قبح زدایی از تسلسل شکست‌ها

نیکامهر دیلمی/ 57 روز از فاجعه رخ داده در منطقه رگ سفید می‌گذرد، دکل 95 واقع در چاه رگ سفید در تاریخ هفتم آبان ماه دچار فوران و حریق شد و تا کنون نیز ادامه دارد.  فورانی که قرار بود ۴۵ روزه مهار شود. قرار گذاشته شده بود آرامش کمتر از دو‌ماه حاصل شود بدون آنکه به این مهم‌توجه کنند که آرامش محصول دانایی است.

اولین سوالی که این روزها ذهن مخاطبان را درگیر خود کرده این است که جرا عملیات مهار این چاه حدود دو ماه به طول انجامیده است. پاسخ مدیران مستقر در منطقه برای این سوال مانند شن‌های صحرا در حال جابجایی است؛ یک روز شرایط کوهستانی موقعیت به میان آمد و روزی دیگر BOP کج شده و‌ فردایش فشار چاه.

وقتی سوال می‌شود همینگونه پاسخ‌ها صادر می‌شود و نوجیهاتی که در صدد است بگوید «کس دیگری هم بود همین بود»!

متاسفانه باید پذیرفت جو بسیاری متشتجی بر این موضوع چیره شده و هر خبرنگاری که بخواهد خارج از چارچوب‌های چاپلوسانه مدیران سوالی مطرح کند باید آماده الصاق برچسب‌هایی باشد که نشانه روشنی از عصبانیت و فرار به جلو است.

همه ما می‌دانیم قصه چاه 147 رگ سفید چیست و از سوی دیگر همه ما آگاهیم که زمانی یک مشکل رخ نمایی می‌کند، از همه توان داخلی بهره کرفته ی‌شود، رنگ‌ها و نگاه‌های مدیریتی رنگ می‌بازند و دو سر طیف کنار هم می‌آیند، قطب‌های منفی و مثبتی در کار نیست و کسی از این نمد نمی‌خواهد کلاهی گرم برای خود ببافد جز کسانی که خصومت‌های شخصی را در این میانه دخیل می‌کنند.

همگان مایلنددر اسرع وقت و با کمترین هزینه مشکل زدوده شود ولی چه می‌توان کرد که هر که ادعایش بیشتر، بیگانگی‌اش با منافع ملی بیشتر. می‌کویند مهم نیست که مهار فوران ۲۰ روز بیشتر به طول بیانجامد چرا که دستاورد مهمی دارد، اما قرار نیست هر کدام از مدیران برای اثبات خود به دود شدن منابع ملی سرعت و کمیت ببخشند. بی شک هیچ فرد منصفی رشادت‌های صورت گرفته برای مهار این چاه را انکار نخواهد کرد. تلاش شبانه روزی برای اطفای این چاه قابل تقدیر است اما آیا زمان آن نرسیده است که بپرسیم اکر همه در تلاشند چرا در منطقه  بی نظمی دیده می شود. اگر کار تخصصی انجام می شود چرا 14 بار عملیات از سطح انجام گرفته و  سپس راهکار را عملیات از عمق می‌دانیم؟ آیا جز این است که دلیل هر شکستی، عمل کردن بدون فکر کردن است؟

این کار ناشایست است که از نداشتن اطلاعات تخصصی اکثر مردم جامعه استفاده کنیم  و دارایی آنان را به بازی بگیریم. آیا کسی نمی‌خواهد از خود بپرسد مدیران مسئول حضور دائم بر صحنه دارند یا تنها برای ثبت تصاویر حاضر می‌شوند؟

مدیران صنعت نفت را چه شده است که عملیات های مهار گذشته و رشادت های صورت گرفته برای مهار این چاه های سرش را فراموش کرده اند و از هر تریبون برای تیم مستقر بر رگ سفید را بهترین و تنهاترین تیم متخصص حاضر در کشور می دانند؟

غیرت مردانی که جان بر کف برای کشور تلاش می‌کنند و افتخار می آفرینند را فدای لجبازی در اتلیه رگ سفید نکنیم و برای کسب افتخار و محبویت مردمی افتخارات سایرین را که در اصل افتخار ملت هستند را زیر سوال نبریم.

رگ سفید در این زمان به منم منم های مدیران نیازی ندارد تخصص می خواهد و تجربه توان میخواهد و فروتنی که در این دو ماه کیمیا شده است، به قول ظریفی آدمی از چیزی دم می‌زند که فاقد آن است...
مهار چاه طولانی شده است چون کسانی تیم مهار را به انتهای جاده هدایت می‌کنند که خود تنها چند متر از این جاده را پبموده اند.

دوشنبه ۴ دی ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۳۱