به گزارش «
ميزنفت» به نقل از تسنیم؛ رویترز طی گزارشی نوشت: در نگاه اول، اینگونه به نظر می رسد که ایران نفتی بیش از آنچه که بر اساس توافق ژنو مجاز بوده، صادر کرده است، اما مقامات آمریکایی به جای شکایت کردن از این اتفاق، استدلال می کنند که تهران در حال حرکت در چهارچوب محدودیت های توافق ژنو است.
افزایش صادرات نفت ایران نشان دهنده استفاده این کشور از شکافی است که در قوانین آمریکا وجود دارد و به مشتریان این کشور اجازه می دهد تا از تهران میعانات خریداری کنند، یک نفت بسیار سبک که مشمول تحریم ها نیست. افزایش محموله های نفتی بلاعوضی که ایران به سوریه می دهد نیز تحت پوشش توافق انجام شده قرار ندارد.
قدرت های جهانی، و ایران روز دوشنبه مذاکرات هسته ای را در وین با هدف رسیدن به یک توافق جامع تا مهلت تعیین شده ۲۰ جولای، ادامه می دهند.
مقامات همه کشورهای حاضر در مذاکرات، دستیابی به توافق نهایی را در طی ۵ هفته آینده، دشوار ارزیابی می کنند.
برآوردهای آژانس بین المللی انرژی نشان می دهد که از شروع اجرای توافق ژنو در ۲۰ ژانویه تا ۳۰ آوریل، ایران به طور متوسط حدود ۱.۳۳ میلیون بشکه در روز نفت صادر کرده است.
کاخ سفید در ماه نوامبر اعلام کرد که توافق موقت، حجم نفت صادراتی مجاز ایران را در سطح متوسط «تقریبا» یک میلیون بشکه در روز در طی ۶ ماه اجرای توافق که در ۲۰ جولای منقضی می شود نگه می دارد، اما این مهلت شش ماهه می تواند برای یک دوره شش ماهه دیگر تمدید شود.
آمریکا برای سنجش میزان احترام ایران به توافق، ۳ معیار را مد نظر قرا می دهد: ادبیات پیچیده توافق و قوانین آمریکا؛ آنچه به عنوان «فروش» نفت محسوب می شود و آنچه به عنوان نفت خام تعریف می شود.
از نظر دولت آمریکا میعانات، نوعی نفت بسیار سبک که در میادین گاز طبیعی یافت می شود و عمدتا برای ساخت پلاستیک استفاده می شود، به عنوان نفت خام محسوب نمی شود. همچنین نفتی که ایران به صورت بلاعوض به سوریه می دهد نیز به عنوان «فروش» نفت نیست و اینکه ایران بر اساس توافق ژنو، مجاز است بین یک تا ۱.۱ میلیون بشکه در روز نفت صادر کند، حجمی که اندکی بیش از ارزیابی عمومی کاخ سفید است.