احتمال برگزاری جلسه «دفترچه ای» با سنجش

بنده کارشناسیم را دانشگاه نفت بودم و کارشناسی ارشدم را در تهران خوانده‌ام و هم‌اکنون باوجود امکان استخدام در وزارت نفت در یک شرکت خصوصی معتبر درزمینهٔ نفت و گاز با حقوق و مزایای به‌مراتب بهتر (به همراه حس مفید بودن!) شاغلم و فرصت را برای اینکه تجربیات و دیده‌های خودم را بازگو کنم، مغتنم می‌شمارم. در این مورد به نظرم جناب آقای وزیر موضع کاملاً برحقی اتخاذ کرده‌اند. باید اعتراف کرد که در سال‌های اخیر دانشگاه نفت (باوجود سابقه درخشان و تربیت مدیران میان رده نسبتاً موفق درگذشته) از هر لحاظ که مورد مداقه قرار بگیرد یک سیستم معیوب و کاملاً ناکارآمد است.
بر اساس تجارب شخصی که در زمان تحصیل و بعدازآن داشتم به ضرس قاطع معتقدم که دانشگاه نفت یک چرخه معیوب است که ورودی‌اش دانشجوهای فوق‌العاده بااستعداد و باپشتکارند و خروجی‌اش در اغلب موارد آدم‌های مدرک به دست، کم‌سواد، بسیار پرتوقع، راحت‌طلب و خود بزرگ بینند که آینده خودشان را صرفاً در استخدام عافیت طلبانه در صنعت نفت می‌بینند.
فضای دانشگاه نفت در مقایسه با دیگر دانشگاه‌های هم‌سطح در رتبه‌های جذب‌شده به‌هیچ‌وجه آکادمیک نیست، هیئت‌علمی این دانشگاه ازلحاظ علمی فوق‌العاده ضعیف است (کافی است به رتبه‌های علمی اساتید، مندرج در خود سایت دانشگاه مراجعه شود)؛ جذب اعضای جدید برای هیئت‌علمی صورت نمی‌پذیرد و کمبود اساتید این دانشگاه با اساتید پروازی که هزینهٔ بسیاری برای دانشگاه و وزارت نفت دارد جبران می‌شود.
دانشجویان و مسئولین دانشگاه برای توجیه سطح علمی پایین دانش‌آموختگان، اغلب ادعاهایی چون کسب رتبه‌های تک‌رقمی در کنکور ارشد توسط دانشجویان این دانشگاه را مطرح می‌کنند که این ادعا با توجه به تعداد کم شرکت‌کنندگان در آزمون ورودی رشته‌های موردنظر (کمتر از صد نفر که اغلب آنان از همان دانشگاه نفت هستند) مغالطه‌ای بیش نیست.
سرانه سالانه‌ای که برای هر دانشجو در این دانشگاه هزینه می‌شود بسیار بسیار بیشتر از دانشگاه‌های دیگر است، ستاد این دانشگاه به علت دانشکده‌هایی که در شهرهای مختلف دارد بسیار بوروکراتیک عمل می‌کند، به‌گونه‌ای که نسبت تعداد کارکنان به تعداد دانشجویان این دانشگاه بسیار بیشتر از هر دانشگاه دیگری است. رویه‌ای که جناب آقای زنگنه در دوره‌های قبلی وزارتشان اتخاذ کرده بودند این بود که به‌جای هزینه فراوانی که این دانشگاه برای وزارت نفت دارد، دانشکده‌های نفت در دانشگاه‌های معتبر مانند تهران، امیرکبیر و علم و صنعت در حال ایجاد بود تا هم‌سطح علمی دانش‌آموختگان رشته‌های مرتبت با نفت بیشتر شود و هم بار هزینه‌های سرسام‌آور این دانشگاه از روی دوش وزارت نفت برداشته شود؛ که‌ای کاش روند مذکور تکمیل می‌شد...
دانش‌آموختگان این دانشگاه که اکنون مقابل مجلس تجمع کرده‌اند (نه همهٔ دانش‌آموختگان این دانشگاه) حداقل در ضمیر ناخودآگاهشان می‌دانند که به دلیل ناکارآمد بودن سیستم آموزشی که در آن تحصیل کرده‌اند هیچ شانسی در رقابت با فارغ‌التحصیل‌های دانشگاه‌های دیگر در یک کسب‌وکار خصوصی که مبتنی بر کارآمدی است ندارند، برای همین هم دنبال استخدام دولتی بدون آزمون هستند. در این راستا ذکر چند نکته خالی از لطف نیست:
اولاً دانشجویان این دانشگاه برخلاف ادعایی که همواره مطرح می‌کنند، بورسیه نیستند؛ به همین خاطر هم با جوسازی به دنبال گرفتن امتیاز هستند و موضوع را از طریق حقوقی و دیوان عدالت اداری پیگیری نمی‌کنند. تنها سندی که در دست دارند تعهد یک‌طرفه به وزارت نفت است که در صورت نیاز شرکت‌های تابعه وزارت به مدت دو برابر زمان تحصیل مشغول به کار شوند. در دفترچه هم تنها به ذکر کلمه «اولویت» در استخدام در صورت نیاز، اکتفا شده است.
ثانیاً اگر ما دانشجویان دانشگاه نفت شرایط دشوار آب و هوایی جنوب را تحمل کرده‌ایم، در کنار امکانات رفاهی به‌مراتب بیشتر این دانشگاه و پرداخت ماهیانه کمک هزینه تحصیلی بوده است و بدیهی است که تحمل شرایط بد آب و هوایی در زمان تحصیل دلیل کافی برای استخدام در هیچ ارگان و شرکتی نبوده و نیست و نخواهد بود.
ثالثاً نیاز صرف شرکت‌های تابعه وزارت نفت دلیل متقنی برای لزوم استخدام دانش‌آموختگان دانشگاه نفت نیست؛ چراکه اگر وزارت نفت نیاز به جذب نیرو داشته باشد باید از میان تمام افراد واجد شرایط، بهترین‌ها را برگزیند که اگر این‌گونه نباشد خیانتی است به مملکت، صنعت نفت و تمام فارغ‌التحصیل‌های رشته مرتبط با صنایع بالادستی و پایین‌دستی نفت که متقاضی کار در شرکت‌های تابعه وزارت نفت هستند.
رابعاً به قول پادشاه سخن، شیخ اجلّ سعدی «آن را که حساب پاک است از محاسب چه باک است.» اگر هم‌دانشگاهی‌های عزیزم به توانایی‌ها و تخصص خود ایمان‌دارند، چرا کوچک‌ترین هراسی از آزمون استخدامی (که روال استخدام دانش‌آموختگان سایر دانشگاه‌هاست) به دل راه می‌دهند؟! مگر نه این است که ادعای برترین و بهترین بودن را می‌کنند؟! برترین‌ها و بهترین‌ها همیشه در پی غربالی هستند که سره را از ناسره تشخیص دهد نه این‌که زیر آفتاب داغ و نامهربان مرداد مقابل مجلس به دنبال استخدام بدون آزمون تجمع کنند.
ختم کلام این‌که جناب آقای زنگنه همیشه ثابت کرده‌اند که در مسئله مصلحت مملکت و به‌خصوص وزارت نفت کمتر مماشات می‌کنند، امیدوارم در این مورد هم با توجه به فضای احساسی به وجود آمده کوتاه نیایند.

واقعا نامه ی بجایی است.
دانشجویان صنعت نفت بایستی به خق خود برسند.
خدا با ماست.
آقای وزیر اینو بدون که نه غربی ها تا به حال به کسی وفا کرده اند که سنگشان را به سینه میزنی و نه آن صندلی که بر آن نشسته ای.