شما می روید، کارکنان می مانند

به گزارش ميزنفت، یکی از کارکنان ستادی شرکت ملی نفت در نامه ای ارسالی به این پایگاه خبری - تحلیلی درد دلی را خطاب به وزیر نفت به رشته تحریر درآورده است که در ادامه می آید:

بخشنامه وزیر نفت در ممنوعیت تعدیل مدرک تحصیلی، هرچند می تواند به خودی خود یک بخشنامه به مانند بقیه بخشنامه ها باشد؛ اما یک پیام مهم در درون خود دارد.
آنچه که در متن بخشنامه بر آن تصریح شده «ضرورت و اهمیت تمرکز کارکنان بر انجام مطلوب و بهینه ی  وظایف شغلی و سازمانی» با هدف «ارتقای سطح اثربخشی و کارآیی» اعلام شده است.

هرچند محتوای چنین بخشنامه ‌ای به خودی خود  کلیشه‌ای است؛ اما ذکر چند نکته خطاب به تمامی متولیان امر در صنعت نفت و خصوصاً  شخص وزیر محترم  لازم به نظر می ‌رسد.

تصمیم بر آن بود که این نامه را در یکی از نشریات همسوی وزارت نفت منتشر کنم؛ اما چون امکان آن را نداشتم (که خود گویای شیفتگی بیش از حد و مرز رسانه‌های وابسته به وزارت نفت است که گویا از ترس قطع ارتزاق، ترجیح دادند همچنان در اختیار  وزیر و مدیران و متولیان روابط عمومی وزارتخانه ی ما باشند)؛ لذا این نامه را برای سایت ميزنفت ارسال کرده ام و البته  نمی دانم که آیا منتشر می شود یا خیر.

اما فحوای سخن من این است:
 1 -  قرار بود که در صنعت نفت دولت تدبیر و امید؛ فعالیت‌ها به صورت رقابتی باشد. این همان جلوه‌ای از «ارتقای سطح کارآیی» و اثربخشی است.

2 -  قرار بود در صنعت نفت دولت یازدهم، روش‌های تعامل و مواجهه با نیروی کارشناسی اصلاح  گردد.

3  -  امید داشتیم  در این دولت حمایت از خلاقیت و نوآوری در بازسازی منزلت و موقعیت کارکنان و ارزش‌آفرینی خدمت و کار به جای عوامل ارتقای غیر‌حرفه ‌ای  فراگیر شود.

4 -  فکر می‌کردیم تنش‌ها و ناشکیبایی‌های رو به تزاید در فضاهای کاری نفت در دولت یازدهم  کاهش یابد.

5 – و از همه مهم‌تر این که  پدیده‌ی  «فرار نخبه‌ ها» و « ستیز با کارشناسان»  مورد  توجه بیشتری باشد؛ چرا که  موجب خالی‌شدن عرصه از نظریه پردازی و اندیشه‌های نو خواهد شد.

کارشناسانی که در حوزه‌ی کارشناسی ارشد و یا  دکترا  تحصیل می‌کنند، به هیچ وجه  از مرخصی تحصیلی استفاده نمی‌کنند  و بلکه  از مرخصی‌های استحقاقی خود برای حضور در کلاس‌ها بهره می‌گیرند. این مرخصی حق افراد است و اکنون دانشجویان مقاطع تحصیلی  ترجیح می‌دهند از تفریح خود  هزینه کرده و این مرخصی را خرج تحصیل کنند.

مورد دیگر این که دانشجویان مذکور  در دوره‌ی کارشناسی ارشد طی دو سال تحصیلی، هفته‌ای چندین ساعت از محل کار خود خارج شده و به کلاس می‌روند.
بعید است شخص وزیر اینقدر کم‌هوش باشند که ندانند با دانشجوشدن کارکنان، هرگز حجم کار واگذارشده به آن‌ها، کاهش نیافته و چه بسا در تقابل با آن «زیادتر» هم  می‌شود!

شنیده شده که آقای زنگنه در ایامی که  در دولت نهم و دهم از وزارت دور بوده‌اند، در  دانشگاه‌ها  تدریس می‌کرده‌اند. بنابراین دور از ذهن نیست که  از مشکلات دانشجویان بی‌خبر باشند.آیا قرار است اگر کسی دانشجو شد؛ «کارآیی» و «اثربخشی» او  کاهش یابد؟ به نظر می‌رسد عکس این حالت برقرار است. تصمیم به ادامه ‌ی تحصیل با وجود مشقات فراوان و هزینه‌ های آن (چه در دولتی و چه در آزاد) ، ناشی از اهمیت ‌دادن به کار  است ؛ نه بی ‌ارزش ‌دانستن آن.

کاملاً مشخص است با ارتقای مدرک تحصیلی، کارکنان نسبت به مسائل و چالش‌های کاری خود  «نگاه دقیق‌تری» پیدا کرده و قاعدتاً در راستای  رفع آن‌ها قدم برمی‌دارند.
رشد دانش کارکنان، عامل  رشد بهره‌وری و کارآیی مشاغل می‌شود؛ نه آنکه مانع  آن شود.

افسوس به حال وزارتخانه ‌ای که با  چند ساعت «عدم حضور» معدود  کارمندانش؛ به دامان «ناکارآیی» بیفتد.همیشه روال بر این بوده که  در زمان‌های کاهش  بودجه، ابتدا به سراغ هزینه‌های کارکنان می‌روند. این بار هم چنین شد. اما  آقای زنگنه؛ باکی نیست.

کارکنان این صنعت بزرگ، به خاطر شما نیامده ‌اند که به خاطر بی‌مهری شما بروند.
شما و مدیران صنعت نفت، می ‌آیید و می‌ روید. حذف می ‌شوید و فراموش می ‌شوید. آنچه که پابرجا می‌ماند، همین کارکنانی هستند که به عشق بهبود کارآیی‌  خود و وزارت نفت، رنج  تحصیل را برخود هموار کرده ‌اند.

.پیری گاهی خیلی پلشتی می‌ آورد. پلشتی تن پیر؛ فکر پیر است.
چندی دیگر نیز بر همین منوال  خواهد گشت و  بهار 1396 خواهد رسید.
 
 
 
 

چهارشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۴۳