با فریدون حسنوند بدون روتوش/2
انتخاب من برای وزارت نفت٬ نیکزاد بود
میز نفت فریدون حسنوند رییس کمیسیون انرژی می گوید علی نیکزاد را برای وزارت نفت پیشهاد داده است. او البته درباره استیضاح زنگنه هم گفته به وطایف قاونوی اش عمل کرده است.
به گزاش میز نفت٬ بخش دوم مصاحبه روزنامه جام جم با فریدون حسنوند رییس کمیسیون انرژی در ادامه می‌آید:
* اینکه شما مقابل آقای زنگنه باشید باورش غیرقابل قبول است. شما جزء افرادی بودید که بر سر مسائل مهمی مانند نشل جدید قراردادهای نفتی (IPC) و موضوعات دیگر از ایشان طرفداری می کردید بطوری که کمیسیون انرژی را کاملا در اختیار وزارت نفت بود.
اشتباه شما این است که از دور به قضایا نگاه می‌کنید؛ سوال هم نمی‌کنید و بعد با یک قضاوت نادرست طرفتان را محاکمه می‌کنید. اتفاقاً من در بحث IPC بیشتر از افرادی که منتقد بودند انتقاد می کردم که تمامی سوابق آن در کمیسیون انرژی وجود دارد.
اول بگویم این قراردادها هیچ ارتباطی به مجلس دهم نداشت، IPC در مجلس نهم شکل گرفته بود اما منشاء بروز و وجود این مدل قراردادی و اشکالات آن کجا بود؟ در مجلسی که دوستان و همفکران ما بودند، اشتباهی در تصویب قوانین در حوزه وزارت نفت داشتند؛ در آن قوانین گفته بودند الگوهای قراردادهای نفتی با پیشنهاد وزیر نفت و با تصویب هیات دولت تعیین می شود؛ این اولین خطای استراتژیک دوستان در مجلس هشتم و نهم اصولگرا بود. همۀ ما این اشتباه را کردیم.
آن چیزی که گفتم ما جریانی نگاه کرده و همه چیز را خراب می‌کنیم، یکی از مصادیقش همین است. فکر نکردیم یک روزی یک دولت دیگری می‌آید و با نگاه سیاسی ما متفاوت است و امکان دارد اتفاقاتی بیفتد، وقتی ما می‌گوییم قانون باید مانع و جامع باشد، برای همین می‌گوییم. ما هم گفتیم دولت پیشنهاد وزیر نفت خودش را تصویب می‌کند و الگوی قراردادهای نفتی می‌شود، شما به عنوان نماینده چقدر دخل و تصرف می‌توانید داشته باشید؟هیچی فقط در جایی به هیات تطبیق می‌آید تا اگر با مصوبه مجلس انطباق نداشت، ورود کنید.
نکتۀ بعدی این است که مجلس چند بار از شورای نگهبان در ادوار مختلف استفسار کرده است درباره قراردادهای نفتی؟ شورای نگهبان بارها گفته است نیازی نیست قراردادها به مجلس برود زیرا در این قراردادها شرکت‌ها با یکدیگر طرف هستند نه دولتها؛ زمانی که رییس کمیسیون شدن آقایان داشتند مراحل نهایی IPC را طی می‌کردند و به هیات تطبیق آمده بود. من در تطبیق جلوی آن را گرفتم، این را در کمیسیون آوردم و گفتم باید تطبیق به کمیسیون بیاید. یک جلسه 11 ساعته در مجلس گذاشتم، در سالن آینه؛ مدیرکل حراست مجلس هم آمده بود که مطلبی بیرون نرود.
رهبری هم در آن زمان ظی نامه ای، 15 بند را به عنوان اشکال اعلام کرده بودند و این 15 بند دوباره به مجلس داده شد که ما باز هم گفتیم باید برخی موارد عوض شود. اتفاقاً ما در آنجا کاملاً مقاومت کردیم و نقش مهمی در اصلاح قراردادها دارند.
*این ادعا را که همه دارند؛ از سازمان بازرسی کل کشور تا نهادهای امنیتی ...!
زمان ارائه IPC و زمان رفتن آن برای تغییر بعضی از مواد به هیات دولت مشخص است. شما همۀ زمان‌ها را ببینید و ببینید این اتفاقات در مجلس نهم بوده یا در مجلس دهم؟
*جریان نامه شما به آقای جنتی چه بود؟
خب بر سر قرارداد شرکت ملی نفت با شرکت توتال برای توسعه فاز 11 پارس جنوبی درگیری های بالا گرفت و ما هم موضع خودمان را داشتیم. من به دبیر محترم شورای نگهبان نامه ای نوشتم و از ایشان خواستم تکلیف را برای قانونی بودن ورود مجلس به این قرارداد روشن کند. شورای نگهبان هم پاسخ داد قانون چنین اجازه ای به مجلس نمی دهد با توجه به قوانین قبلی.
خب توتال چند ماه پس از امضای قرارداد، از ایران رفت؛ فشار ما این بود که تضمین برای انعقاد قرارداد و اجرای پروژه چیست؟ بحث‌های مفصلی در کمیسیون و در وزارت نفت صورت گرفت، اما چون ما نمی‌توانستیم روی اصل قرارداد وارد شویم، کمیسیون سعی کرد در حد توان و مقدورات در این قضیه وارد شود و بعضی از چیزها را تا حدی اصلاح کردند و آنها هم گفتند تضمین ما «کار انجام‌شده» است، گفتیم کار انجام‌شده چقدر است که الان مانده است. آنجا کمیسیون نقش خودش را انجام داد اما اشکالی که در صحبت‌های قبلی گفتم ما در قانون نفت و دو سه موارد اینطوری اگر اصلاح نکنیم، اتفاق خاصی رخ نمی دهد.
*قانون قبلی را اصلاح می کردید....
همین کار را کردیم و مشخصاً ایده من این بود که به پیشنهاد دولت و با تصویب مجلس یک الگوی قانونمند و ضابطه‌مند تدوین شود تا مجلس هم دستش باز باشد ولی بعضی از آقایان در آن جلسه این را به انحراف بردند.
*چه کسانی؟
خاموش کنید تا بگویم.
.
.
*برویم سر موضوع استیضاح آقای زنگنه ...
سال 97، طرح استیضاحی با امضای 17 نفر علیه آقای زنگنه وارد کمیسیون شد، کلیت استیضاح راجع به کرسنت بود یعنی نسبت به عملکرد آقای زنگنه و کرسنت آقایان سوال داشتند و قصد داشتند وزیر را استیضاح کنند. ما طبق قانون در اسرع وقت جلسه استیضاح را برگزار کردیم، دو سه نفر از این استیضاح‌کنندگان در جلسه حاضر شدند که نمایندگی آنها را آقای ابوالفضل ابوترابی نماینده فعلی نجف‌آباد به عهده داشت و آقای کریمی نماینده اراک هم چند دقیقه‌ای نشستند و رفتند.
خبرنگاران هم در جلسه بودند؛ آقای ابوترابی گفت خواهش می‌کنم به صدا و سیما بگویید بیرون برود و فیلمبرداری نکند، چون حرف‌های ما محرمانه است. من گفتم طرح استیضاح بعد از وصول به صحن علنی رفته و پخش می شود؛ اگر موضوع محرمانه‌ای داریم نباید از این مسیر برود و اگر هم استیضاح داریم نباید نگران پخش آن باشیم! با اصرار دوستان من به دوستان صدا و سیما گفتم بیرون باشید. کل این جلسه 45 دقیقه طول کشید، آقایان در آن جلسه اعلام کردند ما حرف‌هایمان را در صحن علنی می‌زنیم و آقای زنگنه هم اعلام کرد من هم تمام حرف‌هایم را در صحن علنی می‌زنم؛ شما 13 سال من را تخریب کردید، من جواب این 13 سال را با انتشار مدارکم پشت تریبون می‌‌‌دهم! در جلسه به آقایان گفتم، آقایان استیضاح‌کنند اگر اعلام نکنید که انصراف دادید، از نظر کمیسیون یعنی اصرار بر استیضاح؛ باید نامه را به هیات رییسه بدهم.
*نامه را دادید؟
بله؛ حدود ساعت 14 و سی دقیقه نامۀ اعلام وصول را برای هیات رئیسه فرستادم. خب آیا من در این قضییه خلاف کردم؟ از آقای زنگنه جانبداری کردم؟ من وظیفۀ قانونی خودم را طبق آئین‌نامه انجام دادم، کمیسیون هم به عنوان ناظر نشست و از کسی دفاع نکرد.
فردای آن روز آقای زنگنه با من تماس گرفت و گفت اگر می‌شود ما چند دقیقه همدیگر را ببینیم؟ گفتم اشکالی ندارد! من همان روز با او ملاقات داشتم و گفتم موضوعی است؟ گفت میخواهم یک خواهشی از شما بکنم، استیضاح من را به صحن علنی بفرستید! من دیگر تحمل بعضی از این حرف‌ها را ندارم و من میخواهم حرف‌هایم را بزنم! گفتم من دیروز استیضاح را برای هیات رئیسه فرستادم.
حتی آقای لاریجانی یک روز بعد ما را خواست که استیضاح به کجا رسید؟ گفتم من استیضاح را برای هیات رئیسه فرستادم، ایشان گفت شرایط کشور را در نظر گرفتید؟ گفتم آقایان استیضاح‌کننده اصرار داشتند، آقای زنگنه نظرش این است که استیضاح به صحن علنی برود.
*خب چرا این استیضاح انجام نشد؟
این را از استیضاح‌کننده‌ها بپرسید که چرا رها کردند.
*بعدش خبری نشد؟
حدود 10، 15 روز از این قضایا می‌گذشت و توپخانه دوستان استیضاح‌کننده ما را می‌زد؛ آنها می‌دانستند دلیل چیست و من هم می‌دانستم دلیل انصراف از استیضاح چیست؛ چندین جلسه هم گرفتیم نهایتاً آقای حاج‌بابایی رئیس فراکسیون یک روز در صحن علنی پیش من آمد و گفت من رئیس فراکسیون هستم و چون استیضاح فراکسیونی بوده، به شما می گویم ما از استیضاح انصراف دادیم.
*دلیل انصراف چه بود؟
بروید از خودشان بپرسید ببینید جواب می دهند یا خیر. من کارم را انجام داده بودم.
*سر ماجرای بنزین هم گویا مجلس موافق نبود. درست است؟
خب ما در سال 98 یک جلسه غیرعلنی درباره بحث بنزین داشتیم، خیلی از دستگاه‌های مختلف نظام بودند، 230 نفر هم از مجلس در آن جلسه حضور داشتند؛ ، من از طرف کمیسیون انرژی صحبت می‌کردم و به شدت با دلایل فنی، اقتصادی، امنیتی ، اجتماعی و فرهنگی مخالف گران کردن بنزین بودم و به صراحت هم در آنجا اعلام کردم؛ تایید مجلس هم در صحبت‌های من بود، یعنی کاملاً مشخص بود که مخالفم. اینها هم ظاهراً در سران قوا چندین جلسه برگزار کرده و روی این بحث کرده بودند اما نظر کمیسیون نظر دیگری بود. ما یک روز قبل از گران شدن بنزین متوجه شدیم اینها تصمیمی گرفتند و می‌خواهند اجرا کنند، من در آنجا با دستگاه‌های مختلف موثر تماس گرفتم که شرایط کشور این است و اتفاقات احتمالی اینگونه است، مردم را کف خیابان نیاورید!
در آنجا جلساتی برگزار شده بود که آقای وزیر کشور اعلام کرده بود مسئولیت کار به عهدۀ من و چون بخش رسانه‌ای این موضوع را به وزارت کشور واگذار کرده بودند. غروب پنجشنبه از یکی از دستگاه‌های امنیتی با من تماس گرفتند که می‌گویند شما این طرف و آن طرف تماس می‌گیرید تا مانع ایجاد کنید؛ گفتند این تصمیم باید اجرا شود! آقای شمخانی از شورای عالی امنیت ملی با من تماس گرفت که تصمیمی گرفته شده و باید اجرا شود. بعد من فهمیدم یکی از اعضای دولت رفته از من شکایت کرده و اعلام کره که رئیس کمیسیون انرژی مجلس دارد در مخالفت این تصمیم رایزنی کرده و به دیگران متوسل می‌شود.
گفتم من برای خودم نمی‌گویم و به خاطر شرایط اجتماعی و اقتصادی کشور مخالفم و شما نباید با تهدید پاسخ بدهید. همان جا هم دوباره زمزمه استیضاح زنگنه مطرح شد که به دلیل شرایط حساس کشور و دولت، با آن مخالفت شد.
* به نظر شما بهترین وزیر نفت جمهوری اسلامی چه کسی است؟
رستم قاسمی که هم پروژه محور بود و هم در حوزه فروش نفت عملکرد خوبی داشت هرچند که ضعف های خودش را هم دارد.
*انتخاب شما برای وزارت نفت چه کسی بود؟
در بین وزرای نفت، رستم قاسمی خیلی خوب کار کرد چه در حوزه پروژه‌ها، چون آدم پروژه ـ عملیاتی بود، در حوزه فروش خوب بود ولی ضعف‌های خودش را داشت. سر وزارت ایشان هم دعوایی به پا بود؛ به دوستان گفتم آقای علی نیکزاد را بگذارید، زنگنه هم مهندس عمران نبود، نیکزاد مهندس عمران است و سابقه وزارت دارد؛ اگر او را بگذارید می رود نفت را جمع می کند چون هم سالم است و هم به لحاظ اخلاقی، مالی و جهت‌دهی سیاسی شرایط بهتری دارد. مدتی نظر آقایان روی آقای علی‌آبادی مدیرعامل مپنا بود که برای وزارت نیرو هم روی ایشان نظر داشتند. در نهایت آقای جواد اوجی برای وزارت نفت معرفی شد و رای اعتماد هم گرفتند.
* اینکه شما مقابل آقای زنگنه باشید باورش غیرقابل قبول است. شما جزء افرادی بودید که بر سر مسائل مهمی مانند نشل جدید قراردادهای نفتی (IPC) و موضوعات دیگر از ایشان طرفداری می کردید بطوری که کمیسیون انرژی را کاملا در اختیار وزارت نفت بود.
اشتباه شما این است که از دور به قضایا نگاه می‌کنید؛ سوال هم نمی‌کنید و بعد با یک قضاوت نادرست طرفتان را محاکمه می‌کنید. اتفاقاً من در بحث IPC بیشتر از افرادی که منتقد بودند انتقاد می کردم که تمامی سوابق آن در کمیسیون انرژی وجود دارد.
اول بگویم این قراردادها هیچ ارتباطی به مجلس دهم نداشت، IPC در مجلس نهم شکل گرفته بود اما منشاء بروز و وجود این مدل قراردادی و اشکالات آن کجا بود؟ در مجلسی که دوستان و همفکران ما بودند، اشتباهی در تصویب قوانین در حوزه وزارت نفت داشتند؛ در آن قوانین گفته بودند الگوهای قراردادهای نفتی با پیشنهاد وزیر نفت و با تصویب هیات دولت تعیین می شود؛ این اولین خطای استراتژیک دوستان در مجلس هشتم و نهم اصولگرا بود. همۀ ما این اشتباه را کردیم.
آن چیزی که گفتم ما جریانی نگاه کرده و همه چیز را خراب می‌کنیم، یکی از مصادیقش همین است. فکر نکردیم یک روزی یک دولت دیگری می‌آید و با نگاه سیاسی ما متفاوت است و امکان دارد اتفاقاتی بیفتد، وقتی ما می‌گوییم قانون باید مانع و جامع باشد، برای همین می‌گوییم. ما هم گفتیم دولت پیشنهاد وزیر نفت خودش را تصویب می‌کند و الگوی قراردادهای نفتی می‌شود، شما به عنوان نماینده چقدر دخل و تصرف می‌توانید داشته باشید؟هیچی فقط در جایی به هیات تطبیق می‌آید تا اگر با مصوبه مجلس انطباق نداشت، ورود کنید.
نکتۀ بعدی این است که مجلس چند بار از شورای نگهبان در ادوار مختلف استفسار کرده است درباره قراردادهای نفتی؟ شورای نگهبان بارها گفته است نیازی نیست قراردادها به مجلس برود زیرا در این قراردادها شرکت‌ها با یکدیگر طرف هستند نه دولتها؛ زمانی که رییس کمیسیون شدن آقایان داشتند مراحل نهایی IPC را طی می‌کردند و به هیات تطبیق آمده بود. من در تطبیق جلوی آن را گرفتم، این را در کمیسیون آوردم و گفتم باید تطبیق به کمیسیون بیاید. یک جلسه 11 ساعته در مجلس گذاشتم، در سالن آینه؛ مدیرکل حراست مجلس هم آمده بود که مطلبی بیرون نرود.
رهبری هم در آن زمان ظی نامه ای، 15 بند را به عنوان اشکال اعلام کرده بودند و این 15 بند دوباره به مجلس داده شد که ما باز هم گفتیم باید برخی موارد عوض شود. اتفاقاً ما در آنجا کاملاً مقاومت کردیم و نقش مهمی در اصلاح قراردادها دارند.
*این ادعا را که همه دارند؛ از سازمان بازرسی کل کشور تا نهادهای امنیتی ...!
زمان ارائه IPC و زمان رفتن آن برای تغییر بعضی از مواد به هیات دولت مشخص است. شما همۀ زمان‌ها را ببینید و ببینید این اتفاقات در مجلس نهم بوده یا در مجلس دهم؟
*جریان نامه شما به آقای جنتی چه بود؟
خب بر سر قرارداد شرکت ملی نفت با شرکت توتال برای توسعه فاز 11 پارس جنوبی درگیری های بالا گرفت و ما هم موضع خودمان را داشتیم. من به دبیر محترم شورای نگهبان نامه ای نوشتم و از ایشان خواستم تکلیف را برای قانونی بودن ورود مجلس به این قرارداد روشن کند. شورای نگهبان هم پاسخ داد قانون چنین اجازه ای به مجلس نمی دهد با توجه به قوانین قبلی.
خب توتال چند ماه پس از امضای قرارداد، از ایران رفت؛ فشار ما این بود که تضمین برای انعقاد قرارداد و اجرای پروژه چیست؟ بحث‌های مفصلی در کمیسیون و در وزارت نفت صورت گرفت، اما چون ما نمی‌توانستیم روی اصل قرارداد وارد شویم، کمیسیون سعی کرد در حد توان و مقدورات در این قضیه وارد شود و بعضی از چیزها را تا حدی اصلاح کردند و آنها هم گفتند تضمین ما «کار انجام‌شده» است، گفتیم کار انجام‌شده چقدر است که الان مانده است. آنجا کمیسیون نقش خودش را انجام داد اما اشکالی که در صحبت‌های قبلی گفتم ما در قانون نفت و دو سه موارد اینطوری اگر اصلاح نکنیم، اتفاق خاصی رخ نمی دهد.
*قانون قبلی را اصلاح می کردید....
همین کار را کردیم و مشخصاً ایده من این بود که به پیشنهاد دولت و با تصویب مجلس یک الگوی قانونمند و ضابطه‌مند تدوین شود تا مجلس هم دستش باز باشد ولی بعضی از آقایان در آن جلسه این را به انحراف بردند.
*چه کسانی؟
خاموش کنید تا بگویم.
.
.
*برویم سر موضوع استیضاح آقای زنگنه ...
سال 97، طرح استیضاحی با امضای 17 نفر علیه آقای زنگنه وارد کمیسیون شد، کلیت استیضاح راجع به کرسنت بود یعنی نسبت به عملکرد آقای زنگنه و کرسنت آقایان سوال داشتند و قصد داشتند وزیر را استیضاح کنند. ما طبق قانون در اسرع وقت جلسه استیضاح را برگزار کردیم، دو سه نفر از این استیضاح‌کنندگان در جلسه حاضر شدند که نمایندگی آنها را آقای ابوالفضل ابوترابی نماینده فعلی نجف‌آباد به عهده داشت و آقای کریمی نماینده اراک هم چند دقیقه‌ای نشستند و رفتند.
خبرنگاران هم در جلسه بودند؛ آقای ابوترابی گفت خواهش می‌کنم به صدا و سیما بگویید بیرون برود و فیلمبرداری نکند، چون حرف‌های ما محرمانه است. من گفتم طرح استیضاح بعد از وصول به صحن علنی رفته و پخش می شود؛ اگر موضوع محرمانه‌ای داریم نباید از این مسیر برود و اگر هم استیضاح داریم نباید نگران پخش آن باشیم! با اصرار دوستان من به دوستان صدا و سیما گفتم بیرون باشید. کل این جلسه 45 دقیقه طول کشید، آقایان در آن جلسه اعلام کردند ما حرف‌هایمان را در صحن علنی می‌زنیم و آقای زنگنه هم اعلام کرد من هم تمام حرف‌هایم را در صحن علنی می‌زنم؛ شما 13 سال من را تخریب کردید، من جواب این 13 سال را با انتشار مدارکم پشت تریبون می‌‌‌دهم! در جلسه به آقایان گفتم، آقایان استیضاح‌کنند اگر اعلام نکنید که انصراف دادید، از نظر کمیسیون یعنی اصرار بر استیضاح؛ باید نامه را به هیات رییسه بدهم.
*نامه را دادید؟
بله؛ حدود ساعت 14 و سی دقیقه نامۀ اعلام وصول را برای هیات رئیسه فرستادم. خب آیا من در این قضییه خلاف کردم؟ از آقای زنگنه جانبداری کردم؟ من وظیفۀ قانونی خودم را طبق آئین‌نامه انجام دادم، کمیسیون هم به عنوان ناظر نشست و از کسی دفاع نکرد.
فردای آن روز آقای زنگنه با من تماس گرفت و گفت اگر می‌شود ما چند دقیقه همدیگر را ببینیم؟ گفتم اشکالی ندارد! من همان روز با او ملاقات داشتم و گفتم موضوعی است؟ گفت میخواهم یک خواهشی از شما بکنم، استیضاح من را به صحن علنی بفرستید! من دیگر تحمل بعضی از این حرف‌ها را ندارم و من میخواهم حرف‌هایم را بزنم! گفتم من دیروز استیضاح را برای هیات رئیسه فرستادم.
حتی آقای لاریجانی یک روز بعد ما را خواست که استیضاح به کجا رسید؟ گفتم من استیضاح را برای هیات رئیسه فرستادم، ایشان گفت شرایط کشور را در نظر گرفتید؟ گفتم آقایان استیضاح‌کننده اصرار داشتند، آقای زنگنه نظرش این است که استیضاح به صحن علنی برود.
*خب چرا این استیضاح انجام نشد؟
این را از استیضاح‌کننده‌ها بپرسید که چرا رها کردند.
*بعدش خبری نشد؟
حدود 10، 15 روز از این قضایا می‌گذشت و توپخانه دوستان استیضاح‌کننده ما را می‌زد؛ آنها می‌دانستند دلیل چیست و من هم می‌دانستم دلیل انصراف از استیضاح چیست؛ چندین جلسه هم گرفتیم نهایتاً آقای حاج‌بابایی رئیس فراکسیون یک روز در صحن علنی پیش من آمد و گفت من رئیس فراکسیون هستم و چون استیضاح فراکسیونی بوده، به شما می گویم ما از استیضاح انصراف دادیم.
*دلیل انصراف چه بود؟
بروید از خودشان بپرسید ببینید جواب می دهند یا خیر. من کارم را انجام داده بودم.
*سر ماجرای بنزین هم گویا مجلس موافق نبود. درست است؟
خب ما در سال 98 یک جلسه غیرعلنی درباره بحث بنزین داشتیم، خیلی از دستگاه‌های مختلف نظام بودند، 230 نفر هم از مجلس در آن جلسه حضور داشتند؛ ، من از طرف کمیسیون انرژی صحبت می‌کردم و به شدت با دلایل فنی، اقتصادی، امنیتی ، اجتماعی و فرهنگی مخالف گران کردن بنزین بودم و به صراحت هم در آنجا اعلام کردم؛ تایید مجلس هم در صحبت‌های من بود، یعنی کاملاً مشخص بود که مخالفم. اینها هم ظاهراً در سران قوا چندین جلسه برگزار کرده و روی این بحث کرده بودند اما نظر کمیسیون نظر دیگری بود. ما یک روز قبل از گران شدن بنزین متوجه شدیم اینها تصمیمی گرفتند و می‌خواهند اجرا کنند، من در آنجا با دستگاه‌های مختلف موثر تماس گرفتم که شرایط کشور این است و اتفاقات احتمالی اینگونه است، مردم را کف خیابان نیاورید!
در آنجا جلساتی برگزار شده بود که آقای وزیر کشور اعلام کرده بود مسئولیت کار به عهدۀ من و چون بخش رسانه‌ای این موضوع را به وزارت کشور واگذار کرده بودند. غروب پنجشنبه از یکی از دستگاه‌های امنیتی با من تماس گرفتند که می‌گویند شما این طرف و آن طرف تماس می‌گیرید تا مانع ایجاد کنید؛ گفتند این تصمیم باید اجرا شود! آقای شمخانی از شورای عالی امنیت ملی با من تماس گرفت که تصمیمی گرفته شده و باید اجرا شود. بعد من فهمیدم یکی از اعضای دولت رفته از من شکایت کرده و اعلام کره که رئیس کمیسیون انرژی مجلس دارد در مخالفت این تصمیم رایزنی کرده و به دیگران متوسل می‌شود.
گفتم من برای خودم نمی‌گویم و به خاطر شرایط اجتماعی و اقتصادی کشور مخالفم و شما نباید با تهدید پاسخ بدهید. همان جا هم دوباره زمزمه استیضاح زنگنه مطرح شد که به دلیل شرایط حساس کشور و دولت، با آن مخالفت شد.
* به نظر شما بهترین وزیر نفت جمهوری اسلامی چه کسی است؟
رستم قاسمی که هم پروژه محور بود و هم در حوزه فروش نفت عملکرد خوبی داشت هرچند که ضعف های خودش را هم دارد.
*انتخاب شما برای وزارت نفت چه کسی بود؟
در بین وزرای نفت، رستم قاسمی خیلی خوب کار کرد چه در حوزه پروژه‌ها، چون آدم پروژه ـ عملیاتی بود، در حوزه فروش خوب بود ولی ضعف‌های خودش را داشت. سر وزارت ایشان هم دعوایی به پا بود؛ به دوستان گفتم آقای علی نیکزاد را بگذارید، زنگنه هم مهندس عمران نبود، نیکزاد مهندس عمران است و سابقه وزارت دارد؛ اگر او را بگذارید می رود نفت را جمع می کند چون هم سالم است و هم به لحاظ اخلاقی، مالی و جهت‌دهی سیاسی شرایط بهتری دارد. مدتی نظر آقایان روی آقای علی‌آبادی مدیرعامل مپنا بود که برای وزارت نیرو هم روی ایشان نظر داشتند. در نهایت آقای جواد اوجی برای وزارت نفت معرفی شد و رای اعتماد هم گرفتند.
چهارشنبه ۸ تير ۱۴۰۱ ساعت ۱۳:۳۲
کد مطلب: 33330