یکی از بزرگترین پرونده‌های فساد
3 ایرانی در راس فساد بزرگ نفتی
علاوه بر شرکت های فوق نام شرکت‌های FMC Technologies، Cameron and Weatherford آمریکا، Petrofac انگلیس، انی و سایپم ایتالیا، شرکت مان توربو و زیمنس آلمان، شرکت هلندی SBM Offshore، غول هندی لارسن و توربو نیز به چشم می خورد.
میز نفت| یکی از مدیران سابق شرکت مشاوره نفت و گاز Unaoil به دلیل پرداخت رشوه برای یک قرارداد نفتی به ارزش ۱.۷ میلیارد دلار در عراق، به سه سال و چهار ماه زندان محکوم شد. این خبر روز گذشته در خروجی رسانه‌های معتبر جهان قرار گرفت. ماجرای این خبر، در سال 95 در میزنفت منتشر شد که برای آگاهی بیشتر از این پرونده، مطلب مورد اشاره ژس از 4 سال بازنشر می‌شود. در آن مطلب آمده بود:
نشریه اینترنتی هافینگتن پست ادعا کرده است که اسنادی در دست دارد که نشان می‌دهد شرکت نفتی Unaoil موناکو، متعلق به خانواده احسنی، با پرداخت رشوه‌های کلان به ارگان‌های مهم اقتصادی دنیا، مبالغ هنگفتی را عاید خود و شرکایش کرده است.
به نوشته این نشریه، این شرکت نقش واسطه را در پروژه‌های کلان اقتصادی بر عهده داشته است به گونه‌ای که از طرف شرکت‌های مطرح دنیا از جمله سامسونگ و هیوندای کره، رولز رویس اینگلیس، هالیبرتون آمریکا و هلدینگ لیتون استرالیا مبالغی را به مدیران شرکت‌های نفتی دنیا پرداخت می‌کرده تا بتواند پروژه‌های عظیم را در اختیار بگیرد.
ابعاد این ماجرا به قدری گسترده است که بخش بزرگی از بانک‌های اروپایی، آمریکایی، شرکت‌های نفتی بزرگ خاورمیانه، نهادهای بین‌المللی معتبر ضد رشوه و بسیاری موسسات دیگر را در بر می‌گیرد.
این گزارش ادعا می‌کند که،رشوه‌ها بین سال‌های 2002 تا 2010 به مقامات نفتی کشورهایی از جمله عراق، سوریه، لیبی، امارات، کویت و ایران پرداخت شده است. علاوه بر شرکت‌های فوق نام شرکت‌های FMC Technologies، Cameron and Weatherford آمریکا، Petrofac انگلیس، انی و سایپم ایتالیا، شرکت مان توربو و زیمنس آلمان، شرکت هلندی SBM Offshore، غول هندی لارسن و توربو نیز به چشم می خورد.
البته این باور وجود دارد که شرکت‌های فوق از پرداخت رشوه در این ارتباط بی خبر بوده‌اند. اما برخی شرکت‌ها از جمله شرکت اسپانیایی Tecnicas Reunidas، شرکت تچنیپ و غول حفاری MI-SWACO فرانسه نه تنها از این رشوه‌ها با خبر بوده‌اند بلکه خود نیز در پرداخت رشوه شریک بودند.
غول دفاعی آمریکا هانی ول و شرکت فراساحل لیتون استرالیا توافق کرده بودند که از قراردادهای نفتی عراق از این رشوه‌ها حرفی به میان نیاورند. همچنین مدیر شرکت رولز رویس به دلیل درز اطلاعات این رشوه‌ها از این شرکت سعی داشته با پرداخت رشوه جلوی رسوایی شرکت را بگیرد.
این پرونده نشان می‌دهد که شرکت‌های غربی چگونه از دارایی‌های مردم خاورمیانه برای منافع خود استفاده می‌کنند. آمریکا پس از براندازی صدام اعلام کرده بود که درآمدهای نفتی عراق برای مردم این کشور هزینه می‌شود اما در این پرونده مشخص می‌شود که این ادعا دروغی بیش نبوده است.
شرکت نفتی Unaoil که طراح اصلی پرداخت این رشوه‌ها به شمار می‌رود از سوی خانواده احسنی در موناکو اداره می‌شود. عطا احسنی کارمند شرکت ملی نفت ایران بوده است که در سال 1359 همزمان با انقلاب از ایران خارج می‌شود و در 90 میلادی شرکت نفت Unaoil را به ثبت می‌رساند.
وی به همراه پسران خود سامان و سیروس احسنی این شرکت را اداره می‌کنند. بانک‌های نیویورک و لندن فعالیت‌های پولشویی را برای این خانواده انجام می‌دهند و از آنجا که از سال 2007 این شرکت به عضویت آژانس بین‌المللی ضد رشوه‌خواری تریس درآمده است، صداقت این سازمان هم زیر سوال می‌رود.
در این اسناد مشخص شده که شرکت Unaoil در زمان تحریم‌های نفتی ایران، برای آنکه دچار مشکلات تحریمی نشود از واحد پولی غیر از دلار برای پرداخت رشوه استفاده می‌کرده است. همچنین شرکت‌های واسطه برای فعالیت در ایران انتخاب می‌شده‌اند که ترجیحا نام ایران در آن‌ها به کار برده نشده است.
نشریه اینترنتی هافینگتن پست ادعا کرده است که اسنادی در دست دارد که نشان می‌دهد شرکت نفتی Unaoil موناکو، متعلق به خانواده احسنی، با پرداخت رشوه‌های کلان به ارگان‌های مهم اقتصادی دنیا، مبالغ هنگفتی را عاید خود و شرکایش کرده است.
به نوشته این نشریه، این شرکت نقش واسطه را در پروژه‌های کلان اقتصادی بر عهده داشته است به گونه‌ای که از طرف شرکت‌های مطرح دنیا از جمله سامسونگ و هیوندای کره، رولز رویس اینگلیس، هالیبرتون آمریکا و هلدینگ لیتون استرالیا مبالغی را به مدیران شرکت‌های نفتی دنیا پرداخت می‌کرده تا بتواند پروژه‌های عظیم را در اختیار بگیرد.
ابعاد این ماجرا به قدری گسترده است که بخش بزرگی از بانک‌های اروپایی، آمریکایی، شرکت‌های نفتی بزرگ خاورمیانه، نهادهای بین‌المللی معتبر ضد رشوه و بسیاری موسسات دیگر را در بر می‌گیرد.
این گزارش ادعا می‌کند که،رشوه‌ها بین سال‌های 2002 تا 2010 به مقامات نفتی کشورهایی از جمله عراق، سوریه، لیبی، امارات، کویت و ایران پرداخت شده است. علاوه بر شرکت‌های فوق نام شرکت‌های FMC Technologies، Cameron and Weatherford آمریکا، Petrofac انگلیس، انی و سایپم ایتالیا، شرکت مان توربو و زیمنس آلمان، شرکت هلندی SBM Offshore، غول هندی لارسن و توربو نیز به چشم می خورد.
البته این باور وجود دارد که شرکت‌های فوق از پرداخت رشوه در این ارتباط بی خبر بوده‌اند. اما برخی شرکت‌ها از جمله شرکت اسپانیایی Tecnicas Reunidas، شرکت تچنیپ و غول حفاری MI-SWACO فرانسه نه تنها از این رشوه‌ها با خبر بوده‌اند بلکه خود نیز در پرداخت رشوه شریک بودند.
غول دفاعی آمریکا هانی ول و شرکت فراساحل لیتون استرالیا توافق کرده بودند که از قراردادهای نفتی عراق از این رشوه‌ها حرفی به میان نیاورند. همچنین مدیر شرکت رولز رویس به دلیل درز اطلاعات این رشوه‌ها از این شرکت سعی داشته با پرداخت رشوه جلوی رسوایی شرکت را بگیرد.
این پرونده نشان می‌دهد که شرکت‌های غربی چگونه از دارایی‌های مردم خاورمیانه برای منافع خود استفاده می‌کنند. آمریکا پس از براندازی صدام اعلام کرده بود که درآمدهای نفتی عراق برای مردم این کشور هزینه می‌شود اما در این پرونده مشخص می‌شود که این ادعا دروغی بیش نبوده است.
شرکت نفتی Unaoil که طراح اصلی پرداخت این رشوه‌ها به شمار می‌رود از سوی خانواده احسنی در موناکو اداره می‌شود. عطا احسنی کارمند شرکت ملی نفت ایران بوده است که در سال 1359 همزمان با انقلاب از ایران خارج می‌شود و در 90 میلادی شرکت نفت Unaoil را به ثبت می‌رساند.
وی به همراه پسران خود سامان و سیروس احسنی این شرکت را اداره می‌کنند. بانک‌های نیویورک و لندن فعالیت‌های پولشویی را برای این خانواده انجام می‌دهند و از آنجا که از سال 2007 این شرکت به عضویت آژانس بین‌المللی ضد رشوه‌خواری تریس درآمده است، صداقت این سازمان هم زیر سوال می‌رود.
در این اسناد مشخص شده که شرکت Unaoil در زمان تحریم‌های نفتی ایران، برای آنکه دچار مشکلات تحریمی نشود از واحد پولی غیر از دلار برای پرداخت رشوه استفاده می‌کرده است. همچنین شرکت‌های واسطه برای فعالیت در ایران انتخاب می‌شده‌اند که ترجیحا نام ایران در آن‌ها به کار برده نشده است.
جمعه ۱۸ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۱۷:۴۲
کد مطلب: 28535
