ششمین شاگرد زنگنه هم مدیر شد
انتصابی برای کار نکردن!
وحید حاجی پور| علی‌اکبر پور ابراهیم مدیرعامل جدید شرکت استراتژیک نیکو را باید در تاریخ این شرکت یک نقطه عطف دانست؛ مدیر بسیار جوانی که به‌واسطه تلمذ در کلاس‌های درس بیژن نامدار زنگنه به نفت آمد و حالا حکم مدیریتی خود را دریافت کرده است. او ششمین شاگردی است که حکم مدیریت دریافت کرده است تا به همگان ثابت شود جوانگرایی که مدنظر وزیر نفت بود شامل افراد خاصه میشود.
پور ابراهیم جایگزین چهره‌های استخوان‌دار نفت شده است، روزگاری مدیریت نیکو بر عهده افرادی مانند محمدجواد عاصمی پور، سیف‌الله جشن ساز و سید مجید هدایت زاده بود که همگی طی 30 سال گذشته معاون وزیر و مدیران ارشد شرکتهای نفتی مانند مناطق نفت‌خیز جنوب، ملی حفاری، شرکت ملی نفت و ... بوده‌اند. او در شرایطی به نیکو رسیده است که تحریم‌های جدید درراه است و در این میان، نیکو نقش اصلی را برای دور زدن تحریم‌ها ایفا میکند مانند سال‌های 90 تا 92 که این شرکت رسماً وظایف بانک مرکزی در جابجایی پول را هم بر عهده گرفت و حتی برای تأمین نیازهای کشور، واردات دارو و گندم را هم انجام می‌داد.
نیکو بازوی بین‌المللی نفت است و در شرایط تحریم، کشور را از پرتگاه‌های خطرناکی نجات داده است ولی امروز و در شرایطی که امروز روزهای سختی برای نفت و کشور است، زنگنه تصمیم می‌گیرد یکی از شاگردان خود را بدون یک روز سابقه مدیریتی راهی نیکو کند. این انتخاب از دو حالت خارج نیست، یا وزارت نفت با این تصمیم به‌طور غیرمستقیم اعلام کرده هیچ برنامه‌ای برای مقابله با تحریم‌ها ندارد و به دست خود، یکی از ابزارهای مهم ضد تحریمی را از بین برده است و یا با نشاندن یک چهره ضعیف و امضاکننده در رأس نیکو، در پس پرده فعالیت میکند.
اینکه کدام‌یک از این دو حالات درست است جای بررسی و تأمل بیشتری دارد ولی وقتی روند انتصاب‌های 5 سال گذشته وزارت نفت و «شاگرد سالاری» وزیر نفت را در احکام مشاهده می‌کنیم، متوجه می‌شویم که گویا قرار نیست چیزی درست شود. اغلب این انتصاب‌ها به ضرر کشور تمام‌شده‌اند و همین موضوع، نگرانی‌ها را تشدید کرده است. اصرار وزیر نفت برای صدور جکم مدیریت برای شاگردان خود به اسم «جوانگرایی» از یک سو و عدم تجربه مدیریتی و حتی کارشناسی این شاگردان از سمتی دیگر، آزاردهنده شده است و بدون تردید به ضرر نفت تمام خواهد شد.
درباره نیکو این تصمیم جای تأمل بسیاری دارد، اصولاً مهم‌ترین ویژگی برای انتخاب مدیریت نیکو سابقه کاری در بخش‌های مهم صنعت نفت است؛ گفته شد همه‌کسانی که مدیریت نیکو را بر عهده داشتند همگی از چهره‌های سرشناس باتجربه‌ای گرانبها بوده‌اند و همین تجربه موجب شده تا نیکو در بیشتر مواقع عملکرد مناسبی از خود داشته و نجات‌دهنده کشور باشد. پور ابراهیم برای کارشناسی در نیکو هم نامناسب است چه برسد به مدیریت این شرکت ولی او در عنفوان جوانی به لوزان سوئیس می‌رود تا شاید خوشبخت‌ترین شاگرد زنگنه باشد که می‌خواهد در لوزان استراحت کند.
سید مجید هدایت زاده مدیرعامل سابق نیکو که به دلیل تحریم ها و به بهانه بازنشستگی این شرکت را ترک کرده است، نمی خواست در دور زدن تحریم ها حضور داشته باشد ولی آیا باید دید بیزینس او در پشت پرده با شرکت ملی نفت ادامه خواهد داشت بویژه با مدیربسیار جوانی که نمی داند وظایف نیکو چیست. این روزها را به خاطر بسپارید.
پور ابراهیم جایگزین چهره‌های استخوان‌دار نفت شده است، روزگاری مدیریت نیکو بر عهده افرادی مانند محمدجواد عاصمی پور، سیف‌الله جشن ساز و سید مجید هدایت زاده بود که همگی طی 30 سال گذشته معاون وزیر و مدیران ارشد شرکتهای نفتی مانند مناطق نفت‌خیز جنوب، ملی حفاری، شرکت ملی نفت و ... بوده‌اند. او در شرایطی به نیکو رسیده است که تحریم‌های جدید درراه است و در این میان، نیکو نقش اصلی را برای دور زدن تحریم‌ها ایفا میکند مانند سال‌های 90 تا 92 که این شرکت رسماً وظایف بانک مرکزی در جابجایی پول را هم بر عهده گرفت و حتی برای تأمین نیازهای کشور، واردات دارو و گندم را هم انجام می‌داد.
نیکو بازوی بین‌المللی نفت است و در شرایط تحریم، کشور را از پرتگاه‌های خطرناکی نجات داده است ولی امروز و در شرایطی که امروز روزهای سختی برای نفت و کشور است، زنگنه تصمیم می‌گیرد یکی از شاگردان خود را بدون یک روز سابقه مدیریتی راهی نیکو کند. این انتخاب از دو حالت خارج نیست، یا وزارت نفت با این تصمیم به‌طور غیرمستقیم اعلام کرده هیچ برنامه‌ای برای مقابله با تحریم‌ها ندارد و به دست خود، یکی از ابزارهای مهم ضد تحریمی را از بین برده است و یا با نشاندن یک چهره ضعیف و امضاکننده در رأس نیکو، در پس پرده فعالیت میکند.
اینکه کدام‌یک از این دو حالات درست است جای بررسی و تأمل بیشتری دارد ولی وقتی روند انتصاب‌های 5 سال گذشته وزارت نفت و «شاگرد سالاری» وزیر نفت را در احکام مشاهده می‌کنیم، متوجه می‌شویم که گویا قرار نیست چیزی درست شود. اغلب این انتصاب‌ها به ضرر کشور تمام‌شده‌اند و همین موضوع، نگرانی‌ها را تشدید کرده است. اصرار وزیر نفت برای صدور جکم مدیریت برای شاگردان خود به اسم «جوانگرایی» از یک سو و عدم تجربه مدیریتی و حتی کارشناسی این شاگردان از سمتی دیگر، آزاردهنده شده است و بدون تردید به ضرر نفت تمام خواهد شد.
درباره نیکو این تصمیم جای تأمل بسیاری دارد، اصولاً مهم‌ترین ویژگی برای انتخاب مدیریت نیکو سابقه کاری در بخش‌های مهم صنعت نفت است؛ گفته شد همه‌کسانی که مدیریت نیکو را بر عهده داشتند همگی از چهره‌های سرشناس باتجربه‌ای گرانبها بوده‌اند و همین تجربه موجب شده تا نیکو در بیشتر مواقع عملکرد مناسبی از خود داشته و نجات‌دهنده کشور باشد. پور ابراهیم برای کارشناسی در نیکو هم نامناسب است چه برسد به مدیریت این شرکت ولی او در عنفوان جوانی به لوزان سوئیس می‌رود تا شاید خوشبخت‌ترین شاگرد زنگنه باشد که می‌خواهد در لوزان استراحت کند.
سید مجید هدایت زاده مدیرعامل سابق نیکو که به دلیل تحریم ها و به بهانه بازنشستگی این شرکت را ترک کرده است، نمی خواست در دور زدن تحریم ها حضور داشته باشد ولی آیا باید دید بیزینس او در پشت پرده با شرکت ملی نفت ادامه خواهد داشت بویژه با مدیربسیار جوانی که نمی داند وظایف نیکو چیست. این روزها را به خاطر بسپارید.
سه شنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۴:۰۶
کد مطلب: 21230
وزیر اقتصاد وزیر نفت وزیر کار و وزیر صنعت رییس بانک مرکزی
باید همین الان برکنار بشن
ضعیفترین عملکرد تاریخ برای اینهاست دلار ۴۲۰۰ میدن به دلال جنسشو با دلار ۱۱۰۰۰ تومان میفروشه سانتافه ۲۲۰۰۰ دلاری که با گمرکش نهایتا ۱۵۰ میلیون میشه الان ۴۵۰ میلیون کمتر نمی فروشن
متاسفانه اینجا فقط داره رانت توزیع میشه و نه اینکه اینها خبر ندارن بلکه ...
باید همین الان برکنار بشن
ضعیفترین عملکرد تاریخ برای اینهاست دلار ۴۲۰۰ میدن به دلال جنسشو با دلار ۱۱۰۰۰ تومان میفروشه سانتافه ۲۲۰۰۰ دلاری که با گمرکش نهایتا ۱۵۰ میلیون میشه الان ۴۵۰ میلیون کمتر نمی فروشن
متاسفانه اینجا فقط داره رانت توزیع میشه و نه اینکه اینها خبر ندارن بلکه ...
شاید قرار نیست از کارکنان رسمی نفت کسی در طرح جوانگرایی مدیر شود. چگونه است این شاگردان بدون سابقه مدیریتی و حتی کارشناسی مورد اعتماد قرار می گیرند اما به کارشناسان نفت اعتماد نمی شود ؟چگونه است که آنها رفتار و تجربه مدیرتی دارند اما نفتی ها ندارند؟چرا در بین دستیاران شما حتی یک نفر هم قبل از شما استخدام نفت نبوده است؟ حتی از بین نخبگانی که با طرح شما استخدام شدند. به آنها هم اعتماد ندارید؟ تعدادی از مدیران جوانی که از بین آنها رشد کرده بودند نیز در دوره شما خانه نشین شده اند. چرا چون شاگرد شما نبودند؟ گروهی می گویند وزیر تحت تاثیر تیم شاگردان است که هر روزه با وی کار می کنند اما از وزیری با بیش از 24 سال سابقه وزارت بعید است تحت تاثیر کسی قرار گیرد. این سیاست قابل درک نیست. از آن گذشته تاریخ مصرف شاگردان هم تا 1400 است اگر دولت بماند. از آن به بعد چه کسی از شاگردان گستاخ وزیر حمایت می کند. حتی یک نفر هم از عملکرد آنها دل خوشی ندارد و کارکنان و حتی مدیران نفت انتصاب آنها را تبعیض و ظلم بر خود می دانند. کسی که پایه های کارشناسی را نگذرانده و با فرهنگ سازمانی نفت آشنا نیست چگونه می تواند بر افرادی مدیریت کند که اساسا استاد وی بهستندو منتطرند تا پایان دولت برسد و نفس راحتی بکشند..البته معلوم است شاگردان گستاخ و بی ادب می شود چون در برابر کارشناسان نفتی حرفی برای گفتن ندارد به غیر از اینکه قدرتی که از وزیر گرفته اند را به رخ بکشند.مطمئن باشید از هیچ کدام از آنها بعد از شما حتی در سمت کارشناس هم در نفت استقبال نمی شود چون پل های پشت سر خود را با بی تجربگی و گستاخی خراب کرده اند. پس سیاست جوانگرایی شما به این ترتیب جواب نمی دهد. هنوز از خود پرسیده اید چرا این قدر آنها با بدنه نفت درگیر هستند؟ به همین عکس ها معارفه و تودیع مدیر عامل نیکو دقت کنید. در چشمان حضار در جلسه غیر از تعجب و بهت و حیرت از این تصمیم چه می بینید. همه با ناباوری فقط می خواهند مطمئن شوند درست فهمیدند و این اتفاق نا میمون واقعا افتاده است. زبان بدن هدایت زاده و آن عکس با معنی گویای همه چیز است.جناب زنگنه مدال این ژنرال های پوشالی از طلا و نقره و حتی از حلبی هم نیست جنس آنها از زرورق است که آبروی سالیان دراز وزارت شما را در دمی بر باد دهد همانطور که تا کنون بیشترین انتقادها را متوجه شما کرده است. شاید دوره ادم های گستاخ و بی ادب و کم سواد است و جایگاهی برای کارشناسان باتجربه و با سواد صنعت نفت فعلا وجود ندارد اما آقای وزیر کاش به این هم فکر می کردید که بعد از پایان دوران وزارت نفتی ها چگونه از شما یاد می کنند مدیری برای نفتی ها یا معلم خوبی برای شاگردان. انشاالله 120 سال عمر کنید اما این توشه آخرت شما است
شاید حرف شما در خصوص تجربه ایشان درست باشد ولی به نظرم تزریق جوانان باسواد و نخبه به این شکل از اون وضعیت دوره ریاست جمهوری نهم و دهم بهتر باشد که افراد بی سواد را در راس امور قرار می داد. آقای صالح آبادی رئیس سازمان بورس ۲۶ سال داشت که شد مدیرعامل بورس، آقای بذرپاش ۲۶ ساله شد مدیرعامل سایپا، مدیر عامل فعلی بانک پارسیان چند روز سابقه کار داشت که در سال ۸۷ شد مدیرعامل بانک توسعه صادرات و ... . اون موقع شماها چرا صدای تان بلند نشد. بنظر بنده این افراد جوان حداقل ۴ سال توی نفت مشاور بودن و با دانش و تحصیلات عالی در مدت کوتاهی می تونن جا بیوفتن.
یه زمانی زنگنه به ج.انگرایی احمدی نژاد اعتراض داشت و لشگر ژنرالها را جایگزین دسته گروهبانها کرد ولی حالا از نیروهای جوان هرچند نخبه و تحصیلکرده استفاده کرده و یا میکند ابتدا میبایستی چند سالی بعنوان مشاور تجربه کسب میکردند تا بدانند نفت و بدنه سازمانی و مدیریتی آن چیست بعد سمت اینچنینی لقمه کلو گیر بگیرند. همانطوریکه اشاراه شده است این سمت نیازمند فردی قوی و باتجربه است نه جای جوانان جویای نام. ضمن آنکه حقوق وی به فرانک سوئیس پرداخت میشود درحالیکه حتی یک روز در دفتر فوق حضور نداشته و حقوق 800 میلیونی دریافت مینمایند.
تا به همگان ثابت شود که اینجا سیستم خاص خودش را دارد
سییستم "خان سالار " !