی و تولید آینده این کشور آسیب خواهد زد.» ناصری اضافه کرد، هرچند پروژه ستاره خلیج فارس پیشرفت داشته، اما دیگر برنامه های نوسازی همچنان متوقف هستند. ایران در سال 2006 شروع به احداث این پالایشگاه در بندرعباس کرد. در این دوره روابط ایران با غرب در سطح پایینی قرار داشت و تحریم ها تشدید شده بود. همین مسئله سبب شده بود که ایران نتواند تجهیزات مورد نیاز تکمیل این پالایشگاه را وارد نماید. اما بعد از امضای برجام، ایران خودکفایی در تولید بنزین را اولویت اصلی خود قرار داد و توانست فاز نخست این پالایشگاه را در سال گذشته به بهره برداری برساند.

این پالایشگاه پس از سرمایه گذاری 4 میلیارد یورویی اکنون قادر به تولید روزانه 16 میلیون لیتر بنزین است که قرار است این رقم در طی چند سال آینده به 22 میلیون لیتر برسد. 8 سال پیش در اوج تحریم ها، تجارتخانه های بزرگی همچون ویتول، ترافیگورا و گلنکور، فروش بنزین به ایران را متوقف کردند و تهران ناگزیر شد مجتمع های پتروشیمی را به مجتمع های تولید بنزین کم کیفیت تبدیل کند. نتیجه این اقدام آلودگی هوای شهرهای بزرگ و آسیب دیدن موتور خودروها بود. کیفیت بنزین مصرفی در ایران که بیش از 90 درصد آن در داخل تولید می شود، قابل قبول است. تولید نفت ایران از حدود 3 میلیون بشکه در سال 2014 به حدود 4 میلیون بشکه افزایش یافته و این بدان معناست که نفت بیشتری برای تولید فرآورده های نفتی در دسترس است. ایران در عین حال صادرات نفت خود را بیش از دو برابر کرده و به حدود 2.6 میلیون بشکه در روز رسانده است.

اما اگر آمریکا تحریم های جدیدی علیه ایران به اجرا بگذارد چالش اصلی حکومت ایران حفظ دستاوردهای حوزه انرژی خواهد بود. بزرگترین سرمایه گذاری خارجی بعد از برجام در ایران در بخش هیدروکربنی ایران صورت گرفته و شرکت توتال قراردادی 4.8 میلیارد دلاری برای توسعه میدان گازی پارس جنوبی به امضا رسانده است. توسعه این میدان نقشی محوری در برنامه های انرژی و صنعتی ایران دارد. اما اگر شرکت های خارجی در معرض ریسک اقدامات تنبیهی دولت آمریکا قرار بگیرند، این پروژه نیز در معرض خطر قرار خواهد گرفت.

دیوید جلیلوند، تحلیلگر انستیتوی آکسفورد در این باره گفت: «اکثر اروپایی ها به جز توتال سیاست صبر و انتظار را پیشه کرده اند و می خواهند ببینند که آیا دولت ترامپ اجازه پیگیری پروژه های بلندمدت را خواهد داد یا نه.»

ریچارد نفیو، تحلیلگر مرکز سیاست های جهانی انرژی در دانشگاه کلمبیا هم گفت: «در اروپا شرکت های زیادی وجود دارد که منافع قابل توجهی در آمریکا دارند و حتی اگر دولت هایشان به تحریم مجدد ایران نه بگویند، ناگزیرند با تحریم های یکجانبه دولت آمریکا علیه ایران همکاری کنند.» وی افزود، ژاپن و کره جنوبی هم احتمالا با سیاست جدید آمریکا علیه ایران همراهی خواهند کرد. اما عامل مختل کننده تحریم ها، چین خواهد بود. آنها از برجام حمایت می کنند و اعتقادی به کنار گذاشتن آن ندارند. اگر چینی ها با تحریم های جدید آمریکا همراهی نکنند، ممکن است مفر بزرگی برای ایران در برنامه تحریم های ترامپ ایجاد کنند.



منبع : تسنیم

جمعه ۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۱۷:۵۷