لزوم بازگشت وزارت نفت به ریل اصلی
هدایت گازپروم به میادین مشترک
در حالی مذاکرات وزارت نفت با شرکت گازپروم روسیه برای توسعه یکی از میادین مستقل گازی خلیج فارس و مایع سازی گاز تولیدی آن، به مراحل پایانی خود رسیده است که انتظار می رفت توسعه میادین مشترک گازی خلیج فارس در اولویت قرار بگیرند.مانند توجه وزارت نفت به فاز 11 و لایه نفتی.
سعید زمانی/ مطابق با خبر منتشر شده در خبرگزاری ایرنا در تاریخ 21 آبان ماه، پیرو مذاکرات امیرحسین زمانی نیا، معاون امور بین الملل و بازرگانی وزیر نفت و ویتالی مارکلوف معاون شرکت گاز پروم روسیه در ماه های اخیر، قرار است هیاتی از کارشناسان این شرکت روسی در تاریخ 6 تا 11 آذرماه به منظور گسترش همکاری‌ها در بخش گاز ایران به تهران سفر کنند. هدف اصلی این برنامه، ادامه مذاکرات برای توسعه یکی از میادین گازی خلیج فارس و مایع سازی گاز آن (تبدیل به LNG) است.
نگاهی به میادین گازی توسعه نیافته حوزه خلیج فارس نشان می‌دهد اکثر میادینی که الان بحث توسعه آن‌ها مطرح است مانند میادین کیش، گلشن و فردوسی و پارس شمالی، میادین مستقل هستند و احتمالا توسعه یکی از همین میادین مستقل نیز به روس ها سپرده خواهد شد. سطح مذاکرات در حال انجام برای توسعه این میدان گازی بین وزارت نفت و گازپروم نیز نشان می‌دهد که میدان مذکور یکی از میادین بزرگ گازی حوزه خلیج فارس است. همچنین اعلام روس‌ها مبنی بر استفاده از شرکت‌های آلمانی برای احداث واحد مایع سازی نشان می‌دهد این قرارداد احتمالا در قالب IPC و بازگشت سرمایه گازپروم از محل فروش ال ان جی تولیدی این میدان خواهد بود. با توجه به این نکات، چند نکته مهم درباره این مذاکرات وزارت نفت و شرکت گاز پروم روسیه وجود دارد که ضروت دارد مورد توجه مسئولان این وزارت خانه قرار بگیرد:
1- چرا وزارت نفت علی رغم آنکه در ظاهر اولویت خود را توسعه میادین مشترک اعلام می‌کند بازهم در عمل خلاف این موضوع عمل می نماید؟ به صورت دقیق تر، چرا وقتی هنوز تکلیف میادین گازی مشترکی همچون سلمان، بلال، آرش و ... مشخص نشده است، وزارت نفت بدنبال توسعه میادین مستقل گازی حوزه خلیج فارس است؟
2- نکته دوم اولویت‌بندی وزارت نفت برای جذب سرمایه‌گذار خارجی است. آیا در حال حاضر که روزانه به اندازه یک فاز پارس جنوبی در حوزه فلات قاره، گاز همراه نفت بدون هیچ استفاده ای می‌سوزد، اولویت وزارت نفت نباید جذب سرمایه‌گذار خارجی برای جمع‌آوری این گازهای همراه باشد؟ آیا جذب سرمایه گذار خارجی در این زمینه نسبت به توسعه میادین مستقل گازی حوزه خلیج فارس اولویت ندارد؟
3- با توجه به عقب ماندگی قابل توجه وزارت نفت از برنامه تزریق گاز به میادین نفتی (به میزان حدود 150 میلیون مترمکعب روزانه) و کمبود گاز در دیگر بخش‌های مصرف داخلی کشور، توسعه میدان گازی به قصد صادرات رویه مطلوب و قابل قبولی به نظر نمی رسد.
4- صادرات گاز به روش ال ان جی با چالش‌های متعدد اقتصادی و امنیتی همراه است. بازار ال ان جی اشباع است و کشورهای واردکننده در حال مذاکره برای فروش ال ان جی وارداتی سال‌های آینده خود هستند. با توجه به قیمت‌های پایین ال ان جی در جهان، اقتصاد صادرات این محصول نیز بسیار تضعیف شده و بسیاری از پروژه‌های ساخت واحدهای آن در سطح جهان لغو شده اند. از لحاظ امنیتی نیز صادرات ال ان جی مزایای صادرات به روش خط لوله (ایجاد وابستگی در کشور مقصد) را ندارد. بنابراین مشخص نیست چرا وزارت نفت که بارها اولویت صادرات گاز خود را صادرات با خط لوله به کشورهای همسایه اعلام کرده است؛ به سمت توسعه واحدهای مایع سازی گاز حرکت می کند؟
نگاهی به میادین گازی توسعه نیافته حوزه خلیج فارس نشان می‌دهد اکثر میادینی که الان بحث توسعه آن‌ها مطرح است مانند میادین کیش، گلشن و فردوسی و پارس شمالی، میادین مستقل هستند و احتمالا توسعه یکی از همین میادین مستقل نیز به روس ها سپرده خواهد شد. سطح مذاکرات در حال انجام برای توسعه این میدان گازی بین وزارت نفت و گازپروم نیز نشان می‌دهد که میدان مذکور یکی از میادین بزرگ گازی حوزه خلیج فارس است. همچنین اعلام روس‌ها مبنی بر استفاده از شرکت‌های آلمانی برای احداث واحد مایع سازی نشان می‌دهد این قرارداد احتمالا در قالب IPC و بازگشت سرمایه گازپروم از محل فروش ال ان جی تولیدی این میدان خواهد بود. با توجه به این نکات، چند نکته مهم درباره این مذاکرات وزارت نفت و شرکت گاز پروم روسیه وجود دارد که ضروت دارد مورد توجه مسئولان این وزارت خانه قرار بگیرد:
1- چرا وزارت نفت علی رغم آنکه در ظاهر اولویت خود را توسعه میادین مشترک اعلام می‌کند بازهم در عمل خلاف این موضوع عمل می نماید؟ به صورت دقیق تر، چرا وقتی هنوز تکلیف میادین گازی مشترکی همچون سلمان، بلال، آرش و ... مشخص نشده است، وزارت نفت بدنبال توسعه میادین مستقل گازی حوزه خلیج فارس است؟
2- نکته دوم اولویت‌بندی وزارت نفت برای جذب سرمایه‌گذار خارجی است. آیا در حال حاضر که روزانه به اندازه یک فاز پارس جنوبی در حوزه فلات قاره، گاز همراه نفت بدون هیچ استفاده ای می‌سوزد، اولویت وزارت نفت نباید جذب سرمایه‌گذار خارجی برای جمع‌آوری این گازهای همراه باشد؟ آیا جذب سرمایه گذار خارجی در این زمینه نسبت به توسعه میادین مستقل گازی حوزه خلیج فارس اولویت ندارد؟
3- با توجه به عقب ماندگی قابل توجه وزارت نفت از برنامه تزریق گاز به میادین نفتی (به میزان حدود 150 میلیون مترمکعب روزانه) و کمبود گاز در دیگر بخش‌های مصرف داخلی کشور، توسعه میدان گازی به قصد صادرات رویه مطلوب و قابل قبولی به نظر نمی رسد.
4- صادرات گاز به روش ال ان جی با چالش‌های متعدد اقتصادی و امنیتی همراه است. بازار ال ان جی اشباع است و کشورهای واردکننده در حال مذاکره برای فروش ال ان جی وارداتی سال‌های آینده خود هستند. با توجه به قیمت‌های پایین ال ان جی در جهان، اقتصاد صادرات این محصول نیز بسیار تضعیف شده و بسیاری از پروژه‌های ساخت واحدهای آن در سطح جهان لغو شده اند. از لحاظ امنیتی نیز صادرات ال ان جی مزایای صادرات به روش خط لوله (ایجاد وابستگی در کشور مقصد) را ندارد. بنابراین مشخص نیست چرا وزارت نفت که بارها اولویت صادرات گاز خود را صادرات با خط لوله به کشورهای همسایه اعلام کرده است؛ به سمت توسعه واحدهای مایع سازی گاز حرکت می کند؟
شنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۰۲:۰۷
کد مطلب: 15712
دوست گرامي جهت اطلاع ميادين آرش، سلمان و بلال هم نفتي هستند و هم گازي و لايه گازي بلال مشترك است. آرش هم مشترك است در نتيجه گزارش كاملاً صحيح و منطقيست. حوزه فلات قاره ايران ميادين گازي ماريجينال فراواني دارد كه مي بايست در كنار توسعه ميادين نفتي مورد توجه قرار گيرد. ميادين گازي بلال، سلمان و آرش و از همه مهمتر فرزادها جزو مهمترين پتانسيلهاي درجاي گاز در حوزه فلات قاره ايران است. كاش شما مي فرموديد اشكال گزارش در كجاست؟
بیشتر مطالعه کن