میز نفت | داستان انتصابها در وزارت نفت و زیرمجموعههای آن واقعاً در نوع خود عجیب است؛ کاملاً «رفاقتی» و گعدهای احکام صادر میشود بدون آنکه وزیر نفت بخواهد یک مرور کوتاهی به گفتههای گذشته خود داشته باشد. وزیر نفت که معتقد است عمر مدیران میانی نفت باید به 40 سال کاهش یابد، مدام از جوانگرایی گفته و میگوید، در یکی از تصمیمات عجیب خود به علی کاردر مدیرعامل شرکت ملی نفت دستور داده است یکی از دوستان نیرویی خود را به سمت مجری کمک به عمران مناطق نفتخیز منصوب کند.
کاردر هم که در «ماشین امضا» بودن تبحر ویژهای دارد، برای امامی حکم نوشته است؛ امامی که پیشتر عضو هیئتمدیره شرکت پتروشیمی خلیجفارس بود به دلایل مختلفی ازجمله باند معروف این هلدینگ از هیئتمدیره این شرکت کنار گذاشته شد آنهم با دستور زنگنه، بلافاصله مشاور وزیر نفت شد. او که رسماً و عملاً بازنشسته است جایگزین امیریان شده است، جالب است بدانید امیریان به این دلیل کنار رفت که سازمان حسابرسی امضای وی را به دلیل بازنشسته بودن معتبر نمیدانست.
*عبدالحمید امامی
با این وضعیت انتظار میرفت، فردی غیر بازنشسته جایگزین وی شود اما درنهایت شگفتی یک بازنشسته جایگزین بازنشسته دیگر شد که رفیق صمیمی شخص وزیر نفت است؛ حتماً قحطالرجال است که بازنشستگان در مصدر کار باید قرار بگیرند ولو به قیمت دهانکجی قانون رسمی کشور. امامی با همین قانون منع بهکارگیری بازنشستگان کشور هم نمیتواند در این سمت قرار بگیرد ولی گویا در وزارت نفتی که وزیرش علاقه عجیب ظاهری به حاکمیت قانون دارد، عین بیقانونی اتفاق میافتد.
البته کسانی که خواستگاه امامی را میشناسند بهخوبی از دلیل زنگنه برای صدور این حکم آگاهند. این روزها، گویی روزهای آخر است و نباید ضرر کرد ولو به قیمت زیر پا گذاشتن حرفهای خود و قانون کشور. طبیعی است کسانی که فریاد جوانگرایی و قانون مداری سر میدادند امروز سکوت پیشه کنند و به افق خیره شوند.
دوران بازنشستگان همچنان ادامه دارد و کسی هم کسی را استنطاق نمیکند که چگونه قانون زیر پا گذاشته میشود آنهم در مورد مرد پرحاشیهای به نام عبدالحمید امامی!