نامه سرگشاده دانش آموختگان نفت به زنگنه
رهبری چه می‌گویند٬ شما چه می‌کنید؟
شما قطعاً آن جمله ولی فقیه، مقام معظم رهبری (حفظه الله) را شنیده‌اید که فرمودند من از بیکاری جوانان احساس شرمندگی می‌کنم. سوال ما این است که بهتر نیست شما هم به سهم خود به این جمله قدری تامل کنید و این چنین با رفتارهای غیرقانونی حق دانشجویان دانشگاه صنعت نفت را سلب نکنید؟
ميزنفت/ نامه زیر نامه جمعی از فارغ‌التحصیلان دانشگاه صنعت نفت است که برای این رسانه نیز ارسال شده است.
جناب آقای مهندس بیژن زنگنه
وزیر محترم نفت جمهوری اسلامی ایران
ضمن عرض خسته نباشید برای پیگیری‌های مصرانه جنابعالی جهت از سرگیری توافق غیرننگین! کرسنت، شنیده‌ایم که اخیراً طی یک اقدام نادر، بار دیگر همگان را انگشت به دهان کرده‌اید. شما سال‌ها پیش در کسوت هیئت علمی رشته مهندسی راه و ساختمان دانشگاه خواجه نصیر بازنشسته شده‌اید اما اکنون با مدرک فوق لیسانس رشته غیرمرتبط، با درجه مربی و به مدد دوستانتان در هیئت امنای دانشگاه تهران من جمله آقای فرجی دانا (با وجود مخالفت اولیه هیئت جذب دانشگاه تهران) به عضویت هیئت علمی گروه مهندسی نفت این دانشگاه نائل شده‌اید. چند سوال ذهن ما دانشجویان دانشگاه صنعت نفت را به خود مشغول کرده که بر آن شدیم آنها را با جنابعالی مطرح کنیم.
شما اگر در جایگاه وزیر نفت نبودید، باز هم امکان این گونه اقدامات فرا قانونی را داشتید یا چون وزیر نفت هستید .... مشخصاً سوال ما این است که آیا یک شخص عادی که عضو هیئت علمی بوده، با درجه مربی، بازنشسته و البته با رشته غیرمرتبط هم می‌تواند این کار را انجام دهد؟
شما نیک می‌دانید که در انستیتو مهندسی نفت دانشگاه تهران، صرفاً فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی در حوزه فنی مهندسی نفت انجام می‌گیرد. به نظر جنابعالی تکلیف این همه جوان تحصیل کرده با درجه Ph.D در مهندسی نفت که قطعاً دانش فنی، انگیزه و سایر پارامترهای مورد نیاز یک عضو هیئت علمی در ایشان بسیار بیش‌تر و قوی‌تر از جنابعالی است، چه می‌شود و آیا اولویت در این کار ندارند؟ آیا با توجه به حجم کار در وزارت نفت، توان صرف وقت حداقلی به منظور پیگیری امور محوله به اعضای هیئت علمی را دارید؟
شما در حال حاضر هم عضو هیئت امنای دانشگاه تهران و هم عضو شورای عالی کانون فارغ التحصیلان دانشکده فنی هستید؛ قاعدتاً این عناوین زمینه را برای پیوند شما با دانشگاه و انتقال تجارب گرانسنگتان را فراهم کرده و قطعاً نیازی به منسبی دیگر برای تحقق ارتباط با دانشگاه ندارید.
شما که اکنون با 65 سال سن هنوز به فکر خدمت هستید، چرا برایتان این‌قدر سخت است که جوانان فارغ‌التحصیل دانشگاه صنعت نفت با رتبه‌های برتر کنکور، سطح علمی بالا و صد البته به امید وعده‌های داده شده در دفترچه آزمون سراسری، به فکر خدمت به کشور باشند؟ ما که پدرمان وزیر نیست که بتواند برای ادامه تحصیل ما را به خارج از کشور بفرستد. ما به همان وعده‌های داده شده جهت خدمت به ملت عزیز ایران و تشکیل یک زندگی حداقلی قانع هستیم.
شما قطعاً آن جمله ولی فقیه، مقام معظم رهبری (حفظه الله) را شنیده‌اید که فرمودند من از بیکاری جوانان احساس شرمندگی می‌کنم. سوال ما این است که بهتر نیست شما هم به سهم خود به این جمله قدری تامل کنید و این چنین با رفتارهای غیرقانونی حق دانشجویان دانشگاه صنعت نفت را سلب نکنید؟
شما در برنامه تلویزیونی می‌فرمایید «هرگاه قرآن می‌خوانید آرام می‌شوید»؛ بدانید اگر حق الناس را رعایت نکنید، این آرامش، آرامش قبل از طوفان است و چه سخت خواهد بود طوفان خدای متعال بر کسانی که حق الناس بر گردنشان است.
شما که برای خود این حق را قائل هستید که برای انتقال به دانشگاه تهران، اقدامات خارق العاده و فراقانونی انجام دهید؛ چرا برای جذب فارغ التحصیلان گروه الف دانشگاه، هر روز قانون جدیدی بر قوانین قبلی سوار می‌کنید تا کم‌تر کسی بتواند از این محدودیت‌ها عبور کند؟ مگر نمی‌دانید این سیاهه‌هایی که تحت عنوان آیین‌نامه‌های جذب فارغ التحصیلان گروه الف دانشگاه نفت هر روز می‌نویسید و منتشر می‌کنید، نباید عطف به ما سبق شوند؟
آقای وزیر
جرم دانشگاه صنعت نفت چیست؟ یکبار برای همیشه آنچه در دلتان است را بگویید. آیا فقط جرم دانشگاه نفت این است که آن دسته از مدیران صنعت نفت که در مقابل تصمیمات شما به به و چه چه می‌کنند، وارداتی از وزارت نیرو می‌باشند و افرادی که به چکش کاری تصمیمات شما اعتقاد دارند فارغ التحصیل دانشگاه نفت هستند؟
و سوال آخر
اگر خودتان هم عضو هیئت علمی دانشگاه هشتاد ساله‌ی صنعت نفت بودید، باز هم به خود این اجازه را می‌دادید که آن را با خاک یکسان کنید؟ آیا نمی‌دانید که همواره فارغ التحصیلان این دانشگاه از وزیر شهید تا معاونان وزیر و بسیاری از مدیران ارشد فنی در سال‌های اخیر، از نام آوران این صنعت مهم کشور بوده‌اند؟
جناب آقای مهندس بیژن زنگنه
وزیر محترم نفت جمهوری اسلامی ایران
ضمن عرض خسته نباشید برای پیگیری‌های مصرانه جنابعالی جهت از سرگیری توافق غیرننگین! کرسنت، شنیده‌ایم که اخیراً طی یک اقدام نادر، بار دیگر همگان را انگشت به دهان کرده‌اید. شما سال‌ها پیش در کسوت هیئت علمی رشته مهندسی راه و ساختمان دانشگاه خواجه نصیر بازنشسته شده‌اید اما اکنون با مدرک فوق لیسانس رشته غیرمرتبط، با درجه مربی و به مدد دوستانتان در هیئت امنای دانشگاه تهران من جمله آقای فرجی دانا (با وجود مخالفت اولیه هیئت جذب دانشگاه تهران) به عضویت هیئت علمی گروه مهندسی نفت این دانشگاه نائل شده‌اید. چند سوال ذهن ما دانشجویان دانشگاه صنعت نفت را به خود مشغول کرده که بر آن شدیم آنها را با جنابعالی مطرح کنیم.
شما اگر در جایگاه وزیر نفت نبودید، باز هم امکان این گونه اقدامات فرا قانونی را داشتید یا چون وزیر نفت هستید .... مشخصاً سوال ما این است که آیا یک شخص عادی که عضو هیئت علمی بوده، با درجه مربی، بازنشسته و البته با رشته غیرمرتبط هم می‌تواند این کار را انجام دهد؟
شما نیک می‌دانید که در انستیتو مهندسی نفت دانشگاه تهران، صرفاً فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی در حوزه فنی مهندسی نفت انجام می‌گیرد. به نظر جنابعالی تکلیف این همه جوان تحصیل کرده با درجه Ph.D در مهندسی نفت که قطعاً دانش فنی، انگیزه و سایر پارامترهای مورد نیاز یک عضو هیئت علمی در ایشان بسیار بیش‌تر و قوی‌تر از جنابعالی است، چه می‌شود و آیا اولویت در این کار ندارند؟ آیا با توجه به حجم کار در وزارت نفت، توان صرف وقت حداقلی به منظور پیگیری امور محوله به اعضای هیئت علمی را دارید؟
شما در حال حاضر هم عضو هیئت امنای دانشگاه تهران و هم عضو شورای عالی کانون فارغ التحصیلان دانشکده فنی هستید؛ قاعدتاً این عناوین زمینه را برای پیوند شما با دانشگاه و انتقال تجارب گرانسنگتان را فراهم کرده و قطعاً نیازی به منسبی دیگر برای تحقق ارتباط با دانشگاه ندارید.
شما که اکنون با 65 سال سن هنوز به فکر خدمت هستید، چرا برایتان این‌قدر سخت است که جوانان فارغ‌التحصیل دانشگاه صنعت نفت با رتبه‌های برتر کنکور، سطح علمی بالا و صد البته به امید وعده‌های داده شده در دفترچه آزمون سراسری، به فکر خدمت به کشور باشند؟ ما که پدرمان وزیر نیست که بتواند برای ادامه تحصیل ما را به خارج از کشور بفرستد. ما به همان وعده‌های داده شده جهت خدمت به ملت عزیز ایران و تشکیل یک زندگی حداقلی قانع هستیم.
شما قطعاً آن جمله ولی فقیه، مقام معظم رهبری (حفظه الله) را شنیده‌اید که فرمودند من از بیکاری جوانان احساس شرمندگی می‌کنم. سوال ما این است که بهتر نیست شما هم به سهم خود به این جمله قدری تامل کنید و این چنین با رفتارهای غیرقانونی حق دانشجویان دانشگاه صنعت نفت را سلب نکنید؟
شما در برنامه تلویزیونی می‌فرمایید «هرگاه قرآن می‌خوانید آرام می‌شوید»؛ بدانید اگر حق الناس را رعایت نکنید، این آرامش، آرامش قبل از طوفان است و چه سخت خواهد بود طوفان خدای متعال بر کسانی که حق الناس بر گردنشان است.
شما که برای خود این حق را قائل هستید که برای انتقال به دانشگاه تهران، اقدامات خارق العاده و فراقانونی انجام دهید؛ چرا برای جذب فارغ التحصیلان گروه الف دانشگاه، هر روز قانون جدیدی بر قوانین قبلی سوار می‌کنید تا کم‌تر کسی بتواند از این محدودیت‌ها عبور کند؟ مگر نمی‌دانید این سیاهه‌هایی که تحت عنوان آیین‌نامه‌های جذب فارغ التحصیلان گروه الف دانشگاه نفت هر روز می‌نویسید و منتشر می‌کنید، نباید عطف به ما سبق شوند؟
آقای وزیر
جرم دانشگاه صنعت نفت چیست؟ یکبار برای همیشه آنچه در دلتان است را بگویید. آیا فقط جرم دانشگاه نفت این است که آن دسته از مدیران صنعت نفت که در مقابل تصمیمات شما به به و چه چه می‌کنند، وارداتی از وزارت نیرو می‌باشند و افرادی که به چکش کاری تصمیمات شما اعتقاد دارند فارغ التحصیل دانشگاه نفت هستند؟
و سوال آخر
اگر خودتان هم عضو هیئت علمی دانشگاه هشتاد ساله‌ی صنعت نفت بودید، باز هم به خود این اجازه را می‌دادید که آن را با خاک یکسان کنید؟ آیا نمی‌دانید که همواره فارغ التحصیلان این دانشگاه از وزیر شهید تا معاونان وزیر و بسیاری از مدیران ارشد فنی در سال‌های اخیر، از نام آوران این صنعت مهم کشور بوده‌اند؟
سه شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۲۳
کد مطلب: 16697
اگر داغ دل بود ما دیده ایم
اگر خون دل بود ما خورده ایم
اگر دل دلیل است آورده ایم
اگر داغ شرط است ما برده ایم
اگر دشنه ی دشمنان گردنیم
اگر خنجر دوستان برده ایم
گواهی بخواهید اینک گواه
همین زخم هایی که نشمرده ایم...
دلی سربلند و سری سر به زیر
از این دست عمری به سر برده ایم
آقای وزیر شما ما رو نابود کردید. دیگه باور ندارم که خدا واقعا وجود داشته باشه.
اگر خون دل بود ما خورده ایم
اگر دل دلیل است آورده ایم
اگر داغ شرط است ما برده ایم
اگر دشنه ی دشمنان گردنیم
اگر خنجر دوستان برده ایم
گواهی بخواهید اینک گواه
همین زخم هایی که نشمرده ایم...
دلی سربلند و سری سر به زیر
از این دست عمری به سر برده ایم
آقای وزیر شما ما رو نابود کردید. دیگه باور ندارم که خدا واقعا وجود داشته باشه.
اگر داغ دل بود ما دیده ایم
اگر خون دل بود ما خورده ایم
اگر دل دلیل است آورده ایم
اگر داغ شرط است ما برده ایم
اگر دشنه ی دشمنان گردنیم
اگر خنجر دوستان برده ایم
گواهی بخواهید اینک گواه
همین زخم هایی که نشمرده ایم...
دلی سربلند و سری سر به زیر
از این دست عمری به سر برده ایم
آقای وزیر شما ما رو نابود کردید. دیگه باور ندارم که خدا واقعا وجود داشته باشه.
اگر خون دل بود ما خورده ایم
اگر دل دلیل است آورده ایم
اگر داغ شرط است ما برده ایم
اگر دشنه ی دشمنان گردنیم
اگر خنجر دوستان برده ایم
گواهی بخواهید اینک گواه
همین زخم هایی که نشمرده ایم...
دلی سربلند و سری سر به زیر
از این دست عمری به سر برده ایم
آقای وزیر شما ما رو نابود کردید. دیگه باور ندارم که خدا واقعا وجود داشته باشه.
آخر اگر آقای وزیر این کار را نکنه چطور می تونه کارشناس صنعت معدن را وارد فضاهای کلان سیاست گذاری کنه؟ و این نفر دستیار ویژه ایشون باشه؟
لطفا منتشر کنید