۰
چشم انداز شرکت های ملی نفت شرق آسیا

هندی ها بدنبال سبقت از چین

مقامات هندی در سال های اخیر بارها از تمایل خود برای حضور در بخش های برداشت منابع شیل گاز متان به دام افتاده در معادن زغال سنگ و تبدیل زغال سنگ به گاز طبیعی همراه با پروژه های تولید انرژی های تجدیدپذیر و سبز نظیر انرژی های خورشیدی، بادی و زمین گرمایی خبر داده اند. همچنین آنان در رویای حضور در میادین آب های عمیق برزیل، خلیج مکزیک و موزامبیک هستند.
هندی ها بدنبال سبقت از چین
ميزنفت/ با وجود تداوم بحران قیمت ها در بازار نفت و پیش بینی حفظ شرایط کنونی در میان مدت، همه دولت های دنیا در تلاشند تا از فرصت های پدید آمده برای تقویت جایگاه رقابتی خود بهره ببرند.

بحران کنونی سایه افکنده بر بازار نفت با وجود همه آثار نگران کننده، فرصت هایی را نیز برای شرکت های ملی نفت قاره پهناور آسیا به ویژه در بخش تغییر روند کاهش تولید نفت آنان در پنج سال گذشته فراهم نموده است.

تحلیل گران معتقدند تا پایان سال 2016 میلادی ما شاهد فراز و نشیب های زیادی در تغییر مهره های بازی مدیران شرکت های ملی نفت آسیا خواهیم بود. چرا که بسیاری از شرکت های بین المللی نفتی و شرکت های فعال در صنعت نفت به دارایی های خود چوب حراج زده اند. گویی شرکت های ملی نفت آسیا در کمین فرصت ها نشسته اند.

بررسی های ما نشان می دهد شرکت ملی نفت هند (او ان جی سی) و شرکت تولید و اکتشاف پی تی تی تایلند (پی تی تی ای پی) مهمترین خریداران در بازار کنونی طرح های نفتی محسوب می شوند. البته شرکت های ملی نفت چین نیز با دقت اتفاقات روی داده در بازار را برای یافتن فرصت های جدید زیر نظر گرفته اند. در سپتامبر سال گذشته میلادی، شرکت او ان جی سی قراردادی با شرکت روسنفت برای خرید 15 درصد سهام میدان نفتی وانکور به امضا رساند. بهای پرداختی هندی ها در این قرارداد 1.35 میلیارد دلار بوده است. این شرکت ملی نفت آسیایی در نظر دارد تا با 180 میلیارد دلار سرمایه گذاری، رقابت با همسایگان چینی خود را داغ تر و تنگاتنگ تر نموده و تولید نفت از میادین خارج از مرزهای کشورش را تا سال 2030 میلادی، 7 برابر نماید.

این موضوع کاملا روشن است که سقوط قیمت نفت به شرکت ملی نفت هند در توسعه سبد دارایی های خارج از خانه کمک های شایانی نموده است.
در همین حال، شرکت پی تی تی ای پی تایلند 1.2 میلیارد دلار برای خریداری سهام شرکت بی جی در پروژه بونگ کوت تایلند پرداخت نموده است. این اقدام نشان می دهد در حالی که شرکت های بین المللی نفتی دنیا در حال منطقی نمودن سبد دارایی های خود هستند، شرکت های ملی نفتی به پشتوانه دولت خود در حال بهره گیری از فرصت های فرارو هستند.

فراموش نکنید که رهبران تایلند بارها از تمایل خود برای توسعه سبد دارایی های نفتی کشورشان به ویژه در منطقه جنوب شرق آسیا خبر داده اند.
اما نمی توان اقدامات و راهبردهای شرکت های ملی نفت چین را در بازار ناپایدار و پرفراز و نشیب کنونی نادیده گرفت.

والری مارسل، از کارشناسان مسایل شرکت های بین المللی نفتی در مخزن فکری چاوتهام هاوس می گوید: رهبران پکن سیاست های کلان و بلندمدتی در صنعت نفت طراحی نموده اند. اما کاهش رشد پرشتاب اقتصادی چین در سال های اخیر باعث گردیده تا آنان برای اجرای برنامه های خود بررسی های عمیق و همه جانبه نگرانه بیشتری انجام دهند. هرچند در سال های اخیر و با حرکت چین به سوی الگوهای بازارهای آزاد، ما شاهد موارد فساد دولتی بسیاری در معاملات این کشور بوده ایم که مجازات های سخت تعیین شده نیز نتوانسته است در کاهش این موارد تاثیر چشمگیری بر جای گذارد.

فراموش نکنید چینی ها از اندوخته های مالی هنگفتی برخوردارند و فرصت های بزرگی در بازار صنعت نفت امروز وجود دارد.مقامات شرکت سی ان پی سی در ماه های اخیر، مذاکرات گسترده ای با شرکت روسنفت داشته اند و تلاش برای خرید 10 درصد سهام میدان وانکور را باید به عنوان آخرین اقدام آنان در بازار انرژی به شمار آورد.

مارسل می گوید: سایر شرکت های ملی نفت چین نیز در حال تکاپو برای یافتن و بهره گیری از فرصت های موجود در بازار امروز هستند. در این میان، شرکت سینوک نیز درصدد خریداری سهام شرکت نکسن است. این شرکت در حال خریداری سهام شرکت های کوچک تر به ویژه شرکت های دارای فناوری های پیشرو و دارای آینده موفق است.

شرکت سینوک نیز در سال های اخیر به دنبال سودآوری و دستیابی به جایگاه رقابتی درازمدت بوده و تلاش برای سرآمدی در فناوری های شیل و ارائه خدمات پروژه های نفتی نشان دهنده رویاهای بلندمدت رهبران امروز پکن است.
با وجودی که با تداوم قیمت های پایین نفت، تامین منابع مالی مورد نیاز برای توسعه دامنه فعالیت ها با دشواری های زیادی روبرو است، اما همچنان شرکت های ملی نفت آسیایی از ترازهای مالی مناسبی برخوردارند.

نورمن ولنتاین از متخصصان مسایل تجاری در موسسه وود مک کنزی می گوید: چهار شرکت ملی نفت آسیایی شامل پی تی تی ای پی تایلند، سی ان پی سی و سینوک چین و پتروناس مالزی از نسبت های مالی قابل قبولی در شرایط دشوار کنونی برخوردارند. ما می دانیم که شرکت های پتروناس و سی ان پی سی در سال های جاری همواره از جریان نقدی مثبت برخوردار بوده اند.

ولنتاین می گوید: در سال گذشته، شرکت های ملی نفت آسیایی، ده ها میلیارد دلار در بخش تملک دارایی های جدید سرمایه گذاری نمودند. هرچند نقطه سر به سری درآمدها و هزینه های اکثر شرکت های نفتی بزرگ دنیا در بهای 60 دلار هر بشکه نفت محقق می گردد و برای توسعه سرمایه گذاری های بالادستی آنها به قیمت 80 دلاری فروش هر بشکه نفت خام نیازمند هستند.
 
در ادامه با آخرین برنامه ها و افق های سرمایه گذاری سه غول آسیایی دولتی صنعت نفت آشنا می شویم:

1- شرکت او ان جی سی. کشور هند که بخش اعظم نفت خام مورد نیاز خود را وارد می کند، اعلام نموده در نظر دارد تا پایان دهه کنونی میلادی، جایگاه چین به عنوان بزرگترین منبع تقاضای جهانی طلای سیاه را تصاحب نماید.
برای نیل به این چشم انداز توسعه، شرکت او ان جی سی در نظر دارد تا در میان مدت 180 میلیارد دلار در بخش فعالیت های اکتشاف و تولید سرمایه گذاری کند. و همه می دانند که چینی ها رقیب اصلی هندی ها در بازارهای آسیایی محسوب می شوند.

تولید کنونی شرکت او ان جی سی برابر با 9 میلیون تن نفت در سال است که براساس اعلام رهبران دهلی نو این عدد در سال 2020 میلادی به 60 میلیون تن افزایش خواهد یافت.

هندی ها در حال گسترش حضور جهانی خود در صنعت نفت هستند و حضور در میادین نفت و گاز کشورهای آذربایجان، برزیل، کلمبیا، روسیه، سودان، سودان جنوبی، سوریه، ویتنام، میانمار و ونزوئلا نشان دهنده این راهبرد جدید است. اما همچنان تولید بین المللی این شرکت 15 درصد مجموع تولیدات آنان را تشکیل می دهد. اما با کاهش تدریجی تولید گاز طبیعی در این کشور، رهبران هند در حال بررسی منابع در دسترس واردات گاز هستند. بدین ترتیب کشورهای آسیای میانه، همسایگان دریای کاسپین به همراه دولت های ایران و قطر و روسیه مهمترین گزینه های کنونی دهلی نو محسوب می شوند.

هندی ها در نظر دارند تا سال 2030 میلادی، مقدار نفت تولیدی خود را دو برابر نمایند. نیمی از تولیدات این شرکت از میادین خارجی تامین می گردد. البته هندی ها به عنوان یک شرکت متوسط نفتی از دیرباز به عنوان یک شرکت محافظه کار محسوب می شدند. اما گویی آنان در صدد تغییر پارادایم های شکل گرفته از خود در اذهان جهانیان هستند.

به هر حال، رهبران هند از گذشته ریسک گریز و محتاط بوده اند. و در دو دهه گذشته در اکثر موارد در رقابت با شرکت های ملی نفت چین برای خرید سهام میادین هیدروکربوری مختلف، بازی را واگذار نموده اند.

اما در سال 2013 میلادی رهبران هند تلاش کردند با تصویب برنامه ای بلندمدت با عنوان دورنمای 30، فعالیت های بین المللی خود را توسعه دهند. فراموش نکنید که در دو سال اخیر، دهلی نو  7 میلیارد دلار در کشورهای موزامبیک و برزیل سرمایه گذاری نموده است. اما دارایی های کنونی هندی ها همچنان از تنوع پایینی برخوردار است. و تلاش های دهلی نو برای حضور در میادین آب های عمیق را می توان به منزله تغییر در راهبردهای گذشته دانست.

اما آنان در حوزه های اکتشاف و تولید از منابع غیرمتعارف و تولید ال ان جی، راهی طولانی در پیش دارند. همچنین گفتگوها و مذاکرات طولانی شرکت او ان جی سی برای خریداری سهام پروژه ال ان جی یامال روسیه تاکنون به نتیجه نرسیده است.

مقامات هندی در سال های اخیر بارها از تمایل خود برای حضور در بخش های برداشت منابع شیل گاز متان به دام افتاده در معادن زغال سنگ و تبدیل زغال سنگ به گاز طبیعی همراه با پروژه های تولید انرژی های تجدیدپذیر و سبز نظیر انرژی های خورشیدی، بادی و زمین گرمایی خبر داده اند. همچنین آنان در رویای حضور در میادین آب های عمیق برزیل، خلیج مکزیک و موزامبیک هستند.
هندی ها در نظر دارند تا با وجود سقوط بی سابقه قیمت نفت همچنان به توسعه سرمایه گذاری های خود ادامه دهند. مدیران شرکت ملی نفت هند در سال گذشته، نقطه سر به سر فعالیت های خود را 75 دلار اعلام نموده بودند. اما آنان توانستند با بهره گیری از انعطاف پذیری مالی و سایر منابع در دسترس، فعالیت های خود را تداوم بخشند. مجموع ذخایر نفت داخلی و خارجی هندی ها معادل 6.8 میلیارد بشکه تخمین زده شده است.
 
2-  شرکت پی تی تی ای پی تایلند. شرکت پی تی تی ای پی در نظر دارد تا در سال 2020 میلادی، تولید کنونی خود را با 66 درصد افزایش به 600 هزار بشکه در روز افزایش دهد. هرچند با تداوم بحران در بازار نفت به نظر می رسد تایلندی ها به دنبال بازنگری در برنامه های پیشین خویش هستند. اما در این شرایط دشوار نیز که اکثر قریب به اتفاق شرکت های بین المللی نفتی سیاست کاهش سرمایه گذاری ها را در دستور کار قرار داده اند، هیچ کس نمی تواند پیش بینی دقیقی از آینده ارائه کند.
 
3- شرکت سینوک با دارا بودن سومین ذخایر خالص نفت و گاز در میان شرکت های چینی و معادل 4.5  میلیارد بشکه و تولید روزانه 1.1 میلیون بشکه نفت خام تلاش می کند تا از فرصت های موجود نهایت استفاده را بنماید. در دو سال گذشته، این شرکت توانسته است سهام چند پروژه بالادستی در آرژانتین، استرالیا، برزیل، کانادا، اندونزی، نیجریه، اوگاندا، انگلستان و ایالات متحده را خریداری نماید. اما همچنان تمرکز این شرکت بر میادین داخلی می باشد.
آمار منتشر شده توسط شرکت سینوک نشان می دهد بیش از 65 درصد درآمدهای این شرکت از میادین داخلی به دست آمده است.
 
 
 
منبع: ماهنامه پترولیوم اکونومیست
نویسنده: دامون ایوانس
مترجم: محسن داوری


 
دوشنبه ۱۵ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۰۱
کد مطلب: 14676
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *