جزئیات قراردادهای لندن/ 4
«بی محلی» شرکت های نفتی
هیچ شرکتی برای اسپانسرینگ مراسم رونمایی از قراردادهای نفتی داوطلب نشده است./ هیچ یک از شرکت های بزرگ نفتی در این مراسم ثبت نام نکرده اند/ نا امیدی وزارت نفت از رونمایی در لندن....
وحید حاجی پور/ بی توجهی غول‌های نفتی به ايران دو ماه مانده به برگزاری مراسم رونمايی از قراردادهای نفتی و نزديك دو سال پس از آمادگی ايران براي «نمايش» قراردادهای نفتی جديد، عدم استقبال شركت‌های بزرگ و بنام خارجی از اين مراسم، نقطه مبدأ و مقصد IPC را به هم پيوند داد: «مراسم رونمايی از قراردادهای جديد نفتی ايران در تهران برگزار می شود.»
وقتی قرار شد قراردادهای نفتی زير «كسر» بازبيني قرار بگيرند، ياران قديمی دور هم جمع شدند تا ظرف چند ماه نفت ايران را برای سرمايه گذاری جذاب كرده و «صورت» نهايی را در لندن به ديد انظار برسانند. قراردادها توسط كميته‌ای كه وزير نفت اعضای آن را تعيين كرده بود آغاز به‌كار كرد و اسفند 92 هم آن را به مركز همايش‌های بين‌المللي صدا و سيما رساندند.
فارغ از آنكه در مراسم مذكور چه اتفاقاتی رخ داد و چه سخنانی رد و بدل شد، از تحولی بزرگ سخن گفته شد؛ تحولی كه می گفت با «تفريق» نقاط ضعف بيع متقابل از قراردادهاي نفتی، بازي برد – برد در «IPC» جمع شده است. حالا كه قراردادها در وزارت نفت نهايی شده، فقط و فقط مشكل زمان رونمايی از آنها باقی مانده بود.
لندن مقصد مديران نفتی و «چمدان‌های قراردادی» بود اما آن طرف آب، زمان نمی دادند و اگر هم می دادند به تعويق می انداختند. مديران وزارت نفت هم می گفتند اندكی صبر كنيد، می گفتند فقط كافی است پای قراردادهای جديد به لندن باز شود آن وقت است كه می توانيد «معجزه تدبير نفتی» را مشاهده كنيد.
پس از توافق وين اما شركت‌هاي خارجی و چهره‌های سرشناس بين‌المللی لندن را فراموش كردند و به ايران آمدند. با وزير كهنه كار چای نوشيدند و خواستار كنار گذاری سهمشان از نفت و گاز ايران شدند اما وزارت نفت آدرس «لندن» را به آنها داد، بايد به اين شهر بيايند، در ايران قراردادي از دست نفت «نمی چكد.» با وجود مانور بزرگ وزارت نفت براي رونمايی از اين قراردادها در جهت كوبيدن ميخ «رنسانس» به ارض نفت، نه اسپانسري براي اين همايش يافت شد و نه استقبالی از آن شد. وزير نفت گفته بود به دليل حضور بيشتر شركت‌های بزرگ نفتی در لندن، اين همايش در بريتانيا برگزار می شود اما همين شركت‌ها حتي به خود زحمت ندادند به يك خيابان آن طرف‌تر رفته و جوياي اين مراسم شوند چه رسد به ثبت‌نام و حضور!
بر اساس اطلاعات موجود، كمتر از 70 شركت درجه سوم براي حضور در اين مراسم «گران» ثبت‌نام كرده‌اند كه در ميان نهادهاي ثبت‌نام‌كننده، اسامي رسانه‌هايي مثل بي‌بي سي، ايرنا، بلومبرگ، يك مجله قطري و... ديده مي‌شود. بيشتر ثبت‌نام‌كنندگان در اين مراسم دو روزه، شركت‌هايي گمنام از كشورهاي هند، كره جنوبي، مالزي، چين، ايتاليا، چك و امارات هستند. فهرست موجود نشان مي‌دهد شركت دوو كره‌جنوبي نيز در اين همايش ثبت‌نام كرده و تنها شركت حاضر از ايران، دفتر شركت لوك اويل در ايران است و بس.
در واقع شركت لوك اويل در اين مراسم ثبت‌نام نكرده و دفتر ايران خود را راهي لندن كرده است. عدم استقبال شركت‌هاي بزرگي مانند بي‌پي، رويال داچ شل، توتال، گازپروم، استات اويل، روسنفت، اني، او ام وي، رپسول و... در شرايطي وزارت نفت را در شكست فرو برده است كه منابع آگاه مي‌گويند اين شركت‌ها در ديدار با مديران ايراني، گفته‌اند قرارداد خود را در ايران نهايي مي‌كنند و به لندن نمي‌روند!
اين در حالي است كه بيشتر اين شركت‌ها و همچنين شركت‌هاي امريكايي در چهار دوره مناقصه نفتي عراق كه در اوج نا امني بغداد در اين كشور برگزار شد، حضور فعال و همه جانبه‌اي داشتند اما حاضر نيستند در هتل پلازاي لندن به سخنان هيئت ايراني و مديرعامل دومين شركت نفتي جهان توجهي كنند. 29 مدير نفتي ارشد دومين شركت نفتي جهان و وزارت نفت مي‌خواهند به لندن بروند تا «ويني» ديگر را به زعم خود جشن بگيرند غافل از آنكه كسي براي شنيدن سخنان ايراني‌ها «گوشي» ندارد.
*اسپانسرهايي كه نيستند
يكي ديگر از مشكلات عمده شكست مراسم رونمايي در لندن، عدم جذب اسپانسر براي برگزاري است. بر اساس اعلام حامي رسانه‌اي اين مراسم، تا امروز تنها دو اسپانسر برنزي با شركت cwc انگليس قرارداد امضا كرده‌اند و هنوز هيچ اسپانسر نقره‌اي، طلايي و پلاتيني جذب نشده‌اند.
دو شركت كم‌نام و نشان ، هر كدام با پرداخت 27 هزار پوند به برگزار‌كننده اين مراسم، از برخي امتيارات بهره مند شدند كه به گفته كارشناسان چنين رقمي براي چنين همايشي گران است اما اين گراني زماني اسپانسرينگ را دچار مشكل مي‌كند كه اعلام شده براي اسپانرينگ نقره‌اي بايد مبلغ 35 هزار پوند، براي اسپانسرينگ طلايي 50 هزار پوند و براي اسپانسرينگ پلاتيني بايد مبلغ 70 هزار پوند پرداخت شود كه سنگين بودن اين ارقام، علاقه‌مندي براي سرمايه‌گذاري باقي نگذاشته است. همچنين رقم سنگين حضور در اين مراسم و عزيمت به لندن نيز كه حداقل 2 هزار پوند است جذابيتي براي علاقه‌مندان باقي نگذاشته است.
*جريمه
گفته مي‌شود در صورت لغو برگزاري اين مراسم، ايران بايد 200هزار پوند به شركت cwc پرداخت كند كه براي برگزار‌كننده اين مراسم، پول بادآورده و راحتي است كه سيدمهدي حسيني آن را رد مي‌كند، البته ركن‌الدين جوادي گفته است همايش نخست در ايران و همايش دوم در لندن برگزار مي‌شود كه با توجه به عدم استقبال شركت‌هاي خارجي توصيه مي‌شود شأن و منزلت شركت ملي نفت ايران از ميان نرود و جريمه هر چه كه هست از متوليان اين مراسم دريافت شود كه البته نمي‌شود.
وقتی قرار شد قراردادهای نفتی زير «كسر» بازبيني قرار بگيرند، ياران قديمی دور هم جمع شدند تا ظرف چند ماه نفت ايران را برای سرمايه گذاری جذاب كرده و «صورت» نهايی را در لندن به ديد انظار برسانند. قراردادها توسط كميته‌ای كه وزير نفت اعضای آن را تعيين كرده بود آغاز به‌كار كرد و اسفند 92 هم آن را به مركز همايش‌های بين‌المللي صدا و سيما رساندند.
فارغ از آنكه در مراسم مذكور چه اتفاقاتی رخ داد و چه سخنانی رد و بدل شد، از تحولی بزرگ سخن گفته شد؛ تحولی كه می گفت با «تفريق» نقاط ضعف بيع متقابل از قراردادهاي نفتی، بازي برد – برد در «IPC» جمع شده است. حالا كه قراردادها در وزارت نفت نهايی شده، فقط و فقط مشكل زمان رونمايی از آنها باقی مانده بود.
لندن مقصد مديران نفتی و «چمدان‌های قراردادی» بود اما آن طرف آب، زمان نمی دادند و اگر هم می دادند به تعويق می انداختند. مديران وزارت نفت هم می گفتند اندكی صبر كنيد، می گفتند فقط كافی است پای قراردادهای جديد به لندن باز شود آن وقت است كه می توانيد «معجزه تدبير نفتی» را مشاهده كنيد.
پس از توافق وين اما شركت‌هاي خارجی و چهره‌های سرشناس بين‌المللی لندن را فراموش كردند و به ايران آمدند. با وزير كهنه كار چای نوشيدند و خواستار كنار گذاری سهمشان از نفت و گاز ايران شدند اما وزارت نفت آدرس «لندن» را به آنها داد، بايد به اين شهر بيايند، در ايران قراردادي از دست نفت «نمی چكد.» با وجود مانور بزرگ وزارت نفت براي رونمايی از اين قراردادها در جهت كوبيدن ميخ «رنسانس» به ارض نفت، نه اسپانسري براي اين همايش يافت شد و نه استقبالی از آن شد. وزير نفت گفته بود به دليل حضور بيشتر شركت‌های بزرگ نفتی در لندن، اين همايش در بريتانيا برگزار می شود اما همين شركت‌ها حتي به خود زحمت ندادند به يك خيابان آن طرف‌تر رفته و جوياي اين مراسم شوند چه رسد به ثبت‌نام و حضور!
بر اساس اطلاعات موجود، كمتر از 70 شركت درجه سوم براي حضور در اين مراسم «گران» ثبت‌نام كرده‌اند كه در ميان نهادهاي ثبت‌نام‌كننده، اسامي رسانه‌هايي مثل بي‌بي سي، ايرنا، بلومبرگ، يك مجله قطري و... ديده مي‌شود. بيشتر ثبت‌نام‌كنندگان در اين مراسم دو روزه، شركت‌هايي گمنام از كشورهاي هند، كره جنوبي، مالزي، چين، ايتاليا، چك و امارات هستند. فهرست موجود نشان مي‌دهد شركت دوو كره‌جنوبي نيز در اين همايش ثبت‌نام كرده و تنها شركت حاضر از ايران، دفتر شركت لوك اويل در ايران است و بس.
در واقع شركت لوك اويل در اين مراسم ثبت‌نام نكرده و دفتر ايران خود را راهي لندن كرده است. عدم استقبال شركت‌هاي بزرگي مانند بي‌پي، رويال داچ شل، توتال، گازپروم، استات اويل، روسنفت، اني، او ام وي، رپسول و... در شرايطي وزارت نفت را در شكست فرو برده است كه منابع آگاه مي‌گويند اين شركت‌ها در ديدار با مديران ايراني، گفته‌اند قرارداد خود را در ايران نهايي مي‌كنند و به لندن نمي‌روند!
اين در حالي است كه بيشتر اين شركت‌ها و همچنين شركت‌هاي امريكايي در چهار دوره مناقصه نفتي عراق كه در اوج نا امني بغداد در اين كشور برگزار شد، حضور فعال و همه جانبه‌اي داشتند اما حاضر نيستند در هتل پلازاي لندن به سخنان هيئت ايراني و مديرعامل دومين شركت نفتي جهان توجهي كنند. 29 مدير نفتي ارشد دومين شركت نفتي جهان و وزارت نفت مي‌خواهند به لندن بروند تا «ويني» ديگر را به زعم خود جشن بگيرند غافل از آنكه كسي براي شنيدن سخنان ايراني‌ها «گوشي» ندارد.
*اسپانسرهايي كه نيستند
يكي ديگر از مشكلات عمده شكست مراسم رونمايي در لندن، عدم جذب اسپانسر براي برگزاري است. بر اساس اعلام حامي رسانه‌اي اين مراسم، تا امروز تنها دو اسپانسر برنزي با شركت cwc انگليس قرارداد امضا كرده‌اند و هنوز هيچ اسپانسر نقره‌اي، طلايي و پلاتيني جذب نشده‌اند.
دو شركت كم‌نام و نشان ، هر كدام با پرداخت 27 هزار پوند به برگزار‌كننده اين مراسم، از برخي امتيارات بهره مند شدند كه به گفته كارشناسان چنين رقمي براي چنين همايشي گران است اما اين گراني زماني اسپانسرينگ را دچار مشكل مي‌كند كه اعلام شده براي اسپانرينگ نقره‌اي بايد مبلغ 35 هزار پوند، براي اسپانسرينگ طلايي 50 هزار پوند و براي اسپانسرينگ پلاتيني بايد مبلغ 70 هزار پوند پرداخت شود كه سنگين بودن اين ارقام، علاقه‌مندي براي سرمايه‌گذاري باقي نگذاشته است. همچنين رقم سنگين حضور در اين مراسم و عزيمت به لندن نيز كه حداقل 2 هزار پوند است جذابيتي براي علاقه‌مندان باقي نگذاشته است.
*جريمه
گفته مي‌شود در صورت لغو برگزاري اين مراسم، ايران بايد 200هزار پوند به شركت cwc پرداخت كند كه براي برگزار‌كننده اين مراسم، پول بادآورده و راحتي است كه سيدمهدي حسيني آن را رد مي‌كند، البته ركن‌الدين جوادي گفته است همايش نخست در ايران و همايش دوم در لندن برگزار مي‌شود كه با توجه به عدم استقبال شركت‌هاي خارجي توصيه مي‌شود شأن و منزلت شركت ملي نفت ايران از ميان نرود و جريمه هر چه كه هست از متوليان اين مراسم دريافت شود كه البته نمي‌شود.
شنبه ۲۸ شهريور ۱۳۹۴ ساعت ۲۳:۰۹
کد مطلب: 9052
