چرا اوپک پلاس دو میلیون بشکه کاهش تولید داد؟
توطئه روسی - سعودی برای سرنگونی بایدن
میز نفت - با تصمیم عربستان و روسیه برای کاهش دو میلیون بشکه ای اوپک پلاس، بسیاری بر این باورند که این دو کشور در حال اجرایی کردن توطئه ای برای زمین زدن جو بایدن رئیس جمهور آمریکا هستند.
به گزارش میز نفت، اوپک پلاس موافقت کرد تولید خود را به میزان دو میلیون بشکه در روز کاهش دهد تا قیمت‌ها را در بحبوحه نگرانی از رکود، همچنان بالا نگه دارد. این خبر واکنش شدید ایالات‌متحده را به‌ویژه پس از سفر جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات‌متحده به عربستان سعودی در تابستان امسال در تلاش برای ترمیم روابط برانگیخت.
این سیاست اوپک پلاس چگونه بازار جهانی انرژی و همچنین منافع دیپلماتیک ایالات‌متحده از خاورمیانه تا آمریکای لاتین را متزلزل خواهد کرد؟ و تأثیر روسیه در بحبوحه جنگ اوکراین چیست؟
تصمیم اوپک پلاس برای کاهش تولید تا دو میلیون بشکه در روز ازنظر بسیاری از ناظران به خاطر افزایش هزینه‌های آمریکا و متحدان غربی‌اش در جبهه مقابل روسیه است. عربستان سعودی محرک اصلی این کاهش بود که روسیه از آن حمایت کرد. ریاض باوجود سفر اخیر بایدن به پادشاهی، روابط پر چالشی با دولت بایدن داشته است.
دولت بایدن تهدید کرده در جهت شکست این سازمان جهانی نفت گام بر خواهد داشت.
تلاش‌های آمریکا و اتحادیه اروپا برای اعمال سقف قیمتی بر صادرات نفت روسیه، خشم سعودی‌ها را برانگیخته است. همچنین نگرانی پایدار ایالات‌متحده در مورد قیمت بالای انرژی باعث رکود جهانی خواهد شد. در شرایط کنونی، ریاض در میان‌مدت و بلندمدت با دور شدن از غرب به‌سوی یک کرملین منزوی و خطرناک غیرقابل‌پیش‌بینی نزدیک می‌شود.
به نظر می‌رسد که اختلافات میان ایالات‌متحده و عربستان سعودی واقعی است و ناامیدی قابل‌توجهی فراتر از کاخ سفید برای کنترل ریاض در دوره ولیعهدی محمد بن سلمان وجود دارد.
*به‌سوی بهبود روابط با کاراکاس؟
آزادی گروگان‌های آمریکایی از ونزوئلا درازای عفو برادرزاده‌های همسر نیکولاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا، این گمانه‌زنی‌ها را تجدید کرده است که واشنگتن چنین خواهد کرد. پیش‌بینی می‌شود که به‌زودی برخی از تحریم‌های نفتی ونزوئلا را درازای برگزاری انتخابات دموکراتیک لغو شود. چراکه دولت بایدن به دنبال کاهش قیمت جهانی نفت با اجازه دادن به ونزوئلا برای ورود مجدد به بازارهای جهانی است.
تیم بایدن یک استثنای فنی به چندین شرکت ازجمله شورون، اعطا کرده تا سرمایه‌گذاری‌های خود را در ونزوئلا حفظ کنند، اما آن‌ها را فعالانه اداره نکنند.
دولت بایدن گزارش‌ها مبنی بر تغییر در سیاست لغو تحریم‌ها پس از احیای فرآیندهای دموکراتیک در ونزوئلا را رد کرده است. لذا پدیدار شدن تغییر قابل‌توجهی در روابط واشنگتن-کاراکاس باوجود برخی از اصلاحات اخیر دشوار است.
*آیا کاهش تولید برای عربستان سعودی نتیجه معکوس خواهد داشت؟
کاهش تولید اوپک پلاس تا اندازه‌ای نشان‌دهنده تلاش روسیه برای تحمیل شوک اقتصادی به ایالات‌متحده و اروپا برای پایان دادن به حمایت از دفاع اوکراین در برابر تجاوز روسیه است. بااین‌حال، واشنگتن به‌شدت خشمگین است که چرا عربستان سعودی از اقدامی حمایت می‌کند که اگرچه ممکن است به نفع اقتصادی کوتاه‌مدت آن باشد، اما با منافع امنیتی بلندمدت عربستان سعودی در تضاد است.
این تصمیم هدفمند عربستان برای تضعیف جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا و دموکرات‌ها در آستانه انتخابات نوامبر است. دموکرات‌های کنگره به‌احتمال‌زیاد این موضوع را در رأی‌گیری‌های آینده در مورد بودجه‌های دفاعی و تعهدات به امنیت خلیج‌فارس به خاطر خواهند داشت.
بی‌تردید، تلاش‌ها برای مجازات اعضای اوپک پلاس در کنگره شتاب قابل‌توجهی خواهد یافت. تلاش‌های دو حزبی پس از انتخابات نوامبر نباید غافلگیرکننده باشد.
درنتیجه کاهش تولید اوپک پلاس، تلاش‌ها برای پایان دادن به اتکای غرب به انرژی خاورمیانه و روسیه را جدی خواهد کرد. این اتفاق می‌تواند تأثیری فراتر از روابط ایالات‌متحده و عربستان داشته باشد و تصویر امنیتی در خاورمیانه را بیش از هر چیز از سال ۱۹۷۹ میلادی تاکنون تغییر می‌دهد.
*نگاهی به محاسبات عربستان
تصمیم ائتلاف کشورهای تولیدکننده نفت اوپک پلاس برای کاهش تولید که از ماه آینده آغاز می‌شود، احتمالاً تنها هدفش جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا یا ایالات‌متحده نیست؛ اما این پتانسیل را دارد که ازنظر سیاسی هم برای رئیس‌جمهور و هم برای دموکرات‌ها آسیب‌رسان باشد.
زمان کاهش تولید (که از اول نوامبر، یک هفته قبل از انتخابات میان‌دوره‌ای ایالات‌متحده اجرایی می‌شود) و شدت آن، یعنی حذف دو میلیون بشکه در روز از بازار، احتمالاً نشان‌دهنده تمایل عربستان سعودی برای ضربه زدن به بایدن است.
ریاض در مورد چشم‌انداز سیاسی ایالات‌متحده ساده‌لوح نیست. اوپک پلاس تقریباً به‌صورت قطعی می‌توانست به همان هدف کلی خود دست یابد، اما تا مدت کوتاهی پس از انتخابات میان‌دوره‌ای ایالات‌متحده برای اقدام منتظر ماند.
محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی همچنان ترجیح می‌دهد به‌سوی تعامل با چین و روسیه گام بردارد؛ اما مشکل این است که واشنگتن به‌طور سنتی سیاست خارجی را به این شکل تاکتیکی انجام نمی‌دهد و روابط استراتژیک بلندمدت را ترجیح می‌دهد.
رویکرد سیاسی محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی، زمانی که نوبت به موقعیت استراتژیک ایالات‌متحده در منطقه می‌شود، با ریسک همراه است.
قیمت بالای نفت بزرگ‌ترین عاملی است که روسیه توانسته در برابر شوک تحریم‌های غرب مقاومت کند. کاهش ارزش روبل کوتاه‌مدت بود و بانک مرکزی روسیه احتمالاً بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار ذخایری را که توسط بانک‌های مرکزی غربی در آغاز جنگ مسدود شده بود، بازیابی کرده است.
مقابله با درآمدهای بالای نفتی روسیه بدون کاهش عرضه، معمایی است که دولت بایدن برای حل آن از طریق «سرپوش قیمتی» پیشنهاد کرده است، ایده‌ای که از ژوئن از آن حمایت می‌کند.
در ماه ژوئن، اجماع بر این بود که قیمت نفت تا پایان سال کاهش می‌یابد که باعث شد برخی از تحلیل گران نسبت به مفید بودن اقدامی که به‌ناچار لایه‌ای از پیچیدگی به معاملات اضافه می‌کند، تردید کنند.
اینک، توافق اوپک پلاس برای محدود کردن عرضه، انگیزه جدیدی برای نهایی کردن سقف قیمت قبل از دسامبر، زمانی که ممنوعیت اتحادیه اروپا بر واردات نفت روسیه اجرایی می‌شود، فراهم می‌کند.
الکساندر نواک، معاون نخست‌وزیر روسیه روز چهارشنبه در وین گفت که این سقف، اعضای اوپک پلاس را مجبور به محدود کردن عرضه کرده است.
سؤال اصلی این است که آیا این سقف، پس از برقراری آن، واقعاً می‌تواند روسیه را مجبور کند که با تخفیف بیشتری به خریداران جدید بفروشد؟ پایتخت‌های غربی آغاز عملیات فریب را پیش‌بینی می‌کنند، اما فکر می‌کنند این ریسکی است که ارزش آن را دارد.
اینکه اوپک پلاس در آخرین نشست خود تولید را کاهش خواهد داد، تعجب‌آور نبود، اما این کاهش‌ها دو برابر حجم مورد انتظار بازار بود. از دیدگاه ابوظبی، این‌یک واکنش منطقی به یک رکود جهانی در آینده در سال ۲۰۲۳ میلادی بود.
واشنگتن کاهش کنونی تولید را دلیلی بر عدم همبستگی میان متحدان در مقابل روسیه می‌داند. سخنگوی کاخ سفید با صراحت گفت که اوپک پلاس در حال همسویی با روسیه است.
آنچه واقعیت دارد این است که عربستان سعودی و امارات متحده عربی دیگر متحدان آمریکا نیستند. استقلال سیاسی آن‌ها در سیاست جهانی نفت، همراه با همکاری مداوم در سایر زمینه‌ها، بر واقعیتی تأکید می‌کند که برای برخی در واشنگتن دیر نمایان می‌شود: شرایط جهان از زمان دولت اوباما تغییر کرده است.
اما ژئوپلیتیک هنوز در حال بازی است و تولیدکنندگان خلیج‌فارس مایلند مسیر خوبی را طی کنند. صرف‌نظر از موضع‌گیری‌های خودخواهانه دو پادشاهی اصلی خلیج‌فارس، افزایش درآمدهای نفتی روسیه بیشتر نشان‌دهنده رویکرد ضعیف غرب در قبال تحریم‌های نفتی و نه خیانت چند دولت صادرکننده طلای سیاه است. بازی بزرگ آغازشده است.
منبع: شورای آتلانتیک
مترجم: محسن داوری
این سیاست اوپک پلاس چگونه بازار جهانی انرژی و همچنین منافع دیپلماتیک ایالات‌متحده از خاورمیانه تا آمریکای لاتین را متزلزل خواهد کرد؟ و تأثیر روسیه در بحبوحه جنگ اوکراین چیست؟
تصمیم اوپک پلاس برای کاهش تولید تا دو میلیون بشکه در روز ازنظر بسیاری از ناظران به خاطر افزایش هزینه‌های آمریکا و متحدان غربی‌اش در جبهه مقابل روسیه است. عربستان سعودی محرک اصلی این کاهش بود که روسیه از آن حمایت کرد. ریاض باوجود سفر اخیر بایدن به پادشاهی، روابط پر چالشی با دولت بایدن داشته است.
دولت بایدن تهدید کرده در جهت شکست این سازمان جهانی نفت گام بر خواهد داشت.
تلاش‌های آمریکا و اتحادیه اروپا برای اعمال سقف قیمتی بر صادرات نفت روسیه، خشم سعودی‌ها را برانگیخته است. همچنین نگرانی پایدار ایالات‌متحده در مورد قیمت بالای انرژی باعث رکود جهانی خواهد شد. در شرایط کنونی، ریاض در میان‌مدت و بلندمدت با دور شدن از غرب به‌سوی یک کرملین منزوی و خطرناک غیرقابل‌پیش‌بینی نزدیک می‌شود.
به نظر می‌رسد که اختلافات میان ایالات‌متحده و عربستان سعودی واقعی است و ناامیدی قابل‌توجهی فراتر از کاخ سفید برای کنترل ریاض در دوره ولیعهدی محمد بن سلمان وجود دارد.
*به‌سوی بهبود روابط با کاراکاس؟
آزادی گروگان‌های آمریکایی از ونزوئلا درازای عفو برادرزاده‌های همسر نیکولاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا، این گمانه‌زنی‌ها را تجدید کرده است که واشنگتن چنین خواهد کرد. پیش‌بینی می‌شود که به‌زودی برخی از تحریم‌های نفتی ونزوئلا را درازای برگزاری انتخابات دموکراتیک لغو شود. چراکه دولت بایدن به دنبال کاهش قیمت جهانی نفت با اجازه دادن به ونزوئلا برای ورود مجدد به بازارهای جهانی است.
تیم بایدن یک استثنای فنی به چندین شرکت ازجمله شورون، اعطا کرده تا سرمایه‌گذاری‌های خود را در ونزوئلا حفظ کنند، اما آن‌ها را فعالانه اداره نکنند.
دولت بایدن گزارش‌ها مبنی بر تغییر در سیاست لغو تحریم‌ها پس از احیای فرآیندهای دموکراتیک در ونزوئلا را رد کرده است. لذا پدیدار شدن تغییر قابل‌توجهی در روابط واشنگتن-کاراکاس باوجود برخی از اصلاحات اخیر دشوار است.
*آیا کاهش تولید برای عربستان سعودی نتیجه معکوس خواهد داشت؟
کاهش تولید اوپک پلاس تا اندازه‌ای نشان‌دهنده تلاش روسیه برای تحمیل شوک اقتصادی به ایالات‌متحده و اروپا برای پایان دادن به حمایت از دفاع اوکراین در برابر تجاوز روسیه است. بااین‌حال، واشنگتن به‌شدت خشمگین است که چرا عربستان سعودی از اقدامی حمایت می‌کند که اگرچه ممکن است به نفع اقتصادی کوتاه‌مدت آن باشد، اما با منافع امنیتی بلندمدت عربستان سعودی در تضاد است.
این تصمیم هدفمند عربستان برای تضعیف جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا و دموکرات‌ها در آستانه انتخابات نوامبر است. دموکرات‌های کنگره به‌احتمال‌زیاد این موضوع را در رأی‌گیری‌های آینده در مورد بودجه‌های دفاعی و تعهدات به امنیت خلیج‌فارس به خاطر خواهند داشت.
بی‌تردید، تلاش‌ها برای مجازات اعضای اوپک پلاس در کنگره شتاب قابل‌توجهی خواهد یافت. تلاش‌های دو حزبی پس از انتخابات نوامبر نباید غافلگیرکننده باشد.
درنتیجه کاهش تولید اوپک پلاس، تلاش‌ها برای پایان دادن به اتکای غرب به انرژی خاورمیانه و روسیه را جدی خواهد کرد. این اتفاق می‌تواند تأثیری فراتر از روابط ایالات‌متحده و عربستان داشته باشد و تصویر امنیتی در خاورمیانه را بیش از هر چیز از سال ۱۹۷۹ میلادی تاکنون تغییر می‌دهد.
*نگاهی به محاسبات عربستان
تصمیم ائتلاف کشورهای تولیدکننده نفت اوپک پلاس برای کاهش تولید که از ماه آینده آغاز می‌شود، احتمالاً تنها هدفش جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا یا ایالات‌متحده نیست؛ اما این پتانسیل را دارد که ازنظر سیاسی هم برای رئیس‌جمهور و هم برای دموکرات‌ها آسیب‌رسان باشد.
زمان کاهش تولید (که از اول نوامبر، یک هفته قبل از انتخابات میان‌دوره‌ای ایالات‌متحده اجرایی می‌شود) و شدت آن، یعنی حذف دو میلیون بشکه در روز از بازار، احتمالاً نشان‌دهنده تمایل عربستان سعودی برای ضربه زدن به بایدن است.
ریاض در مورد چشم‌انداز سیاسی ایالات‌متحده ساده‌لوح نیست. اوپک پلاس تقریباً به‌صورت قطعی می‌توانست به همان هدف کلی خود دست یابد، اما تا مدت کوتاهی پس از انتخابات میان‌دوره‌ای ایالات‌متحده برای اقدام منتظر ماند.
محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی همچنان ترجیح می‌دهد به‌سوی تعامل با چین و روسیه گام بردارد؛ اما مشکل این است که واشنگتن به‌طور سنتی سیاست خارجی را به این شکل تاکتیکی انجام نمی‌دهد و روابط استراتژیک بلندمدت را ترجیح می‌دهد.
رویکرد سیاسی محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی، زمانی که نوبت به موقعیت استراتژیک ایالات‌متحده در منطقه می‌شود، با ریسک همراه است.
قیمت بالای نفت بزرگ‌ترین عاملی است که روسیه توانسته در برابر شوک تحریم‌های غرب مقاومت کند. کاهش ارزش روبل کوتاه‌مدت بود و بانک مرکزی روسیه احتمالاً بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار ذخایری را که توسط بانک‌های مرکزی غربی در آغاز جنگ مسدود شده بود، بازیابی کرده است.
مقابله با درآمدهای بالای نفتی روسیه بدون کاهش عرضه، معمایی است که دولت بایدن برای حل آن از طریق «سرپوش قیمتی» پیشنهاد کرده است، ایده‌ای که از ژوئن از آن حمایت می‌کند.
در ماه ژوئن، اجماع بر این بود که قیمت نفت تا پایان سال کاهش می‌یابد که باعث شد برخی از تحلیل گران نسبت به مفید بودن اقدامی که به‌ناچار لایه‌ای از پیچیدگی به معاملات اضافه می‌کند، تردید کنند.
اینک، توافق اوپک پلاس برای محدود کردن عرضه، انگیزه جدیدی برای نهایی کردن سقف قیمت قبل از دسامبر، زمانی که ممنوعیت اتحادیه اروپا بر واردات نفت روسیه اجرایی می‌شود، فراهم می‌کند.
الکساندر نواک، معاون نخست‌وزیر روسیه روز چهارشنبه در وین گفت که این سقف، اعضای اوپک پلاس را مجبور به محدود کردن عرضه کرده است.
سؤال اصلی این است که آیا این سقف، پس از برقراری آن، واقعاً می‌تواند روسیه را مجبور کند که با تخفیف بیشتری به خریداران جدید بفروشد؟ پایتخت‌های غربی آغاز عملیات فریب را پیش‌بینی می‌کنند، اما فکر می‌کنند این ریسکی است که ارزش آن را دارد.
اینکه اوپک پلاس در آخرین نشست خود تولید را کاهش خواهد داد، تعجب‌آور نبود، اما این کاهش‌ها دو برابر حجم مورد انتظار بازار بود. از دیدگاه ابوظبی، این‌یک واکنش منطقی به یک رکود جهانی در آینده در سال ۲۰۲۳ میلادی بود.
واشنگتن کاهش کنونی تولید را دلیلی بر عدم همبستگی میان متحدان در مقابل روسیه می‌داند. سخنگوی کاخ سفید با صراحت گفت که اوپک پلاس در حال همسویی با روسیه است.
آنچه واقعیت دارد این است که عربستان سعودی و امارات متحده عربی دیگر متحدان آمریکا نیستند. استقلال سیاسی آن‌ها در سیاست جهانی نفت، همراه با همکاری مداوم در سایر زمینه‌ها، بر واقعیتی تأکید می‌کند که برای برخی در واشنگتن دیر نمایان می‌شود: شرایط جهان از زمان دولت اوباما تغییر کرده است.
اما ژئوپلیتیک هنوز در حال بازی است و تولیدکنندگان خلیج‌فارس مایلند مسیر خوبی را طی کنند. صرف‌نظر از موضع‌گیری‌های خودخواهانه دو پادشاهی اصلی خلیج‌فارس، افزایش درآمدهای نفتی روسیه بیشتر نشان‌دهنده رویکرد ضعیف غرب در قبال تحریم‌های نفتی و نه خیانت چند دولت صادرکننده طلای سیاه است. بازی بزرگ آغازشده است.
منبع: شورای آتلانتیک
مترجم: محسن داوری
يکشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۱ ساعت ۰۲:۰۸
کد مطلب: 34012