از بازی تا «چلپی» تا حضور در نفت

وزارت نفت عراق را باید یکی از وزارتخانه های کلیدی این کشور دانست که چهره های سر شناس و البته سیاست مدار عرب زبان را در صدر خود دیده است، از احمد چلپی گرفته تا حسین الشهرستانی که «سیاسان» پیچیده بین النهرین محسوب می شوند.

به گزارش «ميزنفت»، در سهم خواهی گروه ها و عشایر و قبایل عراق، وزارت نفت در انحصار شیعیان قرار دارد و شیعیان این وزارتخانه را از آن خود می دانند و به سهم خود نیز نائل شده اند. با معرفی حیدر العبادی به عنوان نخست وزیر جدید عراق این سنت همچنان به قوت خود باقی ماند و «عادل عبدالمهدی»، برای وزارت نفت معرفی شد. سیاستمداری که رابطه نزدیکی با ایران داشته و یادداشت های اختصاصی وی در رسانه های کشور، به خوبی خودنمایی می کند.

عبدالمهدی  روزگاری قرار بود نخست وزیر عراق شود اما تنها با یک «رای» مغلوب نوری مالکی شد و به کنار رفت تا با تمامی پیشینه سیاسی خود، برای حضور در وزارت نفت آماده شود؛ وزارتخانه ای که تمام وزرای آن از سیاستمداران برجسته عراق بودند.

حال با کنار رفتن دولت مالکی و روی کارآمدن العبادی، عبدالمهدی مرد کهنه کار و سیاسی عراق به نفت رسیده است؛ ان طور که در رسانه ها آمده است عادل عبدالمهدی المنتفکی، متولد ۱۹۴۲ در منطقه البتاوین در بغداد ، از اشراف‌زادگان عراق محسوب می‌شود. پدرش در زمان پادشاهی ملک فیصل اول وزیر بود و در دوره‌ای نیز نماینده مجلس اعیان عراق شد.

عبدالمهدی از جمله چهره‌های عراقی است که مکتب‌های فکری متعدد و حتی متناقضی را تجربه کرده است. در جوانی تحت تاثیر اندیشه‌های پان عربیسم قرار گرفت و به شدت پان‌عربیسم شد. پس از مدتی به کمونیست‌ها متمایل شده و تجربه یک رفیق کمونیست را گذراند.

با ظهور حزب بعث به این حزب متمایل شد و از بعثی‌های متعصب قبل از به قدرت رسیدن حزب بعث شد؛ پس از آن که افراط‌گرایی‌های حزب بعث در حذف مخالفان سیاسی فزونی گرفت، از این حزب جدا شد، به فرانسه رفت و در آنجا با سید محمد باقر حکیم و مجلس اعلای اسلامی آشنا شد و در دهه هشتاد رسما یک فرد شیعی معتدل و عضو مجلس اعلای اسلامی عراق شد.

در دهه نود نمایندگی مجلس اعلای اسلامی عراق را در فرانسه بر عهده داشت و توانست در میان جامعه فرانسه جایگاه خوبی برای خود دست و پا کند.

عبدالمهدی از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱ یکی از دو معاون رئیس‌جمهور عراق بود و در دولت موقت عراق پس از سقوط صدام وزیر دارایی بود و یکی از کاندیداهای تصدی پست نخست‌وزیری پس از انتخابات مجلس نمایندگان عراق ۲۰۰۵ به شمار می‌رفت که در رأی‌گیری داخلی «ائتلاف ملی عراق» با یک رأی مغلوب نوری مالکی شد.

عبدالمهدی در سال ۲۰۰۷ از یک ترور جان سالم به در برد، در این انفجار ۱۰ نفر کشته شدند؛ وی در آن زمان معاون رئیس جمهور عراق بود.

عادل عبدالمهدی دوست دوران کودکی احمد چلبی و ایاد علاوی است. تحصیل کرده دانشگاه بغداد است و دکترای خود در رشته اقتصاد را از دانشگاه پاریس دریافت کرده است. بر خلاف شایعات رایج وی هیچ گاه در ایران زندگی نکرده است.

سه شنبه ۱۸ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۱۵:۱۰