همه به فکر دور زدن روسیه
وداع بالتیک با گاز روسیه؟
ژان کلود یونکر رئیس کمیسیون اروپا امضای این قرارداد را «لحظه‌ای تاریخی» برشمرد. هزینه این خط لوله به طول 534 کیلومتر که قرار است بتواند دو میلیارد و 400 میلیون مترمکعب گاز را از لهستان به لیتوانی و یک میلیارد متر مکعب را به طرف دیگر انتقال دهد، بالغ بر 558 میلیون یورو است که 300 میلیون آن را اتحادیه اروپا تأمین می کند؛ این خط لوله قرار است از سال 2020 عملیاتی شود.
به گزارش ميزنفت ،خبرگزاری فرانسه نوشت:
لهستان و کشورهای منطقه دریای بالتیک با راه‌اندازی یک پایانه بزرگ دریایی گاز مایع و توافق بر سر آینده خط لوله گازی که لهستان را به لیتوانی متصل می کند، گامی بزرگ به سوی استقلال انرژی از روسیه برداشتند. اوا کوپاچ نخست وزیر لهستان هفته گذشته در مراسم افتتاح این پایانه بزرگ گاز طبیعی مایع (ال ان جی) در اشوینواویشچه در شمال غرب این کشور (در ساحل دریای بالتیک) گفت: «لهستان به هدف راهبردی خود دست یافت. ما در زمینه گاز مستقل هستیم».
نخستین محموله گاز طبیعی مایع از قطر قرار است اواسط ماه دسامبر وارد این پایانه شود.وویچیچ یاکوبیک کارشناس لهستانی مسائل مربوط به انرژی اعلام کرد: «بهره‌برداری از پایانه اشوینواویشچه به طرز محسوسی خطر فشارهای روسیه را کاهش خواهد داد».
وی افزود: «ورود گاز جدید به شبکه خط لوله‌های گاز به ویژه به لهستان امکان خواهد داد با استقلال کامل تأمین‌کننده‌های خود را انتخاب کند و آزادانه درباره قیمت مذاکره کند هر چند برای درآمدزایی این سرمایه‌گذاری بلندمدت باید منتظر بماند».
پایانه اشوینواویشچه که با هزینه 720 میلیون یورویی ساخته شده است، ظرفیت اولیه انتقال پنج میلیارد مکعب گاز را در سال خواهد داشت که معادل یک سوم گاز مصرفی در لهستان است. ظرفیت این پایانه در سال‌های آینده می تواند به هفت و نیم میلیارد مترمکعب نیز برسد.
در حال حاضر یک سوم گاز مصرفی لهستان از منابع خودش، حدود 40 درصد آن از روسیه و 20 درصد آن از آسیای مرکزی تأمین می شود در حالی که رؤیای بهره‌برداری از ذخایر گاز شیل لهستان با عقب کشیدن شرکت‌های بزرگ بین المللی به علت تضمین نبودن به صرفه بودن آن، به نظر بر باد رفته می رسد.
در مورد انرژی برق، 90 درصد انرژی برق لهستان از زغال سنگ تولید می شود که ثروت ملی این کشور 38 میلیون نفری به شمار می رود. این کشور به رغم آلایندگی زیاد، حاضر نیست استفاده از زغال سنگ را برای تولید برق کنار بگذارد و تلاش می کند آلایندگی آن را با فناوری‌های پیشرفته کاهش دهد.
کشور همسایه، لیتوانی نیز که تا سال گذشته 100 درصد به گاز روسیه وابسته بود، اول ژانویه با افتتاح یک پایانه شناور در کلایپدا بر اساس توافقی با شرکت نروژی استات‌اویل، نخستین گام را به سوی استقلال انرژی برداشت.
این پایانه به لیتوانی امکان می دهد 540 میلیون مترمکعب گاز در سال از نروژ وارد کند. مصرف سالانه گاز در این کشور سه میلیون نفری دو میلیارد و 300 میلیون مترمکعب است. لتونی نیز که به گاز روسیه وابسته است بر اساس توافقی دو جانبه به این پایانه شناور دسترسی دارد.
استونی، سومین کشور حوزه دریای بالتیک، کمتر در این زمینه آسیب‌پذیر است. این کشور نفت شیل خود را دارد و گاز روسیه که 100 درصد به آن وابسته است، تنها یک دهم نیازهای این کشور به انرژی را تشکیل می دهد.
اما گامی تعیین کننده به سمت پایان انزوای انرژی کشورهای حوزه دریای بالتیک در اتحادیه اروپا و وابستگی آنها به روسیه هفته گذشته با امضای قراردادی مالی در بروکسل برای ساخت یک خط لوله گاز بین لهستان و لیتوانی که بخشی از هزینه آن را اتحادیه اروپا تأمین می کند، برداشته شد.
ژان کلود یونکر رئیس کمیسیون اروپا امضای این قرارداد را «لحظه‌ای تاریخی» برشمرد. هزینه این خط لوله به طول 534 کیلومتر که قرار است بتواند دو میلیارد و 400 میلیون مترمکعب گاز را از لهستان به لیتوانی و یک میلیارد متر مکعب را به طرف دیگر انتقال دهد، بالغ بر 558 میلیون یورو است که 300 میلیون آن را اتحادیه اروپا تأمین می کند؛ این خط لوله قرار است از سال 2020 عملیاتی شود.
اواسط آوریل، نخست وزیران استونی، لتونی و لیتوانی از اتحادیه اروپا و لهستان خواستند تأمین هزینه این خط لوله را سرعت ببخشند. اقدام روسیه در اوکراین و رزمایش نیروهای مسلح روسیه در منطقه بالتیک این نگرانی را در بین کشورهای این منطقه به وجود آورد که مبادا کرملین به دنبال بی ثبات کردن کشورهایی است که قبلا تحت سلطه مسکو بودند.
کارهای مقدماتی درباره این طرح موسوم به اتصال گازی لهستان و لیتوانی سال 2009 آغاز شده بود.در سال 2013، این طرح در چارچوب ایجاد بازار به هم پیوسته انرژی مجهز به تأسیسات زیربنایی مدرن، اتصالات مناسب و شبکه‌های معتبر، در فهرست «طرح‌های مورد علاقه مشترک» اتحادیه اروپا قرار گرفت.
طرح‌های دیگر شامل تقویت شبکه خط لوله‌های گاز کشورهای حوزه دریای بالتیک و اتصال بین لهستان و دانمارک، در منطقه در حال ساخت هستند.
لهستان و کشورهای منطقه دریای بالتیک با راه‌اندازی یک پایانه بزرگ دریایی گاز مایع و توافق بر سر آینده خط لوله گازی که لهستان را به لیتوانی متصل می کند، گامی بزرگ به سوی استقلال انرژی از روسیه برداشتند. اوا کوپاچ نخست وزیر لهستان هفته گذشته در مراسم افتتاح این پایانه بزرگ گاز طبیعی مایع (ال ان جی) در اشوینواویشچه در شمال غرب این کشور (در ساحل دریای بالتیک) گفت: «لهستان به هدف راهبردی خود دست یافت. ما در زمینه گاز مستقل هستیم».
نخستین محموله گاز طبیعی مایع از قطر قرار است اواسط ماه دسامبر وارد این پایانه شود.وویچیچ یاکوبیک کارشناس لهستانی مسائل مربوط به انرژی اعلام کرد: «بهره‌برداری از پایانه اشوینواویشچه به طرز محسوسی خطر فشارهای روسیه را کاهش خواهد داد».
وی افزود: «ورود گاز جدید به شبکه خط لوله‌های گاز به ویژه به لهستان امکان خواهد داد با استقلال کامل تأمین‌کننده‌های خود را انتخاب کند و آزادانه درباره قیمت مذاکره کند هر چند برای درآمدزایی این سرمایه‌گذاری بلندمدت باید منتظر بماند».
پایانه اشوینواویشچه که با هزینه 720 میلیون یورویی ساخته شده است، ظرفیت اولیه انتقال پنج میلیارد مکعب گاز را در سال خواهد داشت که معادل یک سوم گاز مصرفی در لهستان است. ظرفیت این پایانه در سال‌های آینده می تواند به هفت و نیم میلیارد مترمکعب نیز برسد.
در حال حاضر یک سوم گاز مصرفی لهستان از منابع خودش، حدود 40 درصد آن از روسیه و 20 درصد آن از آسیای مرکزی تأمین می شود در حالی که رؤیای بهره‌برداری از ذخایر گاز شیل لهستان با عقب کشیدن شرکت‌های بزرگ بین المللی به علت تضمین نبودن به صرفه بودن آن، به نظر بر باد رفته می رسد.
در مورد انرژی برق، 90 درصد انرژی برق لهستان از زغال سنگ تولید می شود که ثروت ملی این کشور 38 میلیون نفری به شمار می رود. این کشور به رغم آلایندگی زیاد، حاضر نیست استفاده از زغال سنگ را برای تولید برق کنار بگذارد و تلاش می کند آلایندگی آن را با فناوری‌های پیشرفته کاهش دهد.
کشور همسایه، لیتوانی نیز که تا سال گذشته 100 درصد به گاز روسیه وابسته بود، اول ژانویه با افتتاح یک پایانه شناور در کلایپدا بر اساس توافقی با شرکت نروژی استات‌اویل، نخستین گام را به سوی استقلال انرژی برداشت.
این پایانه به لیتوانی امکان می دهد 540 میلیون مترمکعب گاز در سال از نروژ وارد کند. مصرف سالانه گاز در این کشور سه میلیون نفری دو میلیارد و 300 میلیون مترمکعب است. لتونی نیز که به گاز روسیه وابسته است بر اساس توافقی دو جانبه به این پایانه شناور دسترسی دارد.
استونی، سومین کشور حوزه دریای بالتیک، کمتر در این زمینه آسیب‌پذیر است. این کشور نفت شیل خود را دارد و گاز روسیه که 100 درصد به آن وابسته است، تنها یک دهم نیازهای این کشور به انرژی را تشکیل می دهد.
اما گامی تعیین کننده به سمت پایان انزوای انرژی کشورهای حوزه دریای بالتیک در اتحادیه اروپا و وابستگی آنها به روسیه هفته گذشته با امضای قراردادی مالی در بروکسل برای ساخت یک خط لوله گاز بین لهستان و لیتوانی که بخشی از هزینه آن را اتحادیه اروپا تأمین می کند، برداشته شد.
ژان کلود یونکر رئیس کمیسیون اروپا امضای این قرارداد را «لحظه‌ای تاریخی» برشمرد. هزینه این خط لوله به طول 534 کیلومتر که قرار است بتواند دو میلیارد و 400 میلیون مترمکعب گاز را از لهستان به لیتوانی و یک میلیارد متر مکعب را به طرف دیگر انتقال دهد، بالغ بر 558 میلیون یورو است که 300 میلیون آن را اتحادیه اروپا تأمین می کند؛ این خط لوله قرار است از سال 2020 عملیاتی شود.
اواسط آوریل، نخست وزیران استونی، لتونی و لیتوانی از اتحادیه اروپا و لهستان خواستند تأمین هزینه این خط لوله را سرعت ببخشند. اقدام روسیه در اوکراین و رزمایش نیروهای مسلح روسیه در منطقه بالتیک این نگرانی را در بین کشورهای این منطقه به وجود آورد که مبادا کرملین به دنبال بی ثبات کردن کشورهایی است که قبلا تحت سلطه مسکو بودند.
کارهای مقدماتی درباره این طرح موسوم به اتصال گازی لهستان و لیتوانی سال 2009 آغاز شده بود.در سال 2013، این طرح در چارچوب ایجاد بازار به هم پیوسته انرژی مجهز به تأسیسات زیربنایی مدرن، اتصالات مناسب و شبکه‌های معتبر، در فهرست «طرح‌های مورد علاقه مشترک» اتحادیه اروپا قرار گرفت.
طرح‌های دیگر شامل تقویت شبکه خط لوله‌های گاز کشورهای حوزه دریای بالتیک و اتصال بین لهستان و دانمارک، در منطقه در حال ساخت هستند.
شنبه ۲ آبان ۱۳۹۴ ساعت ۱۴:۱۸
کد مطلب: 9836