خاورمیانه در دست توتال

میز نفت | از آنجایی که نفت خام همچنان عامل حیاتی در هر اقتصاد با ثباتی است و هم به دلیل اینکه ‏زیرساخت‌های پیرامون آن چند جانبه است، شرکت‌های اصلی نفتی در کشورهای مختلف معمولا در ‏مقایسه با دیگر بخش‌های اقتصادی، نقش پررنگ‌تری در اقتصاد دارند.

 در بدترین ‏حالت، شرکت‌های نفتی دولتی در روسیه و چین هستند که پیشتاز تدابیر ژئوپلتیک کشورهای خود به ‏حساب می‌آیند. همین وضعیت را می‌توان در مورد بعضی از شرکت‌های بزرگ نفتی در خاورمیانه هم ‏مشاهده کرد؛ مثل شرکت آرامکو در عربستان که مقامات این کشور همچنان تلاش می‌کنند از باقی مانده ‏قدرت رو به کاهش آن، بهترین بهره را ببرند. ‏

در این میان شرکت‌هایی همچون «توتال» و تعدادی از شرکت‌ها در اروپا و آمریکا هستند که ‏هوشمندانه عمل می‌کنند؛ در واقع این شرکت‌های مستقل نفتی با پررنگ کردن حضورشان در ‏موقعیت‌های مشخص، نقش مهمی در پیشبرد اهداف کشورهای خود و غرب دارند.

اگرچه راهکارهای ‏سیاسی غرب در خاورمیانه در هفته‌ها و ماه‌های اخیر عجولانه بوده، اما اقدامات شرکت فرانسوی توتال در ‏این منطقه در حال گسترش یافتن است. در همین راستا بود که این شرکت فرانسوی هفته گذشته ‏قرارداد همکاری را با شرکت ملی نفت ابوظبی امضا کرد. برای شرکت اماراتی، این قرارداد در راستای ‏اهدافش بود تا بتواند ظرفیت تولید روزانه 4 میلیون بشکه نفت خام در حال حاضر را به پنج میلیون بشکه ‏در روز تا سال 2030 برساند.‏

 شرکت دولتی نفت امارات هم اخیرا اعلام کرد برای تحقق این هدف قصد دارد تا سال 2026 نزدیک به 127 میلیارد دلار در این زمینه سرمایه‌گذاری کند. در همین راستا، اعلام شده که این شرکت از سال 2016 تاکنون توانسته از طریق سرمایه‌گذاری‌های خارجی 64.5 میلیارد دلار درآمد داشته باشد.

در این میان شرکت توتال تلاش می‌کند با قراردادهای جدید، خسارت ناشی از کاهش واردات از روسیه را جبران کند. در بیانیه منتشر شده از سوی این شرکت فرانسوی بعد از امضای قرارداد با شرکت اماراتی، آمده است: این توافق شامل توسعه پروژه‌های نفت و گاز در امارات متحده عربی است تا در تامین انرژی در سطح بازار و امنیت انرژی در سطح جهانی اطمینان حاصل شود.

هفته گذشته نیز بین دو کشور توافقنامه‌ای با نام « همکاری استراتژیک انرژی » امضا شد که بر تامین انرژی در فرانسه تاکید دارد. با این حال، فرانسوی‌ها همچنان از تاثیرات منفی کاهش واردات مواد نفتی از روسیه نگران هستند. در همین راستا، برونو لامیر، وزیر اقتصاد فرانسه اخیرا در این باره گفت: « اگرچه در حال حاضر قطع کامل واردات گاز از روسیه یک گزینه محتمل به نظر می‌رسد، اما باید خیلی زود خود را برای این مساله آماده کنیم ». اگرچه فرانسه کمتر از 20 درصد از گاز خود را از روسیه دریافت می‌کند، اما واردات گاز طبیعی مایع به این کشور در ماه گذشته حدود 60 درصد کاهش داشت و به 1.06 میلیون متر تُن رسید.

این آمار و ارقام به خوبی نشان می‌دهد که چرا شرکت توتال اخیرا در قطر ( مهمترین صادرکننده گاز مایع طبیعی ) فعال بوده و توانسته یکی از بزرگترین قراردادهای همکاری را با دولت این کشور امضا کند تا براساس آن پروژه عظیم میدان گنبد شمالی را توسعه دهد.

سعد الکعبی، وزیر انرژی قطر هم پیشتر گفته بود که شرکت توتال سهمی 25 درصدی در این پروژه دارد که بالاترین سهم یک شرکت در این پروژه به حساب می‌آید. میدان عظیم گاز گنبد شمالی بزرگترین میدان گاز طبیعی در جهان است و تخمین زده می‌شود که مجموع این 9700 کیلومتر مربع، حداقل 1800 تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی استخراج نشده در اختیار دارد.

اینکه توتال یکی از اولین شرکت‌های نفتی بین‌المللی است که برای این پروژه انتخاب شده و نقشی کلیدی در آن دارد، از یک طرف توانمندی‌های این شرکت در زمینه گاز و نفت را نشان می‌دهد و از سوی دیگر منعکس کننده این واقعیت است که قطر تلاش می‌کند با توجه به اتفاقاتی که در مناسبات با روسیه شکل گرفته، خودش را تامین کننده اصلی گاز اروپا معرفی کند.

یکی از منابع ارشد انرژی در اتحادیه اروپا گفت: « در حالی که آلمان رهبر اقتصادی اتحادیه اروپا است، فرانسه را می‌توان رهبر ایدئولوژیک آن دانست چرا که به دلیل پیمان پاریس در سال 1951،خیلی‌ها فرانسه را پیشگام شکل‌گیری مجمع اقتصادی اروپا و حتی خود اتحادیه اروپا می‌دانند. در همین راستا بسیاری از اعضای اتحادیه اروپا اعتقاد دارند که شرکت توتال بسیاری از اهداف اقتصادی و سیاسی این اتحادیه را محقق می‌کند».

 از طرف دیگر، در روزهای ابتدایی حمله روسیه به اوکراین، این شرکت اعلام کرد که دیگر پروژه جدیدی را در روسیه سرمایه‌گذاری نمی‌کند تا از این طریق از آلمان و قطر هم پیشی گرفته باشد.

تکه پایانی این پازل هم هفته گذشته تکمیل شد و شرکت توتال تعهد خود به قرارداد سال گذشته‌اش با وزارت نفت عراق را به 27 میلیارد دلار رساند. این قرارداد شامل چهار پروژه است که مرحله ابتدایی آن در سال جاری شروع می‌شود. براساس آنچه که پیشتر اعلام شده، پروژه نخسات شامل تکمیل « پروژه تامین مشترک آب دریا » است.

 این مهمترین بخش این قرارداد است و به عراق این توانایی را می‌دهد که هدف بلند مدتش در تولید روزانه 7 میلیون بشکه نفت خام را محقق کند. اهداف بعدی عراق، رساندن این میزان به 9 و 12 میلیون بشکه در هر روز است. دومین پروژه هم که اهمیت بالایی دارد، عبارت است از: جمع‌آوری و پالایش گازهای فلر که در حال حاضر در پنج میدان غرنا غربی 2، مجنون، طوبا، لوهیس و آرتاوی قرار دارد.

 پروژه سوم بر میدان مهم آرتاوی تمرکز دارد و می‌خواهد تولید نفت خام آن را از 85 هزار به 210 هزار بشکه در روز برساند. پروژه چهارم و نهایی برای این شرکت فرانسوی نیز ساخت و اجرای یک نیروگاه انرژی خورشیدی 1000 مگاواتی در عراق است.

منبع: اویل پرایس

دوشنبه ۱۰ مرداد ۱۴۰۱ ساعت ۰۳:۵۶