از آفشور بیشتر بدانیم:
قواعد و دستمزد کار بر روی دکل های دریایی
هنگام کار در دکل ها، اجازه مصرف الکل و داروهای مخدر، همراه داشتن اسلحه سرد و گرم، وسایل اشتعال زا و فندک و کبریت را نخواهید داشت. شایان ذکر است که در اتاق استعمال دخانیات، فندک های بدون خطر وجود دارد.
ميزنفت/ اگرچه تعدادی از مشاغل در دکل های حفاری فراساحلی، نیازمند فعالیت فیزیکی هستند، اما بسیاری از شرکت های حفاری در بخش دریا تلاش می کنند تا فرصت های شغلی در این بخش را لذت بخش بدانند. کارکنان در این دکل های فعال در میانه اقیانوس ها از استانداردهای زندگی در هتل های 4 تا 5 ستاره برخوردارند. همچنین کارکنان شاغل بر روی دکل های دریایی، هیچ هزینه ای برای غذا، اقامت، سفر و انتقال به دکل ها پرداخت نمی کنند.
در سراسر دنیا، تعداد مشاغل زیادی در دکل های دریایی وجود دارد. تعدادی از مشاغل این بخش عبارتند از:
حفار، دکل بان، مسیول گل حفاری، تول پوشر، مسیول موتور، کمک حفار، اپراتور جرثقیل، نظافتچی، رنگ کار، انباردار، مکانیک، مسیول الکترونیک، مهندس زیردریا، مکانیک ریگ، مسیول الکترونیک دکل، مهندس بارج، کنترل کننده آب توازن، مهندس کاپیتان، پزشک دکل و افسر ایمنی.
اکثر مشاغل دکل های حفاری فراساحلی براساس الگوی 14/21 برنامه ریزی می شوند. بدین ترتیب پس از 14 روز کار، 21 روز استراحت دارند. به عبارت دیگر، آنها 60 درصد روزهای سال را در مرخصی هستند.
در صنعت حفاری فراساحلی، فرصت های شغلی مختلفی در مناطق مختلف دنیا نظیر عربستان سعودی، نیجریه، ایالات متحده، کویت، امارات متحده عربی، ونزویلا، مکزیک، روسیه، نروژ، چین، کانادا و انگلستان وجود دارد. حقوق پایه روزانه برای کارکنان دکل ها از 300 دلار آغاز می شود. بدین ترتیب کمترین حقوق سالانه در این بخش 47 هزار دلار است. حقوق سالانه مشاغل تخصصی از 56 هزار دلار آغاز می شود. سرپرستان عملیات نیز از 75 هزار دلار حقوق دریافت می کنند.
مسیولان حفاری نیز از حقوق سالانه 75 هزار تا 100 هزار دلار برخوردار هستند. کارکنان فنی شاغل در دکل ها نیز سالانه 70 هزار تا 220 هزار دلار دریافت می کنند. در وبگاه www.oil-rig-job.com می توان اطلاعات بیشتری در مورد شرایط شغلی کارکنان دکل های حفاری یافت.
*زندگی در دریا
درادامه با تعدادی از مقررات کار در دکل های حفاری فراساحلی آشنا می شویم:
*برای شروع کار در یک دکل فراساحلی شما در دوره های ایمنی شرکت می کنید. همچنین لباس های ویژه کار در دکل را تحویل می گیرید.
* برای سیگار کشیدن می توانید به اتاق ویژه استعمال دخانیات مراجعه کنید.
* برای صرف غذا به رستوران مراجعه می کنید.
* در یک دوره ۲۴ ساعته، شما باید در یک و یا دو شیفت شب کار کنید.
*هنگام کار در دکل ها، اجازه مصرف الکل و داروهای مخدر، همراه داشتن اسلحه سرد و گرم، وسایل اشتعال زا و فندک و کبریت را نخواهید داشت. شایان ذکر است که در اتاق استعمال دخانیات، فندک های بدون خطر وجود دارد.
* پیش از رهسپاری به دکل حفاری، باتری تجهیزات الکترونیکی را از آنها خارج کنید. پیش از سوار شدن به بالگرد نیز گوشی تلفن همراه خود را به مسیولان مربوطه تحویل دهید.
به این نکته توجه کنید که تعدادی از فرصت های شغلی نظیر پزشکی و یا آشپزی به خدمات پشتیبانی اختصاص دارد. پزشک شاغل در دکل باید برای مداوای انواع بیماری های شغلی و حوادث مختلف، آمادگی داشته باشد. به دلیل وجود افراد با ملیت های مختلف بر روی دکل حفاری، پزشک دکل باید بتواند به سرعت نوع بیماری افراد را تشخیص و مداوا کند.
کادر درمانی دکل باید در یک یا دو شیفت کار کنند. وظیفه نظارت بر انبار دارو و تجهیزات پزشکی و درمانی، کنترل آب آشامیدنی و نظارت بر غذای رستوران نیز بر عهده پزشک دکل است. همچنین پزشک دکل معمولا باید دوره های هفتگی کمک های اولیه را برای همه کارکنان دکل برگزار کند. به امید دیدار بر روی عرشه یک دکل دریایی!
نویسنده: ویکتوریا سی
منبع: www.experience.com
مترجم: محسن داوری
در سراسر دنیا، تعداد مشاغل زیادی در دکل های دریایی وجود دارد. تعدادی از مشاغل این بخش عبارتند از:
حفار، دکل بان، مسیول گل حفاری، تول پوشر، مسیول موتور، کمک حفار، اپراتور جرثقیل، نظافتچی، رنگ کار، انباردار، مکانیک، مسیول الکترونیک، مهندس زیردریا، مکانیک ریگ، مسیول الکترونیک دکل، مهندس بارج، کنترل کننده آب توازن، مهندس کاپیتان، پزشک دکل و افسر ایمنی.
اکثر مشاغل دکل های حفاری فراساحلی براساس الگوی 14/21 برنامه ریزی می شوند. بدین ترتیب پس از 14 روز کار، 21 روز استراحت دارند. به عبارت دیگر، آنها 60 درصد روزهای سال را در مرخصی هستند.
در صنعت حفاری فراساحلی، فرصت های شغلی مختلفی در مناطق مختلف دنیا نظیر عربستان سعودی، نیجریه، ایالات متحده، کویت، امارات متحده عربی، ونزویلا، مکزیک، روسیه، نروژ، چین، کانادا و انگلستان وجود دارد. حقوق پایه روزانه برای کارکنان دکل ها از 300 دلار آغاز می شود. بدین ترتیب کمترین حقوق سالانه در این بخش 47 هزار دلار است. حقوق سالانه مشاغل تخصصی از 56 هزار دلار آغاز می شود. سرپرستان عملیات نیز از 75 هزار دلار حقوق دریافت می کنند.
مسیولان حفاری نیز از حقوق سالانه 75 هزار تا 100 هزار دلار برخوردار هستند. کارکنان فنی شاغل در دکل ها نیز سالانه 70 هزار تا 220 هزار دلار دریافت می کنند. در وبگاه www.oil-rig-job.com می توان اطلاعات بیشتری در مورد شرایط شغلی کارکنان دکل های حفاری یافت.
*زندگی در دریا
درادامه با تعدادی از مقررات کار در دکل های حفاری فراساحلی آشنا می شویم:
*برای شروع کار در یک دکل فراساحلی شما در دوره های ایمنی شرکت می کنید. همچنین لباس های ویژه کار در دکل را تحویل می گیرید.
* برای سیگار کشیدن می توانید به اتاق ویژه استعمال دخانیات مراجعه کنید.
* برای صرف غذا به رستوران مراجعه می کنید.
* در یک دوره ۲۴ ساعته، شما باید در یک و یا دو شیفت شب کار کنید.
*هنگام کار در دکل ها، اجازه مصرف الکل و داروهای مخدر، همراه داشتن اسلحه سرد و گرم، وسایل اشتعال زا و فندک و کبریت را نخواهید داشت. شایان ذکر است که در اتاق استعمال دخانیات، فندک های بدون خطر وجود دارد.
* پیش از رهسپاری به دکل حفاری، باتری تجهیزات الکترونیکی را از آنها خارج کنید. پیش از سوار شدن به بالگرد نیز گوشی تلفن همراه خود را به مسیولان مربوطه تحویل دهید.
به این نکته توجه کنید که تعدادی از فرصت های شغلی نظیر پزشکی و یا آشپزی به خدمات پشتیبانی اختصاص دارد. پزشک شاغل در دکل باید برای مداوای انواع بیماری های شغلی و حوادث مختلف، آمادگی داشته باشد. به دلیل وجود افراد با ملیت های مختلف بر روی دکل حفاری، پزشک دکل باید بتواند به سرعت نوع بیماری افراد را تشخیص و مداوا کند.
کادر درمانی دکل باید در یک یا دو شیفت کار کنند. وظیفه نظارت بر انبار دارو و تجهیزات پزشکی و درمانی، کنترل آب آشامیدنی و نظارت بر غذای رستوران نیز بر عهده پزشک دکل است. همچنین پزشک دکل معمولا باید دوره های هفتگی کمک های اولیه را برای همه کارکنان دکل برگزار کند. به امید دیدار بر روی عرشه یک دکل دریایی!
نویسنده: ویکتوریا سی
منبع: www.experience.com
مترجم: محسن داوری
سه شنبه ۱۱ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۱۹
کد مطلب: 19128
۱۴
حقوق ما بیشتره که !
من همسر یک کمک حفار هستم که تازه عقد کردیم ..کاش واقعا شرایط همسرم اینگونه که این مقاله نوشته بود میبود 14روز کار و 21روز استراحت! عملا همسر من 12 روز اینجاست و 17روز سرکار.. نزدیک سه ماهه حقوقی بهش تعلق نگرفته و ما برای اینکه بتونیم زندگی تشکیل بدیم مجبور شدیم 40تومن وام بگیریم با سود 26درصد. ! هزینه گرفتن عروسی نداره همسرم و.. درد و دل زیاده.. اما خدا لعنت کنه پیمانکاران لعنتی ککه حق و حقوق همسرم و امثال ایشون که واقعا برا یک لقمه نون حلال تو گرما و شرجی ووحشتناک دریاا از زن و بچه دور میشن و با سختترین شرایط کار میکنن روزی یه بار تلفنی حرف میزنیم انقدر خسته اس که نای صحبت کردن نداره.. هزاران هزار استرس تحمل میکنیم دوری ازهم رفت و امد با کشتی و وهواپیما برای رفتن سرکار محیط استرس زا خطرناک سکوهای نفتی و ترس و اضطراب همیشگی سهم کارگران دریا و خانواده هاشونه اما مزایاشون میره تپ جیب پیمانکاران خدا نشناس.. همسرم بعد از ده سال سابقه کار در شرکت نفت از قرار داد موقت به نیروی پیمانکار تنزل درجه داشته! با اینکه میدونم طبق گفته همکارانش یکی از بهترین و متخصص ترینها در زمینه کار خوخخودش هست... بله کشور ما اینگونه با زحمتکشان واقعی و متخصصانش برخورد میکنه.. ایا کسی هست صدای ما رو بشونه!
عرض سلام و ادب و احترام.من یک غواص با سابقه بیش از سیزده سال هستم.در اکثر شرکتهای غواصی کار کردم.بر روی بزرگترین شناورهای موحود و در بیش از سی پروژه ملی شرکت داشته ام.شغل غواص جز مشاغل سخت در دنیا محسوب میشه.ما معمولا روزی دوازده تا هفده ساعت کار میکنیم.عمق عملیاتهای ما بین پنجاه تا هشتاد متر و با گاز مخلوط صورت میگیره.معمولا بین یک تا سه ماه از خانواده دور هستیم.امکانات و تسهیلات در بعضی جاها خوب و در بعضی جاها فوق العاده ضعیف میباشد.
د. اکثر پروژه ها ما فقط بیمه حوادث میشیم.
فاقد بیمه مشاغل سخت هستیم.
از لحاظ تغذیه بسیار ضعیف.
تجهیزات غواصی اغلب از رده خارج هستند
حقوق و دستمزد به ریال پرداخت میشه.در صورتیکه زمان عقد قرارداد پیمانکاران به صورت دلار قرار داد میبندند.
من در بهترین حالت که تا به حال به دلار امروز کمتر از سی دلار در روز حقوق دارم.
که لااقل باید بین سه تا شش ماه دنبال و منتظر دریافت پولم باشم.البته اونهم با دعوا و فحش و ناسزا گویی.
شرکت نفت.شرکت گاز.وزارت نیرو.و......
سالانه بالغ بر چند صد میلیارد دلار از قبال جامعه غواصی درآمد دارند.
جامعه غواصی فاقد سندیکا و اتحادیه و حتی یک مرجع برای رسیدگی به شکایات هستند.
ما علاوه بر کار غواصی محبور هستیم ساعتها زیر آفتاب و در هوای شرجی کارهای بسیار سنگین دیگه هم انجام بدیم.در صورتیکه اصلا وظیفه ما نیست.
با کوچکترین اعتراضی وارد لیست سیاه شده و به عنوان شورشی کارمونو توی اون شرکت از دست میدیم.
مسول مستقیم این نابسامانیها شرکت نفت یعنی متولی غواصی در ایران هستش.
جالب اینحاست که مسولین حوزه دریایی و غواصی با زد و بند با پیمانکاران غواصی کاری میکنند که یک پیمان کار صاحب یک پروژه شده و از این زد و بند کلی پول به جیب میزنند.
ضمن اینکه در پایان بازنشستگی در همین شرکتهای پیمانکاری سهامدار میشوند.
مثال واضح جناب آقای ناصری نیا که هم اکنون در شرکت غواصی رهگشایان دریا سهام دار هستند
یا جناب آقای قلیزاده که حتی آقازاده ایشون دختر صاحب شرکت رهگشایان رو گرفتند.
جالبه که بدونید این شرکت با دادن یک کشته و سالیانه نزدیک به سی بیمار غواصی از طرف شرکت نفت فلات قاره بهترین شرکت غواصی محسوب میشه.
بیماریهای غواصی که در اثر بی سوادی و کم کاری و نداشتن اهمیت جان غواص برای شرکتها بوجود میان
باعث فلجی موضعی.دو بینی.ایست قلبی.ایست مغزی.از دست دادن ریه و کلیه ها.انواع آرتروزهای مفصلی.دردهای بسیار شدید مفصلی و....
که چه در زمان فعالیت و چه در دوران پس از غواصی همه غواصان دچار آن خواهند شد.
امیدوارم روزی برسد که جامعه مدنی ما شناخت بیشتری نسبت به جامعه مظلوم غواصی داشته باشند.
همین طور مسولین بی کفایت و بی لیاقت وزارت کار وامور اجتماعی و همین طور مفسدین شرکت نفت که نان خود را در کاسه خون غواصان میزنند و نوش جان میکنند
نابودی همه شان آرزوی من است
د. اکثر پروژه ها ما فقط بیمه حوادث میشیم.
فاقد بیمه مشاغل سخت هستیم.
از لحاظ تغذیه بسیار ضعیف.
تجهیزات غواصی اغلب از رده خارج هستند
حقوق و دستمزد به ریال پرداخت میشه.در صورتیکه زمان عقد قرارداد پیمانکاران به صورت دلار قرار داد میبندند.
من در بهترین حالت که تا به حال به دلار امروز کمتر از سی دلار در روز حقوق دارم.
که لااقل باید بین سه تا شش ماه دنبال و منتظر دریافت پولم باشم.البته اونهم با دعوا و فحش و ناسزا گویی.
شرکت نفت.شرکت گاز.وزارت نیرو.و......
سالانه بالغ بر چند صد میلیارد دلار از قبال جامعه غواصی درآمد دارند.
جامعه غواصی فاقد سندیکا و اتحادیه و حتی یک مرجع برای رسیدگی به شکایات هستند.
ما علاوه بر کار غواصی محبور هستیم ساعتها زیر آفتاب و در هوای شرجی کارهای بسیار سنگین دیگه هم انجام بدیم.در صورتیکه اصلا وظیفه ما نیست.
با کوچکترین اعتراضی وارد لیست سیاه شده و به عنوان شورشی کارمونو توی اون شرکت از دست میدیم.
مسول مستقیم این نابسامانیها شرکت نفت یعنی متولی غواصی در ایران هستش.
جالب اینحاست که مسولین حوزه دریایی و غواصی با زد و بند با پیمانکاران غواصی کاری میکنند که یک پیمان کار صاحب یک پروژه شده و از این زد و بند کلی پول به جیب میزنند.
ضمن اینکه در پایان بازنشستگی در همین شرکتهای پیمانکاری سهامدار میشوند.
مثال واضح جناب آقای ناصری نیا که هم اکنون در شرکت غواصی رهگشایان دریا سهام دار هستند
یا جناب آقای قلیزاده که حتی آقازاده ایشون دختر صاحب شرکت رهگشایان رو گرفتند.
جالبه که بدونید این شرکت با دادن یک کشته و سالیانه نزدیک به سی بیمار غواصی از طرف شرکت نفت فلات قاره بهترین شرکت غواصی محسوب میشه.
بیماریهای غواصی که در اثر بی سوادی و کم کاری و نداشتن اهمیت جان غواص برای شرکتها بوجود میان
باعث فلجی موضعی.دو بینی.ایست قلبی.ایست مغزی.از دست دادن ریه و کلیه ها.انواع آرتروزهای مفصلی.دردهای بسیار شدید مفصلی و....
که چه در زمان فعالیت و چه در دوران پس از غواصی همه غواصان دچار آن خواهند شد.
امیدوارم روزی برسد که جامعه مدنی ما شناخت بیشتری نسبت به جامعه مظلوم غواصی داشته باشند.
همین طور مسولین بی کفایت و بی لیاقت وزارت کار وامور اجتماعی و همین طور مفسدین شرکت نفت که نان خود را در کاسه خون غواصان میزنند و نوش جان میکنند
نابودی همه شان آرزوی من است
نکته جالب روی سکوی حفاری ایرانی اینه که همیشه خیلی چیزا کمه مثلا الان(مرداد 1402) از دو تا کولر یکی اش خرابه و اون یکی هم انقدر زور زده که کم کم از پا درمیاد( انشااله که از پا درنیاد) و ما مجبوریم حتی داخل یونیت با گرما و شرجی وسط خلیج فارس دست و پنجه نرم کنیم چرا ؟ چون طبق معمول قطعه یدکی نیست و قراره بفرستند.
با اجازه تا الان 24 روزه که رو سکوی حفاری( نه بهره برداری) هستم
بیرون از یونیت هم که از گرما و شرجی رو به موتیم ولی حقوق چقدر؟
خدا از سر این قوم ظالم نگذره که نه حق و حقوق ما رو میدن و نه امکانات دارن ولی از فرط ناچاری باید بیایم سر کار
خدا به این وزیر نفت و اذنابش یه چشم لاز و یه عقلی بده که غیر از تهران رو هم ببینه و هم بتونه تجزیه و تحلیل کنه تا پرسنل آنقدر حسرت نکشند و اینقدر آه و ناله پشت سر وزیر و اذنابش نباشه
من الله توفیق
با اجازه تا الان 24 روزه که رو سکوی حفاری( نه بهره برداری) هستم
بیرون از یونیت هم که از گرما و شرجی رو به موتیم ولی حقوق چقدر؟
خدا از سر این قوم ظالم نگذره که نه حق و حقوق ما رو میدن و نه امکانات دارن ولی از فرط ناچاری باید بیایم سر کار
خدا به این وزیر نفت و اذنابش یه چشم لاز و یه عقلی بده که غیر از تهران رو هم ببینه و هم بتونه تجزیه و تحلیل کنه تا پرسنل آنقدر حسرت نکشند و اینقدر آه و ناله پشت سر وزیر و اذنابش نباشه
من الله توفیق