چه گروهی به بافری اطلاعات غلط می دهد؟
توهم نفتی پایداری‌چی‌ها
میز نفت - باقری که از نزدیکان سعید جلیلی به شمار می‌رود، پرونده هسته‌ای ایران را به‌پیش می‌برد و باعلاقه‌ای که به مذاکره دارد، فعلاً نتوانسته برجام را در مسیر احیا قرار دهد. بخشی از این اتفاق، به توهماتی برمی‌گردد که برخی مدیران وابسته به جریان پایداری به او می‌دهند.
وحید حاجی پور | توهمات نفتی از وزارت نفت به وزارت امور خارجه تسری پیداکرده است؛ جایی که علی باقری معاون وزیر امور خارجه گفته است به‌قدری مشتری برای نفت ایران بسیار است که تولید نفت ایران، کفاف پاسخ به این درخواست‌ها را نمی دهد!
رئیس تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران گفته است: «اروپایی‌ها با قطع واردات نفت از ایران تصور می‌کردند، ایران را تحت فشار قرار داده‌اند، اما امروز که درخواست مشتریان نفت ایران بیش از توان تولید فعلی ایران است و اروپایی‌ها به خاطر جنگ در اروپا و در نتیجه کمبود منابع تأمین انرژی باید در جستجوی تأمین انرژی خود از طریق زغال‌سنگ باشند، احتمال دارد متوجه خطای راهبردی خود در تبعیت کورکورانه از آمریکا در تقابل با ملت ایران شده باشند.»
باقری که از نزدیکان سعید جلیلی به شمار می‌رود، پرونده هسته‌ای ایران را به‌پیش می‌برد و باعلاقه‌ای که به مذاکره دارد، فعلاً نتوانسته برجام را در مسیر احیا قرار دهد. بخشی از این اتفاق، به توهماتی برمی‌گردد که برخی مدیران وابسته به جریان پایداری به او می‌دهند و به او می‌گویند، همه‌چیز خوب است.
پایداری‌چی‌ها که اصولاً با هرگونه توافق با غرب مخالف هستند، در شعارها و ایدئولوژی‌های دهه شصتی تندروهای داخلی منجمد شده‌اند و راه توسعه و آبادانی کشور را در قطع رابطه با دنیا می‌دانند. ازنظر این فرقه سیاسی، می‌توان با بهره‌گیری از ظرفیت‌های داخلی به توسعه اسلامی رسید، شبیه چیزی که سلفیون و بنیادگرایان اسلامی به آن اعتقاد دارند.
باقری که وابسته مهمی به این جریان است، از هم‌پیمانان سیاسی خود در وزارت نفت مشاوره می‌گیرد تا تصویر روشنی از وضعیت فروش نفت ارائه دهند. آن‌ها نیز به‌دروغ عنوان می‌کنند صادرات نفت در وضعیت فوق‌العاده‌ای قرار دارد به‌طوری‌که بسیاری از کشورهای جهان، به التماس افتاده‌اند که از شرکت ملی نفت، محموله دریافت کنند.
البته باقری نمی‌گوید اگر چنین است چرا به برخی درخواست‌ها پاسخ مثبت داده نمی‌شود؛ او به‌خوبی می‌داند به دلیل تحریم‌ها باید به آب‌باریکه فروش نفت قانع بود ولی طوری عنوان می‌کند که ایران به تشخیص خود، نفتی صادر نمی‌کند!
باوجود اذعان لایه‌های بالای حاکمیت مبنی بر لزوم احیای برجم و ایضاً پایان دادن به محدودیت‌های فروش نفت اما هنوز عده‌ای هستند که منافع ملی را گروگان خواسته‌های سیاسی فرقه‌ها و احزاب سیاسی خود کرده‌اند و هیچ‌گاه هم پاسخ روشنی به رسانه‌ها نمی‌دهند.
جریانی که امروز نفت را در دست دارد، به چند تفاهم‌نامه ساده و غیر الزام‌آور دل‌خوش کرده‌اند که با آن‌ها می‌توانند رنسانسی بزرگ ایجاد کنند و با ارائه اطلاعات غلط و اشتباه به دیگر مقامات، دوقطبی سختی در وزارت نفت ایجاد کرده‌اند. این در حالی است که وزارت نفت در مکاتبات خود با نهادهای بالاسری، از شرایط سخت فروش نفت می‌گوید اما پایداری‌چی‌های نفت، گویا کمر همت بسته‌اند تا همه‌چیز را ویران کنند. همان‌هایی که با کتانی «تن تاک» و «جوراب سفید»، ادعای دیپلمات و تاجر بودن دارند!
رئیس تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران گفته است: «اروپایی‌ها با قطع واردات نفت از ایران تصور می‌کردند، ایران را تحت فشار قرار داده‌اند، اما امروز که درخواست مشتریان نفت ایران بیش از توان تولید فعلی ایران است و اروپایی‌ها به خاطر جنگ در اروپا و در نتیجه کمبود منابع تأمین انرژی باید در جستجوی تأمین انرژی خود از طریق زغال‌سنگ باشند، احتمال دارد متوجه خطای راهبردی خود در تبعیت کورکورانه از آمریکا در تقابل با ملت ایران شده باشند.»
باقری که از نزدیکان سعید جلیلی به شمار می‌رود، پرونده هسته‌ای ایران را به‌پیش می‌برد و باعلاقه‌ای که به مذاکره دارد، فعلاً نتوانسته برجام را در مسیر احیا قرار دهد. بخشی از این اتفاق، به توهماتی برمی‌گردد که برخی مدیران وابسته به جریان پایداری به او می‌دهند و به او می‌گویند، همه‌چیز خوب است.
پایداری‌چی‌ها که اصولاً با هرگونه توافق با غرب مخالف هستند، در شعارها و ایدئولوژی‌های دهه شصتی تندروهای داخلی منجمد شده‌اند و راه توسعه و آبادانی کشور را در قطع رابطه با دنیا می‌دانند. ازنظر این فرقه سیاسی، می‌توان با بهره‌گیری از ظرفیت‌های داخلی به توسعه اسلامی رسید، شبیه چیزی که سلفیون و بنیادگرایان اسلامی به آن اعتقاد دارند.
باقری که وابسته مهمی به این جریان است، از هم‌پیمانان سیاسی خود در وزارت نفت مشاوره می‌گیرد تا تصویر روشنی از وضعیت فروش نفت ارائه دهند. آن‌ها نیز به‌دروغ عنوان می‌کنند صادرات نفت در وضعیت فوق‌العاده‌ای قرار دارد به‌طوری‌که بسیاری از کشورهای جهان، به التماس افتاده‌اند که از شرکت ملی نفت، محموله دریافت کنند.
البته باقری نمی‌گوید اگر چنین است چرا به برخی درخواست‌ها پاسخ مثبت داده نمی‌شود؛ او به‌خوبی می‌داند به دلیل تحریم‌ها باید به آب‌باریکه فروش نفت قانع بود ولی طوری عنوان می‌کند که ایران به تشخیص خود، نفتی صادر نمی‌کند!
باوجود اذعان لایه‌های بالای حاکمیت مبنی بر لزوم احیای برجم و ایضاً پایان دادن به محدودیت‌های فروش نفت اما هنوز عده‌ای هستند که منافع ملی را گروگان خواسته‌های سیاسی فرقه‌ها و احزاب سیاسی خود کرده‌اند و هیچ‌گاه هم پاسخ روشنی به رسانه‌ها نمی‌دهند.
جریانی که امروز نفت را در دست دارد، به چند تفاهم‌نامه ساده و غیر الزام‌آور دل‌خوش کرده‌اند که با آن‌ها می‌توانند رنسانسی بزرگ ایجاد کنند و با ارائه اطلاعات غلط و اشتباه به دیگر مقامات، دوقطبی سختی در وزارت نفت ایجاد کرده‌اند. این در حالی است که وزارت نفت در مکاتبات خود با نهادهای بالاسری، از شرایط سخت فروش نفت می‌گوید اما پایداری‌چی‌های نفت، گویا کمر همت بسته‌اند تا همه‌چیز را ویران کنند. همان‌هایی که با کتانی «تن تاک» و «جوراب سفید»، ادعای دیپلمات و تاجر بودن دارند!
يکشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۱ ساعت ۰۳:۱۱
کد مطلب: 34017