تفام هنامه ای که کسی قبولش ندارد
بازی روسیه با امتیاز نداده به ایران
وحید حاجی پور
مسکو برای نشان دادن اراده خود برای بی تفاوتی به تحریم های غرب، ایران را به میز امضای تفاهم نامه کشانده است. دقت کنید:«تفاهم نامه» که هیچ الزام قانونی برای طرفین به وجود نیاورده است.
ایران و روسیه تفاهم نامه انرژی یا همان یادداشت همکاری امضا کردند؛ تفاهم نامه ای که موضوع تهاتر روانه ۵۰۰ هزار بشکه نفت ایران با کالای روسی را به عقیده برخی رسانه ها عینیت بخشیده و گام بزرگی برای افزایش میزان صادرات نفت ایران و اتحاد دو غول نفت و گاز جهان محسوب می شود.
از جزئیات این اتحاد که تنها در قالب تفاهم نامه به امضای طرفین رسیده است اطلاعات دقیقی در دست نیست اما نکته قابل تامل آنجاست که دولت روسیه پس از امضای این تفاهم نامه نسبت به آن واکنش نشان داد و با بی اعتبار دانستن مطالب وزارت انرژی روسیه، اعلام کرد که بیانیه جدیدی را در این باره منتشر خواهد کرد!
وزیر نفت ایران پس از امضای تفاهم نامه ایران با روسیه در هتل محل اقامت خود باقی مانده است و در انتظار بیاینه جدید دولت روسیه است؛ جالب آنجاست که الکساندر نواک وزیر انرژی روسیه در باره این تفاهم نامه به نکته ای اشاره کرده است که پیش از این مورد انتقاد کارشناسان ایرانی قرار گرفته بود:«واردات کالاها، تجهیزات و ماشین آلات قدیمی و بی کیفیت.»
بر اساس اعلام اولیه وزارت انرژی روسیه طبق مفاد این قرارداد پنج ساله، روسیه به ایران در فروش نفت کمک خواهد کرد و دو کشور در صنعت نفت و گاز، احداث نیروگاه‌ها و شبکه برق، عرضه ماشین‌آلات، کالاهای مصرفی و محصولات کشاورزی همکاری خواهند داشت.
این تفاهم نامه در حالی به امضای طرفین رسید که پیشتر فضای انتقاد آمیزی نسبت به این راهکار تهران و مسکو به وجود آورده بود اما طرفین بنا به مصلحت این تفاهم را «بالاتر» گرفته و تهاتر نفت با کالا را جزئی از آن دانسته اند.
بازی روانی و سیاسی روس ها با طرف های غربی خود طی چند هفته گذشته تشدید شده است و در این میان، مسکو برای نشان دادن اراده خود برای بی تفاوتی به تحریم های غرب، ایران را به میز امضای تفاهم نامه کشانده است. دقت کنید:«تفاهم نامه» که هیچ الزام قانونی برای طرفین به وجود نیاورده است.
جالب انجاست که تنها پس از چند ساعت از رسانه ای شدن این تفاهم نامه و تشدید نگرانی ها و اظهار نظر غربی ها در این باره، دولت روسیه اعلام کرد که موارد مطرح شده از سوی وزارت انرژی روسیه مورد تایید نیست و بیانیه جدیدی اعلام خواهد شد. نکته ابهام آمیز آنجاست که این نا هماهنگی در دستگاه دولتی یکی از قدرت های سیاسی، نظامی و اقتصادی جهان تا چه اندازه با قاعده حاکم بر سیاست های روسیه منطبق است؛ چرا مسکو پس از نگرانی غرب و کاهش ارزش سهام برخی شرکت های امریکایی رسما از باطل شدن موارد مطرح شده در این تفاهم نامه خبر داد؟ آیا نفت ایران و نیاز کشورمان برای افزایش صادرات نفت، دستمایه خوبی برای بازی با نفت ماست تا از این رهگذر روس به اهداف خود برسد؟
چنانچه کرملین عزم خود را برای همکاری با ایران جزم کرده باشد چرا به مانند چین با ایران «قرارداد » امضا نکرد؟ در ماجرای اختلافات روسیه با اروپا و آمریکا و تلاش اروپای غربی برای واردات گاز از منابعی دیگر، پوتین راهی پکن شد و «قرارداد» ۴۰۰ میلیارد دلاری صادرات گاز به شرق آسیا را با رئیس جمهور چین امضا کرد اما با ایران موضوع کمی متفاوت است.
مردان روسیه که همواره در روزهای سخت ایران و تحریم های یکطرفه، فقط و فقط در نقش یک «تفاهم گر» به تهران رفت و آمد می کردند به خوبی نشان داده اند که شریک خوبی برای اهداف اقتصادی ایران نبوده و نیستند. طی همین ۸ سال اخیر انبوهی از تفاهم نامه با صنعت نفت ایران به امضا رسیده است؛ تفاهم نامه سرمایه گذاری گازپروم در خط لوله صلح، تفاهم نامه روسیه برای توسعه میدان آذز، تفاهم نامه سرمایه گذاری در پارس جنوبی، توسعه میدان نفتی زاغه توسط روسنفت، سرمایه گذاری در خطوط لوله گازی ایران، انتقال تکنولوژی افزایش ضریب بازیافت و .... همه خاک خورد و کسی نیز با خود نگفت که روسیه ای که نسبت به «قرارداد» های خود با ایران پایبند نیست آیا می تواند به یک یادداشت همکاری متعهد باشد؟
مسکو به خوبی می داند که مهم ترین مساله سیاست خارجی امریکا، جمهوری اسلامی ایران است؛ آن ها به کشورهای غربی ضرب شصت بزرگی نشان دادند و کشورهای اروپایی یکی پس از دیگری از پذیرش تحریم ها علیه روسیه انصراف می دهند تا تنها مشکلی که امریکا با آن مواجه است «ایران» است و بس.
دوران جنگ رو در رو و تن به تن به سرآمده است و عرصه دیپلماسی و جنگ های روانی به یگانه راهکار امتیاز گیری تبدیل شده است؛ اهل دلی می گفت روسیه برای عقب نشستن از پیشنهاد خود، پیشنهادهایی ارائه خواهد کرد که قطعا با مخالفت ایران همراه خواهد شد، پیشنهادی مانند تخفیف ۳۰ دلاری قیمت نفت ایران!
اما نکته مهم تر این که در فضایی که دولت برای اثبات حسن نیات خود در موارد اختلافی با غرب، خود را ملزم به توافق ژنو کرده است چگونه حاصر است با این اقدام به توافقنامه و تعهدات رسمی و غیررسمی خود پشت کرده و با کشوری همراه شود که به هیچ چیزی پایبند نیست جز منافع خود.
از جزئیات این اتحاد که تنها در قالب تفاهم نامه به امضای طرفین رسیده است اطلاعات دقیقی در دست نیست اما نکته قابل تامل آنجاست که دولت روسیه پس از امضای این تفاهم نامه نسبت به آن واکنش نشان داد و با بی اعتبار دانستن مطالب وزارت انرژی روسیه، اعلام کرد که بیانیه جدیدی را در این باره منتشر خواهد کرد!
وزیر نفت ایران پس از امضای تفاهم نامه ایران با روسیه در هتل محل اقامت خود باقی مانده است و در انتظار بیاینه جدید دولت روسیه است؛ جالب آنجاست که الکساندر نواک وزیر انرژی روسیه در باره این تفاهم نامه به نکته ای اشاره کرده است که پیش از این مورد انتقاد کارشناسان ایرانی قرار گرفته بود:«واردات کالاها، تجهیزات و ماشین آلات قدیمی و بی کیفیت.»
بر اساس اعلام اولیه وزارت انرژی روسیه طبق مفاد این قرارداد پنج ساله، روسیه به ایران در فروش نفت کمک خواهد کرد و دو کشور در صنعت نفت و گاز، احداث نیروگاه‌ها و شبکه برق، عرضه ماشین‌آلات، کالاهای مصرفی و محصولات کشاورزی همکاری خواهند داشت.
این تفاهم نامه در حالی به امضای طرفین رسید که پیشتر فضای انتقاد آمیزی نسبت به این راهکار تهران و مسکو به وجود آورده بود اما طرفین بنا به مصلحت این تفاهم را «بالاتر» گرفته و تهاتر نفت با کالا را جزئی از آن دانسته اند.
بازی روانی و سیاسی روس ها با طرف های غربی خود طی چند هفته گذشته تشدید شده است و در این میان، مسکو برای نشان دادن اراده خود برای بی تفاوتی به تحریم های غرب، ایران را به میز امضای تفاهم نامه کشانده است. دقت کنید:«تفاهم نامه» که هیچ الزام قانونی برای طرفین به وجود نیاورده است.
جالب انجاست که تنها پس از چند ساعت از رسانه ای شدن این تفاهم نامه و تشدید نگرانی ها و اظهار نظر غربی ها در این باره، دولت روسیه اعلام کرد که موارد مطرح شده از سوی وزارت انرژی روسیه مورد تایید نیست و بیانیه جدیدی اعلام خواهد شد. نکته ابهام آمیز آنجاست که این نا هماهنگی در دستگاه دولتی یکی از قدرت های سیاسی، نظامی و اقتصادی جهان تا چه اندازه با قاعده حاکم بر سیاست های روسیه منطبق است؛ چرا مسکو پس از نگرانی غرب و کاهش ارزش سهام برخی شرکت های امریکایی رسما از باطل شدن موارد مطرح شده در این تفاهم نامه خبر داد؟ آیا نفت ایران و نیاز کشورمان برای افزایش صادرات نفت، دستمایه خوبی برای بازی با نفت ماست تا از این رهگذر روس به اهداف خود برسد؟
چنانچه کرملین عزم خود را برای همکاری با ایران جزم کرده باشد چرا به مانند چین با ایران «قرارداد » امضا نکرد؟ در ماجرای اختلافات روسیه با اروپا و آمریکا و تلاش اروپای غربی برای واردات گاز از منابعی دیگر، پوتین راهی پکن شد و «قرارداد» ۴۰۰ میلیارد دلاری صادرات گاز به شرق آسیا را با رئیس جمهور چین امضا کرد اما با ایران موضوع کمی متفاوت است.
مردان روسیه که همواره در روزهای سخت ایران و تحریم های یکطرفه، فقط و فقط در نقش یک «تفاهم گر» به تهران رفت و آمد می کردند به خوبی نشان داده اند که شریک خوبی برای اهداف اقتصادی ایران نبوده و نیستند. طی همین ۸ سال اخیر انبوهی از تفاهم نامه با صنعت نفت ایران به امضا رسیده است؛ تفاهم نامه سرمایه گذاری گازپروم در خط لوله صلح، تفاهم نامه روسیه برای توسعه میدان آذز، تفاهم نامه سرمایه گذاری در پارس جنوبی، توسعه میدان نفتی زاغه توسط روسنفت، سرمایه گذاری در خطوط لوله گازی ایران، انتقال تکنولوژی افزایش ضریب بازیافت و .... همه خاک خورد و کسی نیز با خود نگفت که روسیه ای که نسبت به «قرارداد» های خود با ایران پایبند نیست آیا می تواند به یک یادداشت همکاری متعهد باشد؟
مسکو به خوبی می داند که مهم ترین مساله سیاست خارجی امریکا، جمهوری اسلامی ایران است؛ آن ها به کشورهای غربی ضرب شصت بزرگی نشان دادند و کشورهای اروپایی یکی پس از دیگری از پذیرش تحریم ها علیه روسیه انصراف می دهند تا تنها مشکلی که امریکا با آن مواجه است «ایران» است و بس.
دوران جنگ رو در رو و تن به تن به سرآمده است و عرصه دیپلماسی و جنگ های روانی به یگانه راهکار امتیاز گیری تبدیل شده است؛ اهل دلی می گفت روسیه برای عقب نشستن از پیشنهاد خود، پیشنهادهایی ارائه خواهد کرد که قطعا با مخالفت ایران همراه خواهد شد، پیشنهادی مانند تخفیف ۳۰ دلاری قیمت نفت ایران!
اما نکته مهم تر این که در فضایی که دولت برای اثبات حسن نیات خود در موارد اختلافی با غرب، خود را ملزم به توافق ژنو کرده است چگونه حاصر است با این اقدام به توافقنامه و تعهدات رسمی و غیررسمی خود پشت کرده و با کشوری همراه شود که به هیچ چیزی پایبند نیست جز منافع خود.
شنبه ۱۸ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۱۷
کد مطلب: 1658
