چرا بانیان وضع موجود شوخی است؟

وحید حاجی پور | ماه‌هاست که کلیدواژه «بانیان وضع موجود» به یکی از مطالبات اصلی منتقدان سیاست‌های دولت قبل تبدیل‌شده و کنشگران سیاسی – اقتصادی را بر آن داشته که با ایدئولوژی  فوق از وزارت نفت، تغییر طلب کنند. عده‌ای که از سر سادگی غیرقابل قیمت‌گذاری و توهم غیرقابل درک، فکر می‌کردند با ظهور دولت انقلابی، قرار است اتفاقات مهمی رخ دهد، حالا در ناامیدی کامل به سر می‌برند و ناخن می‌جوند.

آن‌ها نمی‌خواهند بپذیرند که چنین کلیدواژه‌ای، کاربردی جز «انتقام‌های سیاسی» ندارد؛ چون در حال کشمکش با خود هستند و در پذیرش واقعیت دچار بحران هویتی شده‌اند، ناخودآگاه چنین «مطلوبی» را فریاد می‌زنند که البته، تغییری در سیاسی‌کاری مدیران ارشد وزارت نفت ایجاد نمی‌کند.

ازنظر تصمیم گیران، چنین مطالباتی، چیزی جز «غر» و «نق» نیست و کسی هم تره‌ای برای آن خرد نمی‌کند؛ فقط زحمت کسانی است که فکر می‌کردند قرار است همه‌چیز شخم بخورد. در سراب خودساخته طلبه‌های تغییر، مدیران ارشد وزارت نفت با گزینشی پیاده کردن «برخورد با بانیان وضع موجود»، ارابه خود را می‌رانند ، گاهی با همین کلیدواژه مخالفان خود را خانه‌نشین می‌کنند و گاهی دیگر، با عنایت به اصطلاحی به نام «شایسته‌سالاری»، مدیران دولت گذشته را ارتقا می‌دهند.

نمونه بارز آن را باید در احکامی جستجو کرد که جلیل سالاری مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش امضا کرد؛ آقای معاون تصمیم گرفت ویس کرمی را از مدیریت شرکت مهمی به نام شرکت ملی پخش برکنار کند که با استقبال مطالبه گران پر دغدغه مواجه شد. تا خواستند به خود بیایند و گرد خاک را از روی کت خود بتکانند، با حکمی دیگر روبه رو شدند. جلیل سالاری، ویس کرمی را ارتقا داده و او را به سمت معاون اجرایی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی منصوب کرد؛ بله به همین سادکی، ویس کرمی از مدیریت به معاونت سالاری رسید تا دوباره فریاد اعتراضی کنشگران سیاسی – نفتی بلند شود اما خب، سودی در این فریادها نیست چراکه تصمیم گیران، آینده را می‌بینند و نه مطالبه چند بارکِش سیاسی!

درباره عملکرد ویس کرمی صحبت‌ها بسیار است؛ اما موضوع اصلی این است که سالاری و بسیاری دیگر از مدیران ارشد وزارت نفت، باوجوداینکه  طی سال‌های گذشته چنین القا می‌کردند که هرکس با زنگنه کار می‌کند، خائن به کشور و آرمان‌های اصیل انقلاب اسلامی است و دولت بعدی، باید مشتی لیبرال و غرب‌زده را برکنار کند تا انقلاب به مسیر خود بازگردد.

امیدواریم انقلاب، با ویس کرمی و ویس کرمی‌ها به مدار خود رجعت کند اما مطالبه گران امروز که فقط نقش نردبان را داشته و دارند، بهتر است به کشمکش درونی خود پایان دهند و بپذیرند تا به امروز، تنها بخشی از بازی‌ای بودند که منافع دیگران را تأمین می‌کرد و نه منافع مکتب و ملی.

این جماعت ازنظر مدیران ارشد، چیزی جز «هورا کِش» و «شلوغ کن» نیستند؛ باید باشند و شلوغ کنند به نفع جریان حاکم؛ جز این باشد مُشتی سیاه نما هستند که به قطار در حال حرکت، سنگ می‌زنند.   

شنبه ۳۱ ارديبهشت ۱۴۰۱ ساعت ۰۰:۰۹