هفته نامه نیوزویک:
این جنگ یک جنگ فرقه ای است
هفته نامه نیوزویک نوشت ایران و عربستان درگیر جنگ سردی شده اند که هیچ کدام در آن پیروز نخواهند شد.
به گزارش ميزنفت ٬ این هفته نامه آمریکایی در پایگاه اینترنتی خود در مقاله ای به قلم تاناسیس کامبانیس نوشت با دگیری های اخیر تلافی جویانه در سراسر خاورمیانه اولین روزهای سال 2016 بسیار شبیه به سال 1979 شده است. در آن سال، آیت الله روح الله خمینی (ره) انتقال قدرت را در ایران از حکومت استبدادی شاه(معدوم) به جمهوری اسلامی رهبری کرد.
به سرعت پس از این تغییرات، ناآرامی هایی منطقه را فرا گرفت. به سفارت خانه ها حمله شد و دولت های عرب سنی قسم خوردند به رژیم مذهبی تهران پشت کنند. کشورهای مستبد نفت خیز در سراسر منطقه پول و سلاح را به جنگ های نیابتی در خاورمیانه سرازیر کردند و موجی از بی ثباتی و درگیری های فرقه ای را موجب شدند که در نهایت فرونشست اما هرگز از بین نرفت.
دوم ژانویه امسال، عربستان با کشتن(آیت الله) نمر النمر، روحانی شیعه مخالف در یک اعدام گروهی موجب شد زمان به عقب برگردد و بار دیگر اوضاع منطقه متشنج تر شود. در واکنش به این اقدام، گروهی از ایرانی ها به سفارتخانه عربستان در تهران و کنسولگری این کشور در مشهد حمله کردند. پس از آن بمباران در یمن تشدید شد، روابط دیپلماتیک قطع شد و ریاض و تهران گفتند اقدامات تلافی جویانه انجام خواهند داد.
جنگ مخرب میان این دو قدرت ظاهرا پای همه منطقه را به جنگ میان شیعه و سنی می کشد. هر دو کشور در این جنگ به دنبال برنده شدن هستند.
فارس المسلیمی، تحلیلگر یمنی در بخش خاورمیانه مرکز کارنگی در بیروت گفت: «همه شعارهای فرقه ای بر اساس مقاصد رژیم هایی است که دوست دارند از مسائل فرقه استفاده کنند. سعودی ها احساس می کنند به آنها خیانت شده است و اکنون فکر می کنند باید کاری انجام بدهند حتی اگر این کار اشتباه باشد.»
هیچ یک از این دو کشور نشانه ای از کوتاه آمدن از خود بروز نمی دهد. آیت الله خامنه ای، رهبر معظم ایران پس از اعدام نمر وعده انتقام الهی را داد. رژیم سلطنتی عربستان نیز به متحدانش گفت دیگر کافی است و دیگر برای ایستادن در مقابل ایران درنگ نمی کند. این دو کشور ظاهرا درگیری های خود را افزایش می دهند بدون آن که به عواقب آن توجهی داشته باشند.
روشن است که نه ایران و نه عربستان نمی توانند درگیری ها، شبه نظامیان نیابتی و گروه های ایدئولوژیکی که حاصل خصومت آنها است کنترل کنند. حتی اگر تهران و ریاض آرام شوند، گروه های مسلحی که شکل گرفته اند ممکن است به جنگ خود در سراسر منطقه ادامه بدهند.
اگر یک موضوع علت این درگیری ها باشد، آن توافق هسته ای ایران در سال 2015 است. این توافق برای امنیت جهانی خوب بود اما به طور چشمگیری منطقه را تغییر داد. عربستان که خود را بانک جهانی سنی ها، سلطان نفت و رهبر معنوی این فرقه می دانست ناگهان احساس کرد از طرف مهمترین متحدش یعنی آمریکا رها شده است.
برخی از دیپلمات های غربی گفتند به نظر می رسد تصمیم عربستان برای اعدام شیخ نمر در حالی که به خوبی می دانست دشمنی ایران را برمی انگیزد، به منظور لغو کنفرانس صلح سوریه در 25 ژانویه در ژنو بوده است. مذاکرات صلح بدون عربستان و ایران که حامیان قدرتمند دو جبهه مختلف در جنگ سوریه هستند وقت تلف کردن است.
مایکل هانا (Michael Hanna)، عضو ارشد بنیاد سنچری (Century Foundation) گفت: «ایران و عربستان یک چرخه مخرب دو جانبه ای را ایجاد کرده اند که به جایگاه منطقه ای هر دو کشور در آینده لطمه می زند.»
در خاتمه این مقاله آمده است، رقابت ایران و عربستان بیشتر در چارچوب رقابت های فرقه ای قرار دارد و هر دو طرف ثابت کرده اند که به مرور کمتر می توانند این بحران های بی پایان را در منطقه کنترل کنند. تهران و ریاض درگیر جنگی هستند که هیچ کدام نمی توانند در آن پیروز شوند.
به سرعت پس از این تغییرات، ناآرامی هایی منطقه را فرا گرفت. به سفارت خانه ها حمله شد و دولت های عرب سنی قسم خوردند به رژیم مذهبی تهران پشت کنند. کشورهای مستبد نفت خیز در سراسر منطقه پول و سلاح را به جنگ های نیابتی در خاورمیانه سرازیر کردند و موجی از بی ثباتی و درگیری های فرقه ای را موجب شدند که در نهایت فرونشست اما هرگز از بین نرفت.
دوم ژانویه امسال، عربستان با کشتن(آیت الله) نمر النمر، روحانی شیعه مخالف در یک اعدام گروهی موجب شد زمان به عقب برگردد و بار دیگر اوضاع منطقه متشنج تر شود. در واکنش به این اقدام، گروهی از ایرانی ها به سفارتخانه عربستان در تهران و کنسولگری این کشور در مشهد حمله کردند. پس از آن بمباران در یمن تشدید شد، روابط دیپلماتیک قطع شد و ریاض و تهران گفتند اقدامات تلافی جویانه انجام خواهند داد.
جنگ مخرب میان این دو قدرت ظاهرا پای همه منطقه را به جنگ میان شیعه و سنی می کشد. هر دو کشور در این جنگ به دنبال برنده شدن هستند.
فارس المسلیمی، تحلیلگر یمنی در بخش خاورمیانه مرکز کارنگی در بیروت گفت: «همه شعارهای فرقه ای بر اساس مقاصد رژیم هایی است که دوست دارند از مسائل فرقه استفاده کنند. سعودی ها احساس می کنند به آنها خیانت شده است و اکنون فکر می کنند باید کاری انجام بدهند حتی اگر این کار اشتباه باشد.»
هیچ یک از این دو کشور نشانه ای از کوتاه آمدن از خود بروز نمی دهد. آیت الله خامنه ای، رهبر معظم ایران پس از اعدام نمر وعده انتقام الهی را داد. رژیم سلطنتی عربستان نیز به متحدانش گفت دیگر کافی است و دیگر برای ایستادن در مقابل ایران درنگ نمی کند. این دو کشور ظاهرا درگیری های خود را افزایش می دهند بدون آن که به عواقب آن توجهی داشته باشند.
روشن است که نه ایران و نه عربستان نمی توانند درگیری ها، شبه نظامیان نیابتی و گروه های ایدئولوژیکی که حاصل خصومت آنها است کنترل کنند. حتی اگر تهران و ریاض آرام شوند، گروه های مسلحی که شکل گرفته اند ممکن است به جنگ خود در سراسر منطقه ادامه بدهند.
اگر یک موضوع علت این درگیری ها باشد، آن توافق هسته ای ایران در سال 2015 است. این توافق برای امنیت جهانی خوب بود اما به طور چشمگیری منطقه را تغییر داد. عربستان که خود را بانک جهانی سنی ها، سلطان نفت و رهبر معنوی این فرقه می دانست ناگهان احساس کرد از طرف مهمترین متحدش یعنی آمریکا رها شده است.
برخی از دیپلمات های غربی گفتند به نظر می رسد تصمیم عربستان برای اعدام شیخ نمر در حالی که به خوبی می دانست دشمنی ایران را برمی انگیزد، به منظور لغو کنفرانس صلح سوریه در 25 ژانویه در ژنو بوده است. مذاکرات صلح بدون عربستان و ایران که حامیان قدرتمند دو جبهه مختلف در جنگ سوریه هستند وقت تلف کردن است.
مایکل هانا (Michael Hanna)، عضو ارشد بنیاد سنچری (Century Foundation) گفت: «ایران و عربستان یک چرخه مخرب دو جانبه ای را ایجاد کرده اند که به جایگاه منطقه ای هر دو کشور در آینده لطمه می زند.»
در خاتمه این مقاله آمده است، رقابت ایران و عربستان بیشتر در چارچوب رقابت های فرقه ای قرار دارد و هر دو طرف ثابت کرده اند که به مرور کمتر می توانند این بحران های بی پایان را در منطقه کنترل کنند. تهران و ریاض درگیر جنگی هستند که هیچ کدام نمی توانند در آن پیروز شوند.
يکشنبه ۲۰ دی ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۵۲
کد مطلب: 11403