تداوم سکوت درباره حواشی فاز 12

هفته گذشته گزارشی درباره نحوه توسعه فاز 12 با عنوان «واقعیت هایی از فاز 12 پارس جنوبی» توسط پایگاه خبری - تحلیلی ميزنفت منتشر شد که بازخوردهای جالبی را به همراه داشت.

این پایگاه خبری - تحلیلی در گزارش مستند خود در باره میزان تولید این فاز نوشت:«فاز 12 به عنوان یکی از فازهایی است که برنامه مدنظر برای آن با تولیدش فاصله چشمگیری دارد؛ هدف از توسعه فاز 12 پارس جنوبی تولید روزانه 75 میلیون متر مکعب گاز و  120 هزار بشکه میعانات گازی و 750 تن گوگرد بود که این رقم در تولید عملیاتی به ترتیب حدودا روزانه 42 میلیون متر مکعب گاز طبیعی، 18 هزار بشکه میعانات گازی و 80 تن گوگرد است.»

مهم ترین دلیل این ناکامی به عملکرد ضعیف مخزنی شرکت نفت و گاز پارس مربوط می شود بطوری این شرکت توجهی به این مهم ندارد.

یکی از کاربران در این باره نوشته است: «در پارس جنوبی مدیریت مخزنی وجود ندارد که بخواهد نظارت بکند ضمنا" آقای شعبانپور چون تخصص بالادستی را ندارد مدیریت نفت و گاز راکلا" رها نموده اند و مدیر نفت و گاز فعلی نیز چون این تخصص را ندارد.»

کاربر دیگری نیز نوشته است: «آقای مهندس زنگنه در صدا و سیما گفتند که برای دادن 45000 تومان یارانه مشکل دارند. چطور از میلیاردها دلار حیف کردن بیت المال به دلیل سهل انگاری کارکنانش میگذرند ؟!!»

کاربر دیگری نیز به این موضوع اشاره کرده است: «یکی دیگر از مشکلات موجود در فاز 12 پارس جنوبی طراحی چوک های آن است. چوکها با Cv کم طراحی شده اند بطوریکه برای تولید حدود 85 میلیون از هر چاه چوکها بایستی حدود 90% باز شوند. این در حالی است که در سایر فاز ها این مقدار حدود 40 % است. این به آن معناست که بزودی با باز شدن چوک ها به حداکثر میزان خود در نهایت با افت تولید مواجه خوهیم شد. این شاهکار از آثار برجای مانده از تاسیسات دریایی است.»

کاربر دیگری با عنوان چه فرقی میکنه نیز نظر خود را اینگونه نوشته است: «پروژه بزرگ و ملی فاز 12 را اینطور به تصویر بکشیم شاید دور از انصاف باشد چرا که غالب تجهیزات و لوازم این پروژه در زمان تحریم ها خریداری شده و مورد استفاده قرار گرفته است،کسانی که در صنعت مشغول بکار هستند می دانند تحریم یعنی چه؟ ( چه بسا در گوشه ای ایستادن و اعلام نظر کردن کاری آسان است) در زمان تحریم ما چه شرکت های مشاوره ای را در اختیار داشتیم؟ چه وسایل بروز در زمینه نمودارگیری در اختیار داشتیم؟ کما اینکه همین امروز هم خیلی از آنها را نداریم.»

کاربر دیگری از عسلویه در پاسخ به اظهارات کاریر چه فرقی گفته است:« در پاسخ به این برادر عزیزی که تحت عنوان چه فرقی میکنه کل تقصیر رو متوجه تحریم کردند باید دو نکته عرض کنم.

1- اکثر مدت زمان مطالعه طرح در زمان تحریم نبوده است. بی رو دروایسی قریب به 12 سال طول کشیده است تا طرح راه اندازی شود و مطالعه در زمان اولیه و در حین اجرا تا پیشرفت 70 درصد می بایست موثر می شده است.
2- چطور در زمان کارفرما و پیمانکار توانسته اند اقلامی ماتند کمپرسور و سامانه های ابزار دقیق و تاسیسات سرچاهی را که به شدت تحریم بودند بخرند و وارد کنند اما مطالعه نتوانستند بکنند!! چطور در زمان بی پولی این ملت اینقدر تاسیسات اضافی ایجاد شده است و چاههای بی حاصل حقاری شده است هزینه های گزاف احداث چاه های حفاری اشتباهی چه ربطی به تحریم دارد ؟!!!
راستی اگه تحریم نبود چه بهانه ای داشتید ؟!!»

کاربر دیگری این وضعیت را ناشی از ضعف مدیریت مخزن پتروپارس دانسته و نوشته است: «قرارداد فاز 12 بصورت بيع مقابل است. در اين قرارداد پتروپارس تعهد توليد دارد و انجام كليه مطالعات مهندسي پروژه بر عهده اين شركت است. مديريت مهندسي نفت اين شركت بسيار ضعيف عمل كرده كه شاهد خطاهاي فني زياد در توسعه فاز 12 بوده ايم.  البته اين نافي مسوليت نفت گاز پارس نيست. اونجا هم مديريتش خيلي ضعيف و كاملا محافظه كاره. كسي كه فقط تجربه عمليات داره و نه كار مهندسي شده مدير اونجا. خوب تو اين شرايط چه انتظاري دارين!»

کاربری با عنوان یک مهندس دلسوز هم نظر خود را اینگونه ارائه کرده است : «فاز ۱۲ در ناحیه ای واقع شده که خیلی بهتر از این نمیشه. طرح اولیه بر مبنای قسمت های خوب میدان طراحی شده. در واقع میخوام بگم، فاز ۱۲ را به پتروپارس قالب کردند. بعد ها هم تمام تلاش ها برای نشان دادن واقعیت ها را نفت و گاز پارس و شورای مخازن و شورای اقتصاد نپذیرفت و همه گفتند، پتروپارس میخواست قبول نکنه. با اینحال در وانفسای تحریم ها و در حالیکه بقیه شرکت ها کیلومتر ها از پتروپارس عقب بودند، این شرکت با همه نارسایی ها پروژه هاش رو تموم کرد و تحویل داد. درسته که بدون اشکال هم نبود، اما انجام داد، و عده بسیار زیادی سرشان را بالا گرفتند.     مخزن در فاز ۱۲ بسیار ضعیفه و این موضوع به پتروپارس ارتباطی نداره، خداوند اینگونه خلق کرده. منکر این نیستم که نه در نفت و گاز پارس و نه در پتروپارس، مدیر پروژه بالا دستی نداریم، و آنها به همین مناسبت از مخزن فقط بخش حفاری رو میبینند، اما این همه مشکل نیست.»

یکی دیگر از مخاطبان ميزنفت نیز در کامنتی نسبت به این گزارش گفته است: «با توجه به اينكه در گذشته يكي از شركتهاي بين المللي مسئوليت طرح توسعه ميدان و تعيين حجم برجاي مخزن را بر عهده داشت و تمامي برنامه اين فاز براساس اين طرح توسعه پياده سازي شد، همچنين در آن سالها به دليل عدم شناخت صحيح از مخزن برآورد حجمي از مخزن نادرست بوده و علاوه بر توليد بي رويه بخش قطري شركت پتروپارس تلاش بسياري نمود تا كارفرما را متقاعد نمايد تا انچه كه در قرارداد بيع متقابل ذكر شده بود كاهش پيدا كند. همچنين با توجه به مطالعه جامع پارس جنوبي كه چند سال پيش يكي از شركتهاي مطرح در بالادست نفت انجام داد كاهش حجم درجاي گاز در اين فاز را تاييد نمود كه اين كاهش بيش از ٥٠ درصد بود و در گذشته به دليل شناخت محدود از اين ميدان، حفاريهاي محدود در اين بخش ، پيچيدگي زمين شناسي بسيار زياد اين فاز برخلاف فازهاي ديگر پارس جنوبي و طرحهاي توسعه ميداني بر پايه اين اشتباه صورت پذيرفت.»

مهندس مخزن هم درباره مدیریت مخزن نوشته است: «آنچه برای بنده به عنوان کارشناسی که مطالعات مخزنی پارس جنوبی را انجام داده ام مسجل شده است این است که برآورد های اولیه از تولید فاز های در حال احداث اشتباه بود. صرفنظر از برخی مشکلات پیش آمده در برخی از چاه های جدید الاحداث که توسط پیمانکاران ایرانی حفاری و تکمیل شده اند تولید فاز 12 مورد اشاره بهمین مقدار است.
فاز 12 در حاشیه شرقی میدان واقع شده است. خواص مخزنی پارس جنوبی در این ناحیه از مخزن به شدت ضعیف می شود بطوریکه برخی از چاه های آن کمتر از یک سوم سایر چاه های واقع در میانه میدان تولید می نمایند. این مهم متاسفانه در مطالعات اولیه انجام شده توسط نفت و گاز پارس به خوبی دیده نشده بود و همین امر سبب ایجاد توقعات بیش از حد نسبت به توان تولید این ناحیه از میدان و سایر نواحی حاشیه ای میدان شده بود.
نکته دیگر در رابطه با طرح جامع توسعه میدان است. همانطور که مطلعید توسعه میدان ابتدا با فازهای 1و2و3و4و5 بوده بطوریکه فازهای 1و2 کنار مرز و سایرین در بخش داخلی میدان واقع شده اند. پس از آن فاز های 6و 7و 8 که در میانه شرقی میدان می باشند توسعه داده شدند. این در حالیست که توسعه بخشهای مرزی میدان شروع نشده بود. اینجا یک علامت سوال بزرگ در ذهن ایجاد می شود که چرا ؟ این امر قطعا سوء مدیریت مدیران فنی وقت می باشد که توسعه بخشهای مرزی را در اولویت قرار ندادند. همین امر خود به تنهایی خسارات غیر قابل جبران فراوانی را به مملکت وارد نمود. چراکه اولویت قایل نشدن برای توسعه بخشهای مرزی به معنای واگذاری عرصه به رقیب برای برداشت بیشتر است.»

باوجود اشاره ميزنفت و کاربران آن به موضوع فاز ۱۲ و مهندسی نفت و گاز اما تا امروز مسولان شرکت پتروپارس و شرکت نفت و گاز پارس به ابهامات موجود اشاره نکردند و سکوت کردند. این پایگاه خبری - تحلیلی آمادگی خود را برای انتشار توضیحات این شرکت ها و همچنین انتشار پاسخ خود اعلام می کند.

شنبه ۱ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۰۵