بلاتکلیفی 700 میلیون یورو مناقصه تجهیزات در پارس‌جنوبی
پس از افت و خیزهای رسانه‌ای متعدد و تأیید و تکذیب‌های فراوان سرانجام رسماً از سوی مدیران نفتی اعلام شد که توتال پروژه فاز 11 پارس‌جنوبی را برای همیشه ترک کرده است. با این اوصاف تکلیف شرکت سی.ان.پی.سی چین نیز مشخص شد که در غیاب لیدر اصلی کنسرسیوم فاز 11 می‌تواند رهبری پروژه را به دست بگیرد و با در اختیار گرفتن سهم 50 درصدی توتال میزان سهم خود را به مرز 80 درصد برساند.
پارس‌جنوبی - میز نفت
به گزارش میز نفت ، اما در این میان باید دید که آیا شرکت چینی با ایران به نقطه تفاهمی برای اجرای توسعه میدان می‌رسد و در صورت محقق شدن این امر چه میزان برای استفاده از تجهیزات بازار داخلی متعهد خواهد شد. این امر در حال حاضر می‌تواند نقش بسیار مهمی در صنعت نفت و گاز ایفا کند، اگر بومی‌سازی تجهیزات و حمایت از سازندگان و پیمانکاران در پروژه‌ها به درستی صورت گیرد می‌توان امیدوار بود که حتی با وجود اعمال تحریم‌ها ایران توانایی اجرای پروژه‌ها را داشته باشد.
در خصوص فاز 11 باید اذعان کرد یکی از دل نگرانی‌های موجود با ترک توتال این است که هزینه‌ها و تجهیزاتی که فرانسه متقبل شده است، چه سرنوشتی پیدا می‌کند.
روند مناقصات تجهیزات به کجا رسید؟
از زمان انعقاد قرارداد این طرح با شرکت توتال برنامه‌ریزی فشرده‌ای برای انجام طراحی‌های اولیه و پایه صورت گرفته که به‌طور تقریبی به اتمام رسیده است. در همین حین اسناد مناقصه قراردادهای فرعی این میدان گازی تهیه و بین شرکت‌های مناقصه‌گر توزیع شد، حتی پیشنهادهای مالی برای برخی قرارداد‌ها باز و منعقد شد.
در ماه‌های اولیه طراحی، برای هر طرح مناقصات فرعی انجام شد تا این مرحله انجام طراحی‌ها و توزیع اسناد مناقصه و دریافت پیشنهاد‌ها صورت بگیرد. جکت، تاپ ساید، خط لوله دریایی، سکو و نصب آن از جمله بخش‌هایی بود که برای آن مناقصه برگزار شد.
اواخر سال گذشته پاکتهای مالی بخش‌های فاز ۱۱ پارس‌جنوبی به جز بخش حفاری باز شد و بر این اساس اعلام شد که اسامی پیمانکاران اجرایی فاز ۱۱ پارس‌جنوبی که عمدتاً ایرانی هستند پس از بررسی از سوی شرکت توتال اعلام و با آنها قرارداد امضا خواهد شد. مقرر شده بود تا بیش از ۸۰ درصد ارزش قرارداد‌ها به ایرانی‌‌ها واگذار شود که در عمل واگذاری قرارداد به شرکت‌های ایرانی به معنای انتقال فناوری بود، بدین‌ترتیب قریب به 700 میلیون یورو مناقصه برای طرح توسعه فاز 11 برگزار شد، اما با تغییر جبهه توتال دست ایران در حنا ماند. در حالی که قرار بود برنده این مناقصات اعلام و سپس طرح توسعه وارد فاز اجرایی شود عملاً با جا خالی دادن توتال و تا جایگزینی شرکت جدید برای ادامه کار یک بازه زمانی طولانی مدت را تلف خواهد کرد تا مجدد کار‌ها روی غلتک بیفتد.
قرارداد فاز ۱۱ پارس‌جنوبی ۱۲ تیرماه پارسال امضا و در مردادماه تنفیذ شد. براساس عرف قراردادهای نفتی (بیع متقابل یا الگوی جدید قراردادهای نفتی) ابتدا باید طراحی پایه، تعیین مشاور، مطالعات زیست‌محیطی و اموراولیه از سوی پیمانکار انجام شود. پس از انجام اقدام‌های اولیه، فرایند مناقصه آغاز و پیمانکاران فرعی انتخاب می‌شوند. در واقع میانگین ۱۵ تا ۱۶ ماه پس از امضای قرارداد اصلی، قراردادهای فرعی واگذار و اجرایی می‌شوند.
سرانجام هزینه‌های توتال در پارس‌جنوبی
پس از ماجرای بازگشت دوباره تحریم‌ها، توتال موضع خود را برای ادامه اجرای پروژه تغییر داد و با توجه به شرایط پیش آمده دست رد به سینه ایران زد. هرچند ایران برای گرفتن معافیت از تحریم‌ها از واشنگتن دو ماه به توتال فرجه داد ولی این امر به نقطه مطلوبی نرسید و معافیتی به شرکت فرانسوی اعطا نشد.
بنابراین توتال راهی جز خروج از ایران را نداشت اما در این مدت این شرکت هزینه‌هایی را متقبل شده است که هنوز مشخص نیست این مبالغ چه سرنوشتی پیدا می‌کند.
درآمد 15 میلیارد دلاری توتال و هزینه 40 میلیون دلاری در ایران
خروج توتال از پروژه فاز 11، 40 میلیون دلار برایش آب می‌خورد، این درحالی است که در مقیاس توتال که سالانه ۱۵ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری دارد این رقم زیادی به حساب نمی‌آید. اما آنچه در این بین بسیار مهم و حیاتی جلوه‌گری می‌کند ماجرای درج جریمه و ضمانتنامه در قراردادی بود که فی‌مابین فرانسه و ایران منعقد شده بود که در نهایت چارچوب قرارداد را برای کارفرمای پروژه در صورت وقوع چنین پروژه‌ای سفت و سخت کند.
سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس در این خصوص گفت: تمام هزینه‌ها و تجهیزات توتال در ایران باقی می‌ماند و تعهدی برای بازگشت آن وجود ندارد.
اسدا... قره‌خانی با اشاره به خروج توتال از قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس‌جنوبی، به خانه ملت گفت: توتال احساس کرد که ماندن در فاز ۱۱ پارس‌جنوبی سبب ضرر و زیان سنگین این شرکت می‌شود بنابراین قرارداد را ترک کرد، البته شرکت‌هایی همانند زیمنس، اِنی، شل و رنو نیز یکی پس از دیگری ایران را ترک کردند.
ضمانتنامه‌های لازم برای خروج از توتال
سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، درباره این‌که آیا ضمانت‌های لازم برای خروج توتال از ایران دریافت شده است یا خیر، ادامه‌داد: یکی از بندهای قرارداد ایران و توتال این بود که اگر توتال قرارداد را ترک کند CNPC جایگزین این شرکت شود که در واقع این نوعی ضمانتنامه اجرایی بود.
نماینده مردم علی آبادکتول در مجلس شورای اسلامی، گفت: ایران هیچ تعهدی به صورت بانکی، دولتی و خصوصی به شرکت توتال نداده است که این شرکت اظهار کند که این میزان در پارس‌جنوبی هزینه و تجهیزات وارد کرده و خواستار بازگردانده شدن آن شود.
سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، تصریح‌کرد: تمام هزینه‌ها و تجهیزات توتال در ایران باقی می‌ماند و تعهدی برای بازگشت آن وجود ندارد.
در خصوص فاز 11 باید اذعان کرد یکی از دل نگرانی‌های موجود با ترک توتال این است که هزینه‌ها و تجهیزاتی که فرانسه متقبل شده است، چه سرنوشتی پیدا می‌کند.
روند مناقصات تجهیزات به کجا رسید؟
از زمان انعقاد قرارداد این طرح با شرکت توتال برنامه‌ریزی فشرده‌ای برای انجام طراحی‌های اولیه و پایه صورت گرفته که به‌طور تقریبی به اتمام رسیده است. در همین حین اسناد مناقصه قراردادهای فرعی این میدان گازی تهیه و بین شرکت‌های مناقصه‌گر توزیع شد، حتی پیشنهادهای مالی برای برخی قرارداد‌ها باز و منعقد شد.
در ماه‌های اولیه طراحی، برای هر طرح مناقصات فرعی انجام شد تا این مرحله انجام طراحی‌ها و توزیع اسناد مناقصه و دریافت پیشنهاد‌ها صورت بگیرد. جکت، تاپ ساید، خط لوله دریایی، سکو و نصب آن از جمله بخش‌هایی بود که برای آن مناقصه برگزار شد.
اواخر سال گذشته پاکتهای مالی بخش‌های فاز ۱۱ پارس‌جنوبی به جز بخش حفاری باز شد و بر این اساس اعلام شد که اسامی پیمانکاران اجرایی فاز ۱۱ پارس‌جنوبی که عمدتاً ایرانی هستند پس از بررسی از سوی شرکت توتال اعلام و با آنها قرارداد امضا خواهد شد. مقرر شده بود تا بیش از ۸۰ درصد ارزش قرارداد‌ها به ایرانی‌‌ها واگذار شود که در عمل واگذاری قرارداد به شرکت‌های ایرانی به معنای انتقال فناوری بود، بدین‌ترتیب قریب به 700 میلیون یورو مناقصه برای طرح توسعه فاز 11 برگزار شد، اما با تغییر جبهه توتال دست ایران در حنا ماند. در حالی که قرار بود برنده این مناقصات اعلام و سپس طرح توسعه وارد فاز اجرایی شود عملاً با جا خالی دادن توتال و تا جایگزینی شرکت جدید برای ادامه کار یک بازه زمانی طولانی مدت را تلف خواهد کرد تا مجدد کار‌ها روی غلتک بیفتد.
قرارداد فاز ۱۱ پارس‌جنوبی ۱۲ تیرماه پارسال امضا و در مردادماه تنفیذ شد. براساس عرف قراردادهای نفتی (بیع متقابل یا الگوی جدید قراردادهای نفتی) ابتدا باید طراحی پایه، تعیین مشاور، مطالعات زیست‌محیطی و اموراولیه از سوی پیمانکار انجام شود. پس از انجام اقدام‌های اولیه، فرایند مناقصه آغاز و پیمانکاران فرعی انتخاب می‌شوند. در واقع میانگین ۱۵ تا ۱۶ ماه پس از امضای قرارداد اصلی، قراردادهای فرعی واگذار و اجرایی می‌شوند.
سرانجام هزینه‌های توتال در پارس‌جنوبی
پس از ماجرای بازگشت دوباره تحریم‌ها، توتال موضع خود را برای ادامه اجرای پروژه تغییر داد و با توجه به شرایط پیش آمده دست رد به سینه ایران زد. هرچند ایران برای گرفتن معافیت از تحریم‌ها از واشنگتن دو ماه به توتال فرجه داد ولی این امر به نقطه مطلوبی نرسید و معافیتی به شرکت فرانسوی اعطا نشد.
بنابراین توتال راهی جز خروج از ایران را نداشت اما در این مدت این شرکت هزینه‌هایی را متقبل شده است که هنوز مشخص نیست این مبالغ چه سرنوشتی پیدا می‌کند.
درآمد 15 میلیارد دلاری توتال و هزینه 40 میلیون دلاری در ایران
خروج توتال از پروژه فاز 11، 40 میلیون دلار برایش آب می‌خورد، این درحالی است که در مقیاس توتال که سالانه ۱۵ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری دارد این رقم زیادی به حساب نمی‌آید. اما آنچه در این بین بسیار مهم و حیاتی جلوه‌گری می‌کند ماجرای درج جریمه و ضمانتنامه در قراردادی بود که فی‌مابین فرانسه و ایران منعقد شده بود که در نهایت چارچوب قرارداد را برای کارفرمای پروژه در صورت وقوع چنین پروژه‌ای سفت و سخت کند.
سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس در این خصوص گفت: تمام هزینه‌ها و تجهیزات توتال در ایران باقی می‌ماند و تعهدی برای بازگشت آن وجود ندارد.
اسدا... قره‌خانی با اشاره به خروج توتال از قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس‌جنوبی، به خانه ملت گفت: توتال احساس کرد که ماندن در فاز ۱۱ پارس‌جنوبی سبب ضرر و زیان سنگین این شرکت می‌شود بنابراین قرارداد را ترک کرد، البته شرکت‌هایی همانند زیمنس، اِنی، شل و رنو نیز یکی پس از دیگری ایران را ترک کردند.
ضمانتنامه‌های لازم برای خروج از توتال
سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، درباره این‌که آیا ضمانت‌های لازم برای خروج توتال از ایران دریافت شده است یا خیر، ادامه‌داد: یکی از بندهای قرارداد ایران و توتال این بود که اگر توتال قرارداد را ترک کند CNPC جایگزین این شرکت شود که در واقع این نوعی ضمانتنامه اجرایی بود.
نماینده مردم علی آبادکتول در مجلس شورای اسلامی، گفت: ایران هیچ تعهدی به صورت بانکی، دولتی و خصوصی به شرکت توتال نداده است که این شرکت اظهار کند که این میزان در پارس‌جنوبی هزینه و تجهیزات وارد کرده و خواستار بازگردانده شدن آن شود.
سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، تصریح‌کرد: تمام هزینه‌ها و تجهیزات توتال در ایران باقی می‌ماند و تعهدی برای بازگشت آن وجود ندارد.
شنبه ۱۰ شهريور ۱۳۹۷ ساعت ۱۶:۳۸
کد مطلب: 21832
