9.2 تریلیون دلار برای توقف انتشار كربن

به گزارش میز نفت،تحلیلگران و پیش بینی گران از سال ها پيش اعلام كرده اند که گذار انرژی یک تلاش بسیار پرهزینه و پیچیده خواهد بود که در آن کشورها و مناطق مختلف به صورت نابرابر تحت تاثیر قرار خواهند گرفت. جهان نمی‌تواند فقط کلید سامانه های انرژی فعلی را خاموش کند و با انرژی‌های تجدیدپذیر شروع به کار کند، هر چند که کاهش انتشار كربن و حفاظت از آب و هوا ضروري تر از هميشه به نظر مي رسد.

تعداد چشمگيري  از کشورها متعهد به انتشار خالص صفر تا ميانه قرن یا یک یا دو دهه بعد از آن هستند. اگر جهان شانسی برای دستیابی به اهداف توافق پاریس تا سال 2050 داشته باشد، همه باید از هم اکنون وارد عمل شوند.با این حال، گفتن آن آسان تر از انجام آن است.

یکی از آخرین گزارش هاي منتشر شده  در مورد هزینه گذار به خالص صفر كربن نشان داده كه اگرچه جهان در حال حاضر هر سال تریلیون ها دلار آمریکا را برای تلاش های گذار انرژی هزينه می کند، اما برای دستیابی به انتشار گازهای گلخانه ای خالص تا سال 2050 ميلادي دوباره به تریلیون ها دلار نیاز دارد، این هفته نشان داد.

برخی از صنایع و کشورها نسبت به سایرین، سرمایه گذاری بیشتری برای تبدیل به صفر خالص خواهند پرداخت. همچنین در کوتاه مدت هزینه پيش بيني نشده دیگری نیز وجود دارد: خطر یک انتقال شتابزده و آشفته که بازارها و قیمت‌های انرژی را حتی بیش از آنچه اکنون هستند، دچار نوسان می‌کند و منجر به ريسك اختلال در عرضه انرژی و رشد اقتصادی کندتر می‌شود. قیمت‌های بالای کالاهای فلزات کلیدی گذار انرژی نظير لیتیوم، نیکل، آلومینیوم، مس و کبالت می‌تواند پروژه‌های تجدیدپذیر و اهداف توسعه خودروهای برقی را به دلیل شوک‌های قیمتی کالاها به تاخیر بیندازد.

یک اقتصاد جهانی با انتشار صفر خالص به کاهش قابل توجه انتشار گازهای گلخانه ای از بخش انرژی نیاز دارد. خالص كربن صفر به سرمایه گذاری در تبدیل صنایع انرژی بر نظير فولاد، سیمان سازی، ساخت و ساز، کشاورزی و ... نیاز دارد.

 
نياز به سالانه 9.2 تریلیون دلار سرمايه گذاري

مکنزی  در گزارش جدید خود اعلام کرده گذار جهان به انتشار صفر گازهای گلخانه‌ای تا سال 2050 ميلادي به سرمايه گذاري 275 تریلیون دلاری بین سال‌های 2021 تا 2050 ميلادي ( سالانه 9.2 تریلیون دلار ) در دارایی‌های فیزیکی نیاز دارد.

این میانگین سالانه شامل سرمایه گذاری در انرژی، حمل و نقل، صنعت، ساختمان، کشاورزی و جنگلداری و سایر بخش های کاربری زمین است.به گفته مکنزی، اگر جهان تا سال 2050 ميلادي به صفر خالص برسد، هزینه‌های پيش بيني شده برای همه آن‌ باید 3.5 تریلیون دلار در سال بیش از امروز باشد. مکنزی در این گزارش می‌گوید: این افزایش معادل نیمی از سود جهانی شرکت‌ها و یک چهارم کل درآمد مالیاتی در سال 2020 ميلادي است.

یافته‌های همه پیش‌بینی‌کنندگان در سال‌های اخیر نشان داده‌اند که كربن صفر خالص به سرمایه‌گذاری بسیار بیشتری نسبت به آنچه که اقتصادها در حال حاضر هر سال اختصاص می‌دهند، نیاز دارد.فاتح بیرول، مدیر اجرایی آژانس بین‌المللی انرژی در پایان سال گذشته اعلام كرد:  اگر جهان به اهداف توافق پاریس دست یابد، حجم سرمایه‌گذاری در انرژی کم کربن باید سه برابر شود.

بیرول در ماه اکتبر به فایننشال تایمز گفت: ما شاهد یک عدم تطابق فاحش هستيم و هر چه این عدم تطابق بلندمدت ‌تر باشد، خطر نوسانات شدید قیمت‌ها و افزایش نوسانات در آینده بیشتر می‌شود.

مکنزی خاطرنشان کرد که تأثیر گذار انرژی در بین کشورها و بخش‌ها نابرابر خواهد بود. همه بخش ها در معرض فشار خالص كربن صفر خواهند بود، اما برخی از آنها شامل زغال سنگ و گاز و آنهایی که محصولاتی را که گازهای گلخانه ای منتشر می کنند، می فروشند، مانند بخش سوخت های فسیلی و بخش خودرو بسیار بیشتر از سایرین با موانع بيشتري روبرو خواهند بود.

مکنزی در سناریوی فرضی خود می‌گوید: در حال حاضر حدود 20 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی در این بخش‌ها است.

بسیاری از این بخش‌ها با کربن‌زدایی، با افزايش هزينه روبرو می‌ شوند. به عنوان مثال، هزینه های تولید فولاد و سیمان تا سال 2050 ميلاادي در مقایسه با امروز، در سناریویی که ما تحلیل می کنیم، به ترتیب حدود 30 درصد و 45 درصد افزایش می یابد. مخارج اقتصاد خالص كربن صفر نیز به صورت نابرابر در سراسر جهان توزیع خواهد شد. کشورهای در حال توسعه و تولیدکنندگان سوخت های فسیلی باید بیشتر از سایر کشورها به عنوان سهمی از تولید ناخالص داخلی خود هزینه کنند. در مورد کشورهای جنوب صحرای آفریقا، آمریکای لاتین، هند و سایر کشورهای آسیایی، طبق گفته مکنزی، این هزینه حدود 1.5 برابر بیشتر از اقتصادهای پیشرفته خواهد بود. همچنين کشورهای در حال توسعه در آسیای جنوب شرقی و آفریقا بیشتر در معرض تأثیرات تغییرات آب و هوایی هستند.


ريسك گذار به خالص كربن صفر

افزایش شدید قیمت انرژی می تواند واکنشی را ایجاد کند که این گذار را به تاخیر می اندازد و به اهمیت مدیریت دقیق گذار برای در امان ماندن از شوک های بیشتر جهان در عرضه و قیمت انرژی، همانطور که بحران انرژی در اروپا نشان می دهد، اشاره کرد.

تحلیلگران مکنزی می‌گویند: با افزایش اتکا به انرژی‌های تجدیدپذیر و کاهش سرمایه‌گذاری در تولید برق مبتنی بر سوخت‌های فسیلی، عرضه کم ورودي مواد خام برای فناوری‌هایی مانند پنل‌های خورشیدی و باتری‌ها ممکن است نوسانات قیمت انرژی را با توجه به زمان‌های طولانی در بخش معادن سرمایه‌بر تشدید کند.

آژانس بین المللی انرژی در ماه گذشته اعلام کرد که انرژی های تجدیدپذیر در حال شکستن رکوردها در ظرفیت نصب شده سالانه هستند، اما همچنان باید ظرفیت سالانه جدید را طی پنج سال آینده دو برابر کنند.

علیرغم افزایش رکورد در سال 2021 ميلادي و افزایش 50 درصدی در ظرفیت های تجدیدپذیر در سال های  2021تا 2026 ميلادي نسبت به سال های 2015 تا 2020 ميلادي، اگر جهان همچنان امیدوار باشد، صنعت به استقرار سریع تر انرژی های خورشیدی، بادی و سایر منابع انرژی تجدیدپذیر نیاز دارد.

آژانس بین‌المللی انرژی در گزارش سالانه بازار انرژی‌های تجدیدپذیر در سال 2021 ميلادي با پیش‌بینی تا سال 2026 ميلادي اعلام کرد که برای رسیدن به صفر تا سال 2050 ميادي در مسیر رسیدن به كربن صفر خالص قرار دارد.

آژانس بین‌المللی انرژی در دسامبر هشدار داده بود افزایش قیمت فلزات کلیدی مورد استفاده در باتری‌ها و در پنل‌های خورشیدی یا تولید توربین‌های بادی نظير مس، لیتیوم، آلومینیوم، پلی سیلیکون و فولاد می‌تواند حدود 100 گیگاوات ظرفیت تجدیدپذیر قرارداد شده را به دلیل شوک‌های قیمت کالاها به تاخیر بیندازد.


منبع: www.Oilprice.com

 

سه شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰ ساعت ۱۰:۴۳