تأملی بر اظهار جدید توتال
در پی جلب رضایت 2 دشمن و یک رقیب
وحید حاجی‌پور/ مدیر مالی توتال گفته است این شرکت برای حضور در ایران از عربستان چراغ سبز دریافت کرده است. اظهاری نظری عجیب که در اوج اختلافات تهران و ریاض حاشیه ساز شده است و مشخص نیست توتال چه مساله‌ای را با ریاض در میان گذاشته است که با موافقت عربستان همراه شده است.
فارغ از اینکه این اظهار نظر بر چه اساس و چه شرایطی گفته شده است اما بدون تردید برای هر یک از فعالان صنعت نفت خواندن چنین نظری کمی که نه بسیار سنگین است. توتال که با قرارداد گران قیمتی توانسته به ایران برگردد و معتقد است با ورود به ایران سد تحریم‌ها را شکسته است پیش از این هم با قطری‌ها هماهنگ کرده بود.
البته توتال با آمریکا نیز طراز شده است که نشان می‌دهد 3 کشور برای حضور توتال در پارس جنوبی «اوکی» داده‌اند. تکلیف قطر که روشن است، این کشور رقیب ایران در بزرگترین میدان گازی پارس جنوبی است و سال‌هاست توتال را با قراردادهای جذاب بکار گرفته است. می‌ماند آمریکا و عربستان که دشمنان اصلی ایران به شمار می‌روند.
آمریکا با وضع تحریم‌های سخت و مانع تراشی در اجرای دقیق برجام، عرصه را برای حضور شرکت‌های خارجی تنگ کرده است و از همه مهمتر، با نظارت دقیق بر مبادلات بانکی با ایران عملا سدی بزرگ را در برابر سرمایه گذاری در ایران ایجاد کرده است. پاتریک پویان مدیرعامل شرکت توتال سال گذشته اعلام کرده بود که شرکت تحت مدیریتش تابع قوانین آمریکاست که این گفته وی با واکنش سخت وزیر نفت همراه شده بود. زنگنه با ابراز گلایه از طرف فرانسوی گفته بود پیگیری این موضوع را به وزارت امور خارجه واگذار کرده است ولی همچنان به مذاکرات ادامه می‌دهد.
با این وجود مذاکرات ادامه یافت تا در تیرماه امسال قرارداد فاز 11 پارس جنوبی با این کشور امضا شود؛ قراردادی گران که بر خلاف ادعای دو سال گذشته وزیر نفت بود و توتال توانست با این قرارداد بازگشتی باشکوه به ایران داشته باشد. به هر حال برای جذب شرکت‌های خارجی اعطای چنین امتیازاتی شاید لازم باشد ولی نکات مهمتر در این باره، اظهارات توتالی‌ها و سکوت خاص و معنادار سه کشور آمریکا، قطر و عربستان بود.
وقتی از واکنش قطر سوال شد، توتال گفت در ایران ایرانی است و در قطر قطری؛ گفتند که قبل از ورود به ایران با قطری‌ها صحبت کرده و به آن‌ها اطلاع داده شده که عازم ایران هستند. قطر هم موافقت خود را اعلام کرده است. در این میان عربستان که طی یکسال گذشته تلاش فراوانی کرده بود تا سرمایه گذاران را از ایران دور کند سکوت کرد و حتی در محافل خبری و غیررسمی نیز سخنی درباره دلیل عدم واکنش عربستان شنیده نشد. کشوری که حالا به دشمن قسم خورده ایران در منطقه بدل شده و از کشاندن جنگ به داخل ایران گفته است قطعا علاقه‌ای به باز شدن راه سرمایه گذاری خارجی ندارد ولی در این باره هیچ نگفت تا سوالات و ابهامات بیشتر شود. کشوری که حاضر است از سوریه عقب بنشیند ولی روسیه را از ایران جدا کند، کشوری که امتیاز اعطای پایگاه نظامی در بحرین را به روسیه داده بود، کشوری که قرارداد جذاب خرید سلاح به مسکو را پیش روی پوتین گذاشته تا ایران را تضعیف کند چگونه می‌توانست توتالی ها را راضی نگه ندارد که به ایران نیاید؟ پرسش اصلی آن بود که آیا عربستان با توتال جلساتی را در این باره برگزار کرده است؟
پاسخ این سوالات را کسی نمی‌دانست تا اینکه مدیر مالی توتال روز پنج شنبه اعلام کرد قبل از ورود به ایران، از عربستان چراغ سبز گرفته است. اینکه توتال برای حضور در ایران باید از عربستان هم چراغ سبز دریافت کند یک سوال است و سوال مهمتر آنکه توتال چه مذاکراتی با عربستان داشته است که این کشور چراغ سبز نشان داده است؟ کشوری که قطعا به تبعات قرارداد ایران و توتال آگاهی دارد چرا باید موافقت خود را با برنامه این شرکت فرانسوی اعلام کند؟ توتال چه وعده داده که ریاض به این توافق لبخند زده است؟
دو دشمن و یک رقیب، توتال را «لایک» کردند برای حضور در ایران و این مهم، ابهامات را بیشتر از گذشته کرده‌اند. تنها نقطه قوت و اتکای ایران می‌تواند به قراردادش با توتال باشد و البته نظارت. امیدواریم همه چیز بر اساس برنامه ریزی‌های صورت گرفته به پیش برود هرچندکه برای هیچ ایرانی قابل قبول نیست که توتال برای سرمایه گذاری در ایران از عربستان هم اجازه بگیرد!
فارغ از اینکه این اظهار نظر بر چه اساس و چه شرایطی گفته شده است اما بدون تردید برای هر یک از فعالان صنعت نفت خواندن چنین نظری کمی که نه بسیار سنگین است. توتال که با قرارداد گران قیمتی توانسته به ایران برگردد و معتقد است با ورود به ایران سد تحریم‌ها را شکسته است پیش از این هم با قطری‌ها هماهنگ کرده بود.
البته توتال با آمریکا نیز طراز شده است که نشان می‌دهد 3 کشور برای حضور توتال در پارس جنوبی «اوکی» داده‌اند. تکلیف قطر که روشن است، این کشور رقیب ایران در بزرگترین میدان گازی پارس جنوبی است و سال‌هاست توتال را با قراردادهای جذاب بکار گرفته است. می‌ماند آمریکا و عربستان که دشمنان اصلی ایران به شمار می‌روند.
آمریکا با وضع تحریم‌های سخت و مانع تراشی در اجرای دقیق برجام، عرصه را برای حضور شرکت‌های خارجی تنگ کرده است و از همه مهمتر، با نظارت دقیق بر مبادلات بانکی با ایران عملا سدی بزرگ را در برابر سرمایه گذاری در ایران ایجاد کرده است. پاتریک پویان مدیرعامل شرکت توتال سال گذشته اعلام کرده بود که شرکت تحت مدیریتش تابع قوانین آمریکاست که این گفته وی با واکنش سخت وزیر نفت همراه شده بود. زنگنه با ابراز گلایه از طرف فرانسوی گفته بود پیگیری این موضوع را به وزارت امور خارجه واگذار کرده است ولی همچنان به مذاکرات ادامه می‌دهد.
با این وجود مذاکرات ادامه یافت تا در تیرماه امسال قرارداد فاز 11 پارس جنوبی با این کشور امضا شود؛ قراردادی گران که بر خلاف ادعای دو سال گذشته وزیر نفت بود و توتال توانست با این قرارداد بازگشتی باشکوه به ایران داشته باشد. به هر حال برای جذب شرکت‌های خارجی اعطای چنین امتیازاتی شاید لازم باشد ولی نکات مهمتر در این باره، اظهارات توتالی‌ها و سکوت خاص و معنادار سه کشور آمریکا، قطر و عربستان بود.
وقتی از واکنش قطر سوال شد، توتال گفت در ایران ایرانی است و در قطر قطری؛ گفتند که قبل از ورود به ایران با قطری‌ها صحبت کرده و به آن‌ها اطلاع داده شده که عازم ایران هستند. قطر هم موافقت خود را اعلام کرده است. در این میان عربستان که طی یکسال گذشته تلاش فراوانی کرده بود تا سرمایه گذاران را از ایران دور کند سکوت کرد و حتی در محافل خبری و غیررسمی نیز سخنی درباره دلیل عدم واکنش عربستان شنیده نشد. کشوری که حالا به دشمن قسم خورده ایران در منطقه بدل شده و از کشاندن جنگ به داخل ایران گفته است قطعا علاقه‌ای به باز شدن راه سرمایه گذاری خارجی ندارد ولی در این باره هیچ نگفت تا سوالات و ابهامات بیشتر شود. کشوری که حاضر است از سوریه عقب بنشیند ولی روسیه را از ایران جدا کند، کشوری که امتیاز اعطای پایگاه نظامی در بحرین را به روسیه داده بود، کشوری که قرارداد جذاب خرید سلاح به مسکو را پیش روی پوتین گذاشته تا ایران را تضعیف کند چگونه می‌توانست توتالی ها را راضی نگه ندارد که به ایران نیاید؟ پرسش اصلی آن بود که آیا عربستان با توتال جلساتی را در این باره برگزار کرده است؟
پاسخ این سوالات را کسی نمی‌دانست تا اینکه مدیر مالی توتال روز پنج شنبه اعلام کرد قبل از ورود به ایران، از عربستان چراغ سبز گرفته است. اینکه توتال برای حضور در ایران باید از عربستان هم چراغ سبز دریافت کند یک سوال است و سوال مهمتر آنکه توتال چه مذاکراتی با عربستان داشته است که این کشور چراغ سبز نشان داده است؟ کشوری که قطعا به تبعات قرارداد ایران و توتال آگاهی دارد چرا باید موافقت خود را با برنامه این شرکت فرانسوی اعلام کند؟ توتال چه وعده داده که ریاض به این توافق لبخند زده است؟
دو دشمن و یک رقیب، توتال را «لایک» کردند برای حضور در ایران و این مهم، ابهامات را بیشتر از گذشته کرده‌اند. تنها نقطه قوت و اتکای ایران می‌تواند به قراردادش با توتال باشد و البته نظارت. امیدواریم همه چیز بر اساس برنامه ریزی‌های صورت گرفته به پیش برود هرچندکه برای هیچ ایرانی قابل قبول نیست که توتال برای سرمایه گذاری در ایران از عربستان هم اجازه بگیرد!
شنبه ۷ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۰۸:۲۳
کد مطلب: 18414
