۰
نگاهی به ماجرای سفر وزیر نفت به آمریکای لاتین

چرا اوجی، اسدزاده و خجسته مهر را بایکوت کرد؟

میز نفت - ترکیب هیئتی که اوجی برای سفر به آمریکای لاتین برگزید دو غایب بزرگ داشت. محسن خجسته مهر و احمد اسدزاده. اما چرا اوجی تصمیم گرفت دو معاونش را با خود به سفر 10 روزه نبرد؟
چرا اوجی، اسدزاده و خجسته مهر را بایکوت کرد؟
وحید حاجی پور | وزیر نفت و تیم همراه او، روز گذشته پس از یک سفر کاری ده روزه به تهران بازگشتند؛ ده روزی که مثل کابوسی بزرگ، تمام وجود برخی مدیران وزارت نفت و معاونان وی را گرفت. همان‌هایی که از هر فرصتی برای نمایش‌های« تلویزیونی و تریبونی» استفاده می‌کردند و می‌کنند ولی این بار، جواد اوجی با بی‌محلی کامل به آن‌ها، پیام‌های جدیدی را مخابره کرد.

برنامه سفر اوجی به کشورهای برزیل، ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه چند هفته پیش از روز آغاز سفر چیده شده بود وعده‌ای خود را برای یک سفر دیپلماتیک و بهره‌برداری رسانه‌ای آماده کرده بودند. قرار بود هیئتی بلندپایه متشکل از برخی معاونان وزارت نفت اوجی را همراهی کنند اما وزیر نفت تصمیم گرفت معتمدانش را با خود به سفر ببرد.

سفر وزیر نفت سه رویکرد مهم داشت؛ یکی آنکه برای توسعه میایدن نفتی مذاکرات را دنبال کرد؛ دوم آنکه برای افزایش سطح تجارت نفت و فرآورده‌های نفتی با طرف‌های خود وارد گفتگو شد و سوم هم، موضوع همکاری‌های پالایشی با این کشورها بود.

در حالت عادی، احمد اسدزاده معاون بین‌الملل وزارت نفت، محسن خجسته مهر مدیرعامل شرکت ملی نفت و محمد محمدی پور مدیر امور بین‌الملل شرکت ملی نفت، با توجه به اهداف سفر باید در کنار وزیر نفت حضور می‌داشتند. اوجی ولی از آن‌ها خواست در تهران بمانند و به کارهای خود مشغول باشند.

گرچه توجیهات منطقی برای عدم حضور این افراد در سفر به آن‌ها ابلاغ شد اما تقریباً همه ساکنان طبقه پانزدهم این واقعیت را با پوست و گوشت خود لمس کردند که اوجی، علاقه‌ای به این افراد ندارد و برحسب «تحمیل»، مجبور به «تحمل» آن‌هاست.

اوجی برای خود دستاوردهایی قائل است که عده‌ای مزاحم ، سعی دارند خود را با آن شریک کنند و همه‌چیز را به نام خود بزنند؛ مانند مأمومی که جلوتر از امام خود می‌ایستد. خجسته مهر مهم‌ترین چهره در این «شریک سازی» است؛  مدیری که حتی اقدامات معاونت منابع انسانی وزارت نفت را هم در گفت‌وگو با مشعل به نام خود سند زد و از طرفی دیگر، با مصاحبه‌های دردسرساز خود، اسرار رسمی کشور را رسانه‌ای می‌کند و اعتراضات بسیاری را به همراه می‌آورد.

اسدزاده هم که تبحر خاصی در مسائل بین‌الملل ندارد و بیشتر به بیان کلیات مشغول است؛ هرچند که برخی اظهارنظرهای وی هم موجب بروز انتقاداتی در لایه‌های بالا شده است. تکلیف محمدی پور هم که مشخص است؛ مدیر امور بین‌الملل که در حوزه تجارت نفت و فرآورده‌های نفتی باوجوداینکه دوست دارد سری در سرها باشد، اما فعلاً نتوانسته قدرت را از آن خود کند.

وزیر نفت با میخ‌کوب کردن این افراد در تهران، با معتمدان خود راهی آمریکای لاتین شد تا «در تهران مانده‌ها» از بروز چنین وضعیتی ناراضی باشند. حق هم دارند چراکه این سفر، جای آن‌ها بود ولی چه می‌توان کرد که اوجی دوست ندارد کسی از حلقه مریدان، بازی او را برای وزارت بر هم بزند.

اوجی از سر اجبار، به این حلقه روی خوش‌ نشان داده و سمت‌هایی را میان آن‌ها تقسیم کرده است؛ او می‌داند افراد این حلقه اگر سمتی نداشته باشند تا می‌توانند مزاحمت ایجاد می‌کنند، پس دایره‌ای دور خود کشیده و با زیرکی به آن‌ها اجازه نمی‌دهد وارد حریمی شوند که خط قرمز اوست.

و نکته پایانی؛ شهوت دیده شدن چنان در این افراد دیده می‌شود که حاضرند هر مطلبی را به‌شرط دیده شدن بر زبان جاری کنند بدون آنکه فکر کنند اینگونه اقدامات، چه بلای بزرگی بر سر وزارت نفت و کشور می‌آورد.

دیدن تیم همراه اوجی در این سفر، در دل بسیاری آتش به پا کرده است به‌ویژه آنان که حاضرند برای حلقه مریدان، جان هم بدهند.
 
دوشنبه ۱۹ ارديبهشت ۱۴۰۱ ساعت ۰۸:۴۶
کد مطلب: 32966
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *