راه فراری به نام استیضاح

وحید حاجی پور| هنوز مشخص نیست وزیر نفت استیضاح شود یا خیر؛ به بیش از 10 امضا برای استیضاح زنگنه نیاز است و قطعاً در میان نمایندگان مجلس، هستند کسانی که زیر استیضاح وی را امضا کنند اما بدون تردید به استیضاح کشاندن زنگنه آن‌هم برای «کرسنت» به سود کشور نیست.

کسانی که این روزها را بهترین زمان برای به چالش کشاندن زنگنه می‌دانند بسیار دیر متوجه ناکارآمدی وزیر نفت شدند هرچند که از مجلس فعلی بسیار بعید است که زنگنه را از وزارت نفت خلع کند. روزی که «برند نفت» از مجلس استیضاح برگردد یا راهی خانه می‌شود و یا به خیابان طالقانی برمی‌گردد. در حالت نخست وی نفس راحتی می‌کشد و در حالت دوم، برای عملکرد خود چنان مقبولیتی قائل می‌شود که دیگر نمی‌توان هر انتقادی به وی وارد کرد.

اصولاً زمان فوق برای استیضاح پیشنهاد نمی‌شود زیرا هم شرایط کشور چنین موضوعی را نمی‌طلبد و هم زنگنه باید بماند تا نسبت به عملکرد خود پاسخگو باشد و حالا که فصل کار است، تاآخرین‌نفس به کشور کمک کند. گرچه انتصابات زنگنه نشان می‌دهد اثری از یک عزم راسخ برای این مهم وجود ندارد ولی چنانچه قرار شود زنگنه در نفت نباشد، یا باید خود استعفا دهد و یا توسط رئیس‌جمهور برکنار شود.

استیضاح زنگنه بیش از آنکه کمک به کشور باشد، کمک به اوست؛ وزیر نفت از پس مجلس برمی‌آید، مجلسی که برای وی فریاد «احنست احسنت» سر می‌دهد می‌تواند یک نمایش تمام‌عیار برای وی رقم بزند. از طرفی اگر هم کانال‌های ارتباطی برای تبدیل آرای مثبت به استیضاح وی فعال شود، این توجیه خلق می‌شود که نگذاشتند زنگنه کار کند؛ اگر بود چنین و چنان می‌شد و ...؛ هرچند عملکرد زنگنه همه را ناامید کرده است ولی او وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران است و در چنین شرایطی به کشور کمک کند.

اگر می‌تواند که فبها المراد، اما اگر نمی‌تواند باید خودش استعفا داده و کنار برود. اگر هم رئیس‌جمهور به این نتیجه برسند که حضور وزیر نفت نمی‌تواند منافع کشور را تأمین کند، نباید در حکم برکناری او درنگ کنند. استیضاح زنگنه یک کمک بزرگ به ژنرالی است که عملکردی غیرقابل‌دفاع در بیشتر حوزه‌های کاری‌اش دارد.

خروج زنگنه از نفت با دستاویز استیضاح، به این تفسیر معنی می‌شود که او اهل کار بود اما مانند همیشه راه او را سد کردند و مطالبه از وی برای پاسخگویی در قبال تصمیماتش، فاقد هر نوع مشروعیتی است. نکته قابل‌توجه دراین‌باره، موضوع استیضاح است؛ منتقدان بهارستانی وی کرسنت را پیش کشیده‌اند درحالی‌که نه خبری از این پرونده است و نه این موضوع تازگی برای کشور دارد که اگر داشت زودتر از این روزها، جزئیاتش رسانه‌ای می‌شد.

زنگنه، زبده‌ترین وزیر در برابر مجلس است و سابقه وزارت او، وی را به حدی آبدیده کرده است که گذر از این استیضاح برای وی بسیار ساده‌تر از چیزی است که بتوان فکرش را کرد به‌طوری‌که باید تخصص اصلی زنگنه را گرفتن روی اعتماد از بهارستان دانست.

آقای وزیر مانند گذشته نیست؛ بدتر از گذشته، خود را بالاتر از همه افرادی می‌دانند که فکر می‌کنند با ارائه پیشنهاد‌هایی می‌توانند به وی کمک کنند. شرایطی که هم در انتظار اوست، کار را برای وی سخت می‌کند و این استیضاح می‌تواند یک نعمت بزرگ برای وزیری باشد که یکی از بدترین کارنامه‌های وزارت نفت را از خود به‌جای گذاشته است.  
 

سه شنبه ۵ تير ۱۳۹۷ ساعت ۰۶:۰۵