چه کسانی سمت می گیرند؟
مدیران در «حلقه مریدان»
میز نفت - یک طیف خاص از فارغ التحصیلان دانشگاه نفت مدیریت صنعت را به دست گرفته اند؛ مریدانی که جامه مدیران را بر تن کردند و این روزها، سمتها یک به یک به نامشان می خورد.
وحید حاجی پور |کتیبه نانوشته ای در میان نفتی‌ها وجود دارد که گرچه از نظرها غایب است اما تو گویی که پیشگویی هایش نوبه به نوبه راست می آید. طبق روایت این کتیبه، برخی فارغ‌التحصیلان دانشگاه نفت خاصه ورودی های سال های 76 تا 80، ره به جلوس دارند و ستاره شان مشتری است همچون ساکنان پل مدیریت که در طالعشان حکمرانی تقریر شده است و تقدیر.
«حلقه مریدان» دانشگاه صنعت نفت که رویاهایشان اینک تحقق یافته، حکایتی جالب دارند. اینگونه می توان روایت کرد که آنان وزارت نفت را نه «فتح» که «تسخیر کرده اند»، «تصمیم گیری» شده‌اند که «تصمیم سازی» نیز کرده و مقام عالی وزارت را تحت فشار قرار می دهند. اراده شان معطوف به عمل شده و می سازند آنچه را که هدف گذاری کرده اند. و اینگونه می شود که کرسی به کرسی و میز به میز نام ها از پاکت برون کشیده می شود تا جانمایی ها کامل شود.
اجازه بدهید، سریع تر حرکت کنیم. «دانشگاه نفتی‌ها» اینک، تار و پور وزارت را می‌بافند با این قید که خاصه گزینی شده و برخی از چهره‌هایی که در زمان تحصیل، کلونی استراتژیکی را تشکیل داده بودند هم‌اکنون قبای مدیریت ارشدی را بر تن کرده‌اند که گشاد است و زار.
«محسن خجسته مهر» اما از معروف‌ترین این‌هاست؛ مدیر دزفولی شرکت ملی نفت ایران که حسب یک اتفاق در سال 88، از کارشناس عادی در مدیریت برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت، بنا به تصمیم مسعود میرکاظمی، معاون وزیر نفت در امور برنامه‌ریزی شد و دیگر هم از موضع معاونت پایین نیامد. او در نفت ماند و در دوران مدیریت زنگنه، قائم‌مقام معاونت برنامه‌ریزی شد و پس از شش سال، در سال 98 به ستاد اجرایی رفت تا نزد مخبر کارت حضوروغیاب بزند.
او اما دوباره به نفت بازگشته نه اینکه چیزی جاگذاشته باشد؛ او آمده تا بماند و شاید هم در آینده حتی وزیر هم شود. موفق‌ترین فرد در کلونی «دانشگاه نفتی‌ها»، حالا به‌واسطه ارتباطات خود مدیرعامل شرکت ملی نفت و معاون وزیر است. البته او تنها معاون دانشگاه نفتی اوجی نیست؛ در کنار او احمد اسد زاده قرار دارد؛ سرپرست معاونت بین‌الملل وزارت نفت. اسد زاده هم‌داستان جالبی دارد. او یک کارشناس ساده در این معاونت بود که به مدد نزدیکی به کلوپ‌های قدرت و جناح‌های سیاسی به‌مانند سایر هم‌قطاران خود معاون وزیر شد. مانند سجاد خلیلی، معاون نظارت بر منابع هیدرو کروبوری که او هم جزو تیم دانشگاه نفتی‌هاست.
از آن تیم معروف، علیرضا مهدی زاده راهی شرکت نفت فلات قاره شد؛ هم‌زمان با عبدالله عذاری اهوازی که او هم حکم مدیریت بر شرکت نفت اروندان را دریافت کرد. ابوذر شریفی هم پس از کنش‌های بسیار، مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه نفت شد تا سایر اعضای کلونی نفت، به آن‌ها بپیوندند. مهدی حیدری یکی از همان‌هاست؛ جدی‌ترین گزینه مدیریت بر شرکت نفت مناطق مرکزی و البته محمد محمدی پور که برای مدیریت بین‌الملل یا برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت در نظر گرفته شده است.
انتخاب این کلونی برای شرکت پتروپارس هم کسی نیست جز مرتضی خوش‌لهجه، که او نیز از پایه‌های اصلی ورودی‌های دهه 70 دانشگاه صنعت نفت است و ارتباط خوبی با سر حلقه‌های این گعده دارد. همچنین مرتضی شاه میرزایی، مدیرکل اسبق بازرسی وزارت نفت هم از چهره‌های اصلی این کلونی، قرار است راهی صندوق بازنشستگی صنعت نفت شود.
گعده‌ای که در آن سال‌ها شکل گرفت و به قول خودشان، محل «بچه حزب الهی‌ها» بود، این روزها در سمت‌های مدیریتی جانمایی شده‌اند و قرار است نفت را به هُل دهند. هر کس از فارغ‌التحصیلان دانشگاه صنعت نفت، در این حلقه بود می‌تواند به ارتقا و سمت‌های پرطمطراق امیدوار باشد و البته هر کس در این حلقه نیست، فارغ از این ماجراست!
مریدانی در این حلقه بودند و هستند که از فیلترهای عقیدتی – سیاسی «مراد» عبور کرده و امتحان خود را به خوبی پس داده باشند؛ دور، دور دانشگاه نفتی‌هاست البته از جنس خاص و حلقه‌ای. حالا اوجی مانده است و سُنبه پر زور.
«حلقه مریدان» دانشگاه صنعت نفت که رویاهایشان اینک تحقق یافته، حکایتی جالب دارند. اینگونه می توان روایت کرد که آنان وزارت نفت را نه «فتح» که «تسخیر کرده اند»، «تصمیم گیری» شده‌اند که «تصمیم سازی» نیز کرده و مقام عالی وزارت را تحت فشار قرار می دهند. اراده شان معطوف به عمل شده و می سازند آنچه را که هدف گذاری کرده اند. و اینگونه می شود که کرسی به کرسی و میز به میز نام ها از پاکت برون کشیده می شود تا جانمایی ها کامل شود.
اجازه بدهید، سریع تر حرکت کنیم. «دانشگاه نفتی‌ها» اینک، تار و پور وزارت را می‌بافند با این قید که خاصه گزینی شده و برخی از چهره‌هایی که در زمان تحصیل، کلونی استراتژیکی را تشکیل داده بودند هم‌اکنون قبای مدیریت ارشدی را بر تن کرده‌اند که گشاد است و زار.
«محسن خجسته مهر» اما از معروف‌ترین این‌هاست؛ مدیر دزفولی شرکت ملی نفت ایران که حسب یک اتفاق در سال 88، از کارشناس عادی در مدیریت برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت، بنا به تصمیم مسعود میرکاظمی، معاون وزیر نفت در امور برنامه‌ریزی شد و دیگر هم از موضع معاونت پایین نیامد. او در نفت ماند و در دوران مدیریت زنگنه، قائم‌مقام معاونت برنامه‌ریزی شد و پس از شش سال، در سال 98 به ستاد اجرایی رفت تا نزد مخبر کارت حضوروغیاب بزند.
او اما دوباره به نفت بازگشته نه اینکه چیزی جاگذاشته باشد؛ او آمده تا بماند و شاید هم در آینده حتی وزیر هم شود. موفق‌ترین فرد در کلونی «دانشگاه نفتی‌ها»، حالا به‌واسطه ارتباطات خود مدیرعامل شرکت ملی نفت و معاون وزیر است. البته او تنها معاون دانشگاه نفتی اوجی نیست؛ در کنار او احمد اسد زاده قرار دارد؛ سرپرست معاونت بین‌الملل وزارت نفت. اسد زاده هم‌داستان جالبی دارد. او یک کارشناس ساده در این معاونت بود که به مدد نزدیکی به کلوپ‌های قدرت و جناح‌های سیاسی به‌مانند سایر هم‌قطاران خود معاون وزیر شد. مانند سجاد خلیلی، معاون نظارت بر منابع هیدرو کروبوری که او هم جزو تیم دانشگاه نفتی‌هاست.
از آن تیم معروف، علیرضا مهدی زاده راهی شرکت نفت فلات قاره شد؛ هم‌زمان با عبدالله عذاری اهوازی که او هم حکم مدیریت بر شرکت نفت اروندان را دریافت کرد. ابوذر شریفی هم پس از کنش‌های بسیار، مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه نفت شد تا سایر اعضای کلونی نفت، به آن‌ها بپیوندند. مهدی حیدری یکی از همان‌هاست؛ جدی‌ترین گزینه مدیریت بر شرکت نفت مناطق مرکزی و البته محمد محمدی پور که برای مدیریت بین‌الملل یا برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت در نظر گرفته شده است.
انتخاب این کلونی برای شرکت پتروپارس هم کسی نیست جز مرتضی خوش‌لهجه، که او نیز از پایه‌های اصلی ورودی‌های دهه 70 دانشگاه صنعت نفت است و ارتباط خوبی با سر حلقه‌های این گعده دارد. همچنین مرتضی شاه میرزایی، مدیرکل اسبق بازرسی وزارت نفت هم از چهره‌های اصلی این کلونی، قرار است راهی صندوق بازنشستگی صنعت نفت شود.
گعده‌ای که در آن سال‌ها شکل گرفت و به قول خودشان، محل «بچه حزب الهی‌ها» بود، این روزها در سمت‌های مدیریتی جانمایی شده‌اند و قرار است نفت را به هُل دهند. هر کس از فارغ‌التحصیلان دانشگاه صنعت نفت، در این حلقه بود می‌تواند به ارتقا و سمت‌های پرطمطراق امیدوار باشد و البته هر کس در این حلقه نیست، فارغ از این ماجراست!
مریدانی در این حلقه بودند و هستند که از فیلترهای عقیدتی – سیاسی «مراد» عبور کرده و امتحان خود را به خوبی پس داده باشند؛ دور، دور دانشگاه نفتی‌هاست البته از جنس خاص و حلقه‌ای. حالا اوجی مانده است و سُنبه پر زور.
دوشنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۰ ساعت ۰۰:۴۴
کد مطلب: 31517
حسن
۳۳
در میان اسناد سفارت انگلیس که محل استناد بعضی کتب معتبر و مجاز تاریخی است ذکر می کنند شهید " میرزا تقی خان امیر کبیر لایق حکومت ایران بود..... وی در مدت چند سال کوتاه صدارت کار ایران را چند قرن پیش برد. ..." البته بماند که هیچکدام از این مسولین و مدیران حوصله خواندن و شنیدن گواه تاریخ را ندارند. اما پشت این جمله حقیقتی نهفته است. و آن اینکه برد و افق دید برنامه ریزی و اقدامات یک مدیر جوانمرد ( و نه جوان و از این شعار های پوچ) و کاربلد و متعهد حداقل یک صد ساله است. حتما معاونش هم افق دید پنجاه ساله و .... دارند. شما در عملکرد این منصوبین این برد و افق و اصلا فلسفه ای می بینید؟؟؟
پروژه بگیر تویی حاجی پور ... بقیه اداتو درمیارن ! ::: زمان زنگنه ادعا میکردی بیست تا شکایت از طرف تیم ژنرال علیه شما شد: من خیلی دوست دارم شماره دادنامه های ادعایی شما را ببینم.... قبل از انتخابات خودت را بعنوان ضدزنگنه جا زدی الان هم در پوشش حمایت از وزیر، داری پروژه های خودت را پیش میبری.....بالاخره قبول دارم سایت هزینه داره پولش باید دربیاد::: حداقل به اون منبع بیسوادت بگو درست منتقل کنه موضوع را .... اینقدر ضایع و دروغ ننویس .... ورودی های 76 تا 80 !!!! خیلی خندیدم :: حالا بقیه اشتباهات متن بماند .
خیلی زشت است وزیر جهادی ما هنوز به صندوق وبازنشستگان نفت حتی یک پیام نداده این واقعاً جای سوال دارد چرا باید ما وزیر شجاع ونترس نداشته باشیم بازنشستگان صندوق نفت درتمام دوران زنگنه اکثر مواردمثبت را کمکم از بحث برون سپاری وغیره وحالا هم کم توجهی وبی توجهی وفقط مدیران جدید بحث سرمایه گزاری را پیش کشیدن ولی مثل اینکه فراموش کردن بازنشستگان وبازماندگان صندوق ولی وحاکم متعلق صندوق هستند این را فراموش نکنند یک بازنشسته نفت طبق قوانین صندوق باید دربهترین شرایط باشد که متاسفانه دراین ۲سال بدبختترین قشر این اقشار هستند
