وزیری که نخبگان را فراری داد و به همه خندید
مهریه‌ای برای سوگلی‌های زنگنه
میز نفت | طی هفته‌های اخیر فهرستی از فارغ‌التحصیلان دانشگاه صنعت نفت در رسانه‌ها منتشر شد كه بر اساس آن، بسیاری از نخبه‌های نفتی كشور به دلیل پایبند نبودن وزارت نفت به تعهدات خود، از كشور مهاجرت كردند.
دانشگاه صنعت نفت كه یكی از مراكز قدیمی آموزش عالی كشور است، وظیفه تربیت نیروهای متخصص برای صنعت نفت را از سال 1318 بر عهده دارد كه طی چند سال گذشته با تصمیمات وزیر نفت، تضعیف شد و امروز در آستانه انحلال است. روند تربیت و جذب نیروهای مورد نیاز وزارت نفت در این دانشگاه به این شكل بود كه فارغ‌التحصیلان گروه الف كه با كسب رتبه‌های ممتاز كنكور سراسری پذیرش شده بودند و در دوران تحصیل نیز در بین نفرات برتر رشته دانشگاهی خود محسوب می‌شدند، پس از طی فرآیندهای قانونی و عمومی و مصاحبه تخصصی جذب این وزارتخانه می‌شدند اما از سال 94 این روند 70ساله با تصمیمات شخص وزیر نفت بر هم خورد.
زنگنه معتقد است در وزارت نفت، در دولت‌های نهم و دهم به قدری نیرو جذب شده است كه دیگر نیازی به كارمند جدید نیست، با این توجیه، تعهدات این وزارتخانه به فارغ‌التحصیلان گروه الف به فراموشی سپرده شد تا این افراد كه تنها می‌توانند در نفت فعالیت كنند، به دست‌فروشی و شغل‌های فصلی روی بیاورند.
اعتراض، تجمع، تحصن، حضور در مجلس و... با بی‌توجهی وزارت نفت مواجه شد تا تنها راه خروج از چنین وضعیتی مهاجرت باشد. هرگاه اعتراضی هم به این وزارتخانه می‌شد، تورم پرسنلی بهانه قرار داده می‌شد اما در مقابل این توجیه، شاگردان دانشگاهی زنگنه، نفتی شدند و نیروهای پیر سیاسی و نمایندگان مجلس به استخدام نفت درآمدند.
نخبه‌های نفتی كه در رشته‌های تخصصی و مورد نیاز این صنعت، سال‌ها در خوزستان به تحصیل مشغول بودند، باز هم اعتراض كردند و صدایشان نیز در مجلس شنیده شد اما زنگنه در جلسه رأی اعتماد خود، در پاسخ به انتقادات و استخدام نمایندگان مجلس گفت كه اگر نمایندگان را استخدام نكند، فساد همه جا را فرا می‌گیرد!
او گفت كه افتخار می‌كند نمایندگان را استخدام می‌كند و همین كافی بود تا رأی اعتماد بالایی از مجلس دهم دریافت كند؛ بیش از 40 نماینده با مدارك تاریخ، فقه، جغرافیا، معماری، جامعه‌شناسی، ریاضی، علوم سیاسی و... توسط زنگنه جذب شدند اما نخبه‌ها همچنان در خیابان‌ها مشغول دست‌فروشی بودند؛ فریادهایشان نه شنیده شد نه محلی به آن داده شد،
وزارت نفت هم روند جذب نمایندگان و سوگلی‌ها را حفظ كرد تا چاره‌ای جز مهاجرت برای این افراد باقی نماند. تنها گناه این افراد آن بود كه نه نماینده مجلس بودند و نه در دانشگاه و كلاس‌های وزیر نفت، فرصت تلمذ داشتند. این نخبه‌ها جذب نفت نشدند تا شاگردان دانشگاهی وزیر محترم، با مدارك عجیب و غریب و بدون یك روز سابقه در صنعت نفت، تبدیل به مدیران ارشد وزارت نفت شوند؛ از دستیار ویژه گرفته تا معاونت وزیر!
وزارتخانه‌ای كه مستأجر هفت ساله‌اش، معتقد بود به قدری نیرو زیاد دارد كه یك‌سومش اضافه است، اما به صورت محفلی و مخفیانه تا توانست «خودمانی‌ها» را به نفت آورد. از آقازادگان سایر قوا گرفته تا هر دوست و آشنایی كه می‌توانست وزارت را تسهیل كند.
در این وضعیت، نخبگان از كارگزار جمهوری اسلامی ایران می‌خواستند به تعهدات خود در قبال آنها عمل كند اما چیزی جز پوزخند سهمشان از ورود به نفت نشد. دست آخر شرایط عجیبی برای جذبشان در نظر گرفته شد كه در مسیر زمان، به آنچه تعهد شده بود، نرسید.
به جای آنكه، نفت در دست نخبگان جوانی باشد كه چرخش را بچرخانند، در دست افرادی است كه تا پیش از ورود به صنعت، نمی‌دانستند نفت خوردنی است یا بردنی؟!
تنها خروجی این ماجرا، ناامیدی جوانان نخبه از شرایطی بود كه رهبر انقلاب بارها نسبت به آن هشدار داده بودند؛ ایجاد این روحیه در میان جوانان و سوق دادن آنها به مهاجرت تا در كشورهای غربی به اقتصادشان كمك كند؛ موضوعی كه نمی‌توان به راحتی از انگیزه آن گذشت.
مقام معظم رهبری بارها از لزوم به كارگیری جوانان نخبه در بدنه اجرایی كشور سخن گفته‌اند، بارها آنها را سرمایه كشور دانسته و گام دوم انقلاب را به آنها اختصاص داده‌اند اما در عمل، نه تنها چنین چیزی دیده نشد بلكه در مسیر عكس، همه چیز در مسیر نابودی قرار گرفت؛ چیزی كه دشمن هم نمی‌توانست به همین راحتی محققش كند ولی به یمن تصمیم‌گیری محفلی و لجاجت با نخبگان، عملی شد.
حتماً تصمیم‌سازان اینگونه صلاح دیدند كه نفت، باید پاتوق افرادی باشد كه از نفت چیزی نمی‌دانند. سرانجام مصلحتی كه در نظر گرفته شده، دودی است كه به زودی به چشم صنعت نفت میرود ولی در آن روز، نه خبری از تصمیم‌گیران امروز است و نه نشانی از پیگردشان كه با نفت چه كردید!
نفت در این هفت سال، بیش از آنكه به نفتی‌ها تعلق داشته باشد، مهریه كسانی شد كه مانند نخبگان، بی‌كس و كار نبودند، مثل آنها در سخت‌ترین شرایط تحصیل نكردند و شبیه كسانی نبودند كه تخصص داشته باشند. مهریه‌ای كه به صاحبان امروزش قدرت داده، امروز و فرداست كه خانه را به آتش بكشاند.
دانشگاه صنعت نفت كه یكی از مراكز قدیمی آموزش عالی كشور است، وظیفه تربیت نیروهای متخصص برای صنعت نفت را از سال 1318 بر عهده دارد كه طی چند سال گذشته با تصمیمات وزیر نفت، تضعیف شد و امروز در آستانه انحلال است. روند تربیت و جذب نیروهای مورد نیاز وزارت نفت در این دانشگاه به این شكل بود كه فارغ‌التحصیلان گروه الف كه با كسب رتبه‌های ممتاز كنكور سراسری پذیرش شده بودند و در دوران تحصیل نیز در بین نفرات برتر رشته دانشگاهی خود محسوب می‌شدند، پس از طی فرآیندهای قانونی و عمومی و مصاحبه تخصصی جذب این وزارتخانه می‌شدند اما از سال 94 این روند 70ساله با تصمیمات شخص وزیر نفت بر هم خورد.
زنگنه معتقد است در وزارت نفت، در دولت‌های نهم و دهم به قدری نیرو جذب شده است كه دیگر نیازی به كارمند جدید نیست، با این توجیه، تعهدات این وزارتخانه به فارغ‌التحصیلان گروه الف به فراموشی سپرده شد تا این افراد كه تنها می‌توانند در نفت فعالیت كنند، به دست‌فروشی و شغل‌های فصلی روی بیاورند.
اعتراض، تجمع، تحصن، حضور در مجلس و... با بی‌توجهی وزارت نفت مواجه شد تا تنها راه خروج از چنین وضعیتی مهاجرت باشد. هرگاه اعتراضی هم به این وزارتخانه می‌شد، تورم پرسنلی بهانه قرار داده می‌شد اما در مقابل این توجیه، شاگردان دانشگاهی زنگنه، نفتی شدند و نیروهای پیر سیاسی و نمایندگان مجلس به استخدام نفت درآمدند.
نخبه‌های نفتی كه در رشته‌های تخصصی و مورد نیاز این صنعت، سال‌ها در خوزستان به تحصیل مشغول بودند، باز هم اعتراض كردند و صدایشان نیز در مجلس شنیده شد اما زنگنه در جلسه رأی اعتماد خود، در پاسخ به انتقادات و استخدام نمایندگان مجلس گفت كه اگر نمایندگان را استخدام نكند، فساد همه جا را فرا می‌گیرد!
او گفت كه افتخار می‌كند نمایندگان را استخدام می‌كند و همین كافی بود تا رأی اعتماد بالایی از مجلس دهم دریافت كند؛ بیش از 40 نماینده با مدارك تاریخ، فقه، جغرافیا، معماری، جامعه‌شناسی، ریاضی، علوم سیاسی و... توسط زنگنه جذب شدند اما نخبه‌ها همچنان در خیابان‌ها مشغول دست‌فروشی بودند؛ فریادهایشان نه شنیده شد نه محلی به آن داده شد،
وزارت نفت هم روند جذب نمایندگان و سوگلی‌ها را حفظ كرد تا چاره‌ای جز مهاجرت برای این افراد باقی نماند. تنها گناه این افراد آن بود كه نه نماینده مجلس بودند و نه در دانشگاه و كلاس‌های وزیر نفت، فرصت تلمذ داشتند. این نخبه‌ها جذب نفت نشدند تا شاگردان دانشگاهی وزیر محترم، با مدارك عجیب و غریب و بدون یك روز سابقه در صنعت نفت، تبدیل به مدیران ارشد وزارت نفت شوند؛ از دستیار ویژه گرفته تا معاونت وزیر!
وزارتخانه‌ای كه مستأجر هفت ساله‌اش، معتقد بود به قدری نیرو زیاد دارد كه یك‌سومش اضافه است، اما به صورت محفلی و مخفیانه تا توانست «خودمانی‌ها» را به نفت آورد. از آقازادگان سایر قوا گرفته تا هر دوست و آشنایی كه می‌توانست وزارت را تسهیل كند.
در این وضعیت، نخبگان از كارگزار جمهوری اسلامی ایران می‌خواستند به تعهدات خود در قبال آنها عمل كند اما چیزی جز پوزخند سهمشان از ورود به نفت نشد. دست آخر شرایط عجیبی برای جذبشان در نظر گرفته شد كه در مسیر زمان، به آنچه تعهد شده بود، نرسید.
به جای آنكه، نفت در دست نخبگان جوانی باشد كه چرخش را بچرخانند، در دست افرادی است كه تا پیش از ورود به صنعت، نمی‌دانستند نفت خوردنی است یا بردنی؟!
تنها خروجی این ماجرا، ناامیدی جوانان نخبه از شرایطی بود كه رهبر انقلاب بارها نسبت به آن هشدار داده بودند؛ ایجاد این روحیه در میان جوانان و سوق دادن آنها به مهاجرت تا در كشورهای غربی به اقتصادشان كمك كند؛ موضوعی كه نمی‌توان به راحتی از انگیزه آن گذشت.
مقام معظم رهبری بارها از لزوم به كارگیری جوانان نخبه در بدنه اجرایی كشور سخن گفته‌اند، بارها آنها را سرمایه كشور دانسته و گام دوم انقلاب را به آنها اختصاص داده‌اند اما در عمل، نه تنها چنین چیزی دیده نشد بلكه در مسیر عكس، همه چیز در مسیر نابودی قرار گرفت؛ چیزی كه دشمن هم نمی‌توانست به همین راحتی محققش كند ولی به یمن تصمیم‌گیری محفلی و لجاجت با نخبگان، عملی شد.
حتماً تصمیم‌سازان اینگونه صلاح دیدند كه نفت، باید پاتوق افرادی باشد كه از نفت چیزی نمی‌دانند. سرانجام مصلحتی كه در نظر گرفته شده، دودی است كه به زودی به چشم صنعت نفت میرود ولی در آن روز، نه خبری از تصمیم‌گیران امروز است و نه نشانی از پیگردشان كه با نفت چه كردید!
نفت در این هفت سال، بیش از آنكه به نفتی‌ها تعلق داشته باشد، مهریه كسانی شد كه مانند نخبگان، بی‌كس و كار نبودند، مثل آنها در سخت‌ترین شرایط تحصیل نكردند و شبیه كسانی نبودند كه تخصص داشته باشند. مهریه‌ای كه به صاحبان امروزش قدرت داده، امروز و فرداست كه خانه را به آتش بكشاند.
يکشنبه ۷ دی ۱۳۹۹ ساعت ۱۱:۳۰
کد مطلب: 29069
۰۰
و متاسفانه کسی در این کشور قدرت بازخواست زنگنه رو نداره
متاسفانه این دوره از رییس کمیسیون انرژی واعضا آن جهت برگرداندن اعتلای صنعت نفت انتظاربیشتری میرفت ولی برخی معتقدند زنگنه با رییس فعلی نیزدست دوستی داده !خدای کند اینگونه نباشدچراکه دانشکده نفت ابادان شهدای ارزشمندی راتقدیم انقلاب کرد.شهیدان:تندگویان/اقایی/قنبری/فامیل زرگریان/مهری.............................................
وقتی وزیری در مسند وزارت می‌نشیند که نمی‌داند عملیات نفت با عین می‌نويسن یا الف وخودش شرایط سخت عملیاتی نفت را درک نکرده ونمیخواهد به خودش زحمت درک هم بدهد چه انتطار دارید، من هم اگر به گذشته بر گردم مهاجرت به خارج وکار در شرکت‌های آنجا را ترجیح میدم واما سوال آیا مجلس کنونی که به اصطلاح انقلابی است چرا به این معصل جذب نخبگان دانشگاه نفت ورود نمیکنه، پس قبول کنید اینا هم طمع در مسند نفت دارن، خدا خودش عذاب این مسوولین طماع را زیاد کنه، که قطعا چنین خواهد شد یا علی
واقعاهمینطوره وقتی پسرم روتودبیرستان علوم وفنون دریایی قبت نام کردم ازماتوثبت چک ضمانت گرفتندکه بعدازفارغ التحصیلی ازدانشگاه به آبادان وخرمشهرخدمت کنه به جزپسرمن 59دانش آموزبودن که هرکدامشون تویه رشته دانشگاهی فارغ التصیل شدن این بچه هاجزونخبه های آبادان وخرمشهربودن بماندکه هم دردبیرستان بهشون ظلم شدوهم اینکه یکیشونم تودانشگاه دولتی قبول نشدن ولی بلاخره لیسانس وفوق لیسانس گرفتن پسرمن مهندسی نفت روگرفت بعدم رفت سربازی وبرگشت بااجازتون الان داره توفروشگاه افق کورش خریدانلاین مردم رودرخونشون میرسون اینه سرنوشت نخبه های آبادان وخرمشهرچون آقازاده نیستن
زنگنه و همدستان خیانت کارش باید در دادگاه به محاکمه کشیده شوند .نخبه گان در حال فرار از کشور و یک مشت بیسواد از نمایندگان که رای به زنگنه بی کفایت دادند.تنها جذب نخبه گان نیست با صندوق های بازنشستگی کاری کرد که یهودی به هم وطن خودش نمی کند خدا داد کارکنان و نخبه گان از زنگنه و ایادیش بستاند.
سلام چرا اقای زنگنه مجلس شورای اسلامی او را استیصا نمی کنند و چرا رهبری به این حوزه وارد نمی شود که همه اقوام خودشان را در شرکت نفت استخدام می کند ویا حتی نمایندکان جیره خار که رفتن مجلس جیب خودشان را پر کنند باید ان وزیرا محاکمه کرد او علان داره به مملکت ضربه بزرگی می زند و تمام معزها فرار کردن موقسر چه کسی اسا اقای زنگنه واقعان شهدا چنگیدن و رزمندکان در جبهعه خون دادن که امسال انها به وطن خیانت کنند همه رزمندکان بیکارند همه جانبازان بیکارند همه فرزندان جانبازان ازادکان و خانواده شهدا بیکارند ایا ما دفاع کردییم که حالا به جای اینکه ما سر کار باشیم انها بروند که حتی یک ماه هم نه جبهه بودهاند ونه عضو خانواده شهید ایا این عدالت است ایا این جواب خون شهدا است چه کسی در کشور باید جوابکوی انه باشد چرا انقلابیون جلو انها را نمی گیرن چرا دانشجویان پیرو خط امام جلو این بی عدالتیه که در جامه ما انجام می شود جلوشان نمی گیرن در اخر واکدار هر کس به خدا باشد چوب خدا بی صدا است
زنگنه بلایی که میرزا آقا خان نوری سر کشور آورد شاید به توان 3 آنرا به نفت وارد کرد. خرداد. سال دیگه هم این آقا و بقیه وزرایی همپالکی ایشان دولت را ترک کرده و چون شیخ الوزراست و بالطبع سن بالای دارد در یکی از کشورهای اروپای اسکان یافته و به ریش این ملت و تاریخش می‌خندد. و از دست آورد هایش که به ندیده هایش خواهد رسید ارتزاق می‌کند. خدا از شما نگذرد. از اون کسی که تخم لق خرابی را در این وزارت خانه گذاشت تا گریدر زنگنه