به گزارش
ميزنفت، یکی از کاربران این پایشگاه خبری - تحلیلی در یادداشتی ارسالی به
ميزنفت در باره چالش اخیر وزیر نفت با کارکنان نکاتی را بیان کرده است که
ميزنفت با تعدیل و ویرایش یادداشت، آنرا منتشر می کند. در این یادداشت آمده است:
یادش بخیر سال 92؛ کارکنان نفتی که با انبوهی از امید ورود زنگنه را در سال 92 جشن می گرفتند حالا پشیمانند. وزیر نفت همچنان رویه خود را در منابع انسانی در پیش گرفته است و اهمیت خاصی به نیروی انسانی نمی دهد.
پس از تعطیلی آموزشگاه های فنی در جنوب، بی ارتباط دانستن نیروهای شرکت های واگذار شده با وزارت نفت، تضعیف دانشگاه نفت، کاهش اضافه کاری و عدم افزایش حقوق کارکنان و دست آخر تعلیق تعدیل حقوق پرسنل نفت که از دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی فارغ التحصیل شده اند.
تا پیش از بخشنامه آقای زنگنه رسم بر این بود که با اخذ مدرک دانشگاهی هم حقوق پرسنل افزایش می یافت و هم جایگاه آنها بلحاظ اداری مرتفع تر می شد که یکی از راه های افزایش انگیزه کارکنان برای فراگیری دانش جدید بود. مثلا یک کارمند یا مهندس یا تکنسین با حضور در مراکز آموزشی و دانشگاه ها سال ها به فراگیری علوم جدید مرتبط با زمینه کاری خود مشغول می شود و علاوه بر آموزش درست و علمی و پیاده سازی آن در کار خود، هم به افزایش بهره وری سازمان کمک می کرد و هم می توانست پله های ترقی را طی کند.
امروز در همه شرکت های نفتی جهان، آموزش از اهمیت بسزایی برخوردار است و خود شرکت های نفتی یا برای کارکنان خود دوره های آموزشی کاربردی برگرار می کنند یا شرایط را برای حضور آنها در دانشگاه ها و مراکز آموزشی تسهیل می کنند. شرکت های نفتی می دانند که برای ماندن در رده برترین ها باید منابع انسانی با دانش روز را در اختیار داشته باشند پس با سرعت زیادی این آموزش ها را پیگیری می کنند.
با وجود دانش خوب کارکنان نفت باید قبول کنیم که این دانش بیشتر تجربی است تا علمی که برای پر کردن این حلا بهترین راهکار آموزش است. آقای وزیر ولی بی توجه به موضوع انگیزش کارکنان به جای آنکه شرایط را بهتر کند تصمیم گرفته است در ازای افزایش دانش کارکنان و کمک به بهره وری سازمان، تسهیلات و مزایا را قطع کند. هدف وزیر نفت را نمی دانم و برایمان عجیب است این بخشنامه ولی آیا ایشان تا حالا به این اندیشیده اند که در صورت قطع حضور کارکنان در دانشگاه ها، چه آسیب جدی به نفت وارد می شود؟
اگر به این آسیب فکر نکرده اند که ایشان را به تفکر در این باره دعوت می کنیم و اگر اندیشیده اند و این بخشنامه را عملی کرده اند باید به نیات شک کرد. موتور حرکت نفت منابع انسانی است و این را کسی درک نمی کند و هر روز فشارهایشان بر کارکنان بیشتر می شود. ماهانه چند صد نفر اخراج می شوند و حقوق ها افزایش نیافته است.
عیدی ها کفاف یک هفته مان را نمی دهد و این هم ضربه آخری است که به پیکره نفت در سال 94 وارد می شود. آقای زنگنه شما زحمت می کشید اما اگر فردا روی بخواهید به خودتان افتخار کنید اول باید به کارکنان نفت افتخار کنید که بدون وابستگی سیاسی با شما همراه بودند. این همراهی را تا امروز داشتید ولی شک نکنید با این روندی که در پیش گرفته اید از سوی کارکنان نفت طر می شوید. اگر نمی خواهید وضعیت کارکنان را اصلاح کنید خواهشا از وزارت نفت بروید. کارکنان و مدیران نفت بقدری تبحر دارند که بتوانند بدون وزیر هم به کار مشغول باشند. برای انتخابات پیام می دهید و از لیست خاصی حمایت می کنید اما پیام ما را دریافت نمی کنید. به جای فشار به کارکنان نفت بهتر است حقوق مدیران خود را کاهش داده و صرفه جویی پیشه کنید. ما کور نیستیم و داریم می بینیم در وزارت نفت چه می گذرد... شما که برای نزدیکانتان باشگاه نفت و نیرو تاسیس می کنید بهتر نبود این یک باشگاه هم برای ما تاسیس کنید؟ گفتید که در دوره بعد دیگر وزیر نمی شوید خدا کند زودتر به سال 96 برسیم.