سرگذشت نفت «هوگوی کوچک»
منجی سرخپوشان؛ دشمن یقه سفیدها
هوگو چاوز
هوگو چاوز؛ مردي كه رئيس‌جمهور شد، در يك كودتا كنار رفت و در انقلابي ديگر و در كمتر از ۴۸ ساعت به كاخ رياست‌جمهوري برگشت. داستان زندگي اين چترباز ونزوئلايي با نفت به‌طور عجيبي گره خورده است به نحوي كه وي را در كاراكاس منجي «نفت سرخپوشان» مي‌نامند.
به گزارش «ميزنفت»، سال ۱۹۹۸، در شرايطي كه همگان خود را براي پيروزي چپگرايان آماده مي‌كردند، هوگوي كوچك، بزرگي را از آن خود كرد و با كسب ۵۸ درصد آرا مرد شماره يك كاراكاس شد.
از جمله سياستمداراني كه از چاوز حمايت مي‌كردند «الي رودريگز آراكي» رئيس كميسيون دائمي انرژي و معادن در مجلس نمايندگان بود ؛ چريك با سابقه‌اي كه بعدا حقوقدان شد.چاوز و رودريگزهر دو از مخالفان ديرينه «گيوستي» رئيس شركت دولتي ونزوئلا بودند.
اين دو به شدت از امتيازات مالياتي كه در نتيجه سياست‌هاي درهاي باز او داده مي‌شد و نيز زندگي پرزرق و برق مديران شركت نفت ونزوئلا انتقاد مي‌كردند.بي‌جهت نبود كه چاوز پس از روي كار آمدن در اظهار نظري جالب گفته بود كه «شركت دولتي نفت، دولتي در دولت تشكيل داده بود.»
گيوستي بزرگ‌ترين خائن به منافع نفتي ونزوئلا لقب گرفت كه در سرمايه گذاري‌هاي مشترك نفت با بخش خصوصي، امتيازات بيش از حدي براي شركت‌هاي نفتي قائل شده و به‌طور كل نقش شركت‌هاي ونزوئلايي را در صنعت نفت اين كشورمحو كرده بود.
گيوستي كه رفاقت غير قابل وصفي با آمريكايي‌ها داشت، اوپك را به حال خود رها كرده و با تكروي‌هاي منحصربه‌فرد خود در افزايش يا كاهش توليد نفت،اهداف سازمان كشورهاي توليد كننده نفت را فداي سياست‌هاي واشنگتن كرده بود.
چاوز مي‌گفت كه گيوستي به جاي حضور در وين، جلسات اوپك خود را در كاخ سفيد برگزار مي‌كرد. در همان ايام بود كه «رابرت مابرو» مدير موسسه مطالعات انرژي آكسفورد با خونسردي و به سادگي مي‌گفت: «اكنون كاملا مشخص و آشكار شده است كه ايالات متحده آمريكا يك عضو غير وابسته اوپك به شمار مي‌آيد.اعطاي امتيارات رويايي به آمريكايي‌ها توسط گيوستي به‌طور وحشتناكي كلاه چاوز و وي را به هم پيوند داد و تبديل به آبستني مهم در رخدادهاي سياسي سرخ‌پوستان شد.
هوگوي كوچك كه قصد داشت يقه سفيدها را از نفت خارج كند با همراهي رودريگز، خودشان را به انجام دستورات اوپك پايبند ساختند چرا كه معتقد بودند افزايش قيمت‌ها مهم تر از ميزان سهم شان در بازار است. به هر صورت در ۷ آوريل سال ۲۰۰۷،مديريت و اعضاي اتحاديه شركت دولتي نفت ونزوئلا در اعتراض به بركناري تعدادي از اعضاي ضداوپك اين شركت با چراغ سبز آمريكا دست به اعتصاب زدند. اردو كشي‌هاي خياباني منجر به كشته شدن صدها نفر از مردم شد.
همين امر كافي بود تا در ۱۲ آوريل رئيس‌جمهور چاوز،توسط افسران شورشي ارتش اين كشور دستگير شود و پس از انتقال به محل نا معلومي از تلويزيون ملي اعلام شد كه چاوز استعفا داده است.
«پترو كارمونا» كه يكي از افراد طرفدار آمريكا در نفت ونزوئلا و ماهيتا مديري نفتي بود توسط كودتا چيان به سمت رئيس‌جمهوري منصوب شد و در اولين اقدام مجلس را لغو كرد و سياست‌ها و قوانيني كه دولت چاوز براي نفت وضع كرده بود را كنار مي‌زد از جمله بهره مالكانه ۳۰ درصد كه موجب شد شركت‌هاي آمريكايي از فرط شادي كلاه‌هاي خود را به هوا پرتاب كنند. عمر حكومت كارمونا به ۲۴ ساعت هم كفاف نداد؛چتربازان وفادار به چاوز و هزاران نفر از مردم فقير كاراكاس، كارمونا را در كاخ رياست‌جمهوري محبوس كردند و خواستار آزاد شدن هوگوي ضد استعماري شدند.
چاوز بازهم رئيس‌جمهور شد و اين بار يارغار خود يعني رودريگز را از وين به كاراكاس خواند و از وي خواست تا براي هميشه وضعيت شركت دولتي نفت ونزوئلا را يكسره كرده و يقه سفيدها و افراد منتسب به آنها را از نفت اخراج كند.
اما رودريگز با جلب اعتماد آنها، تعداد كمي را اخراج كرد و از مهندسان خارجي از جمله مهندسان ايراني بهره برد. چاوز اكنون رئيس‌جمهور ونزوئلاست و رودريگز در پس پرده نفت اين كشور را كنترل مي‌كند تا مبادا كودتايي ديگر توسط نفتي‌ها ترتيب داده شود.
چاوز چند سالی است که درگذشته است اما جانشین همچنان راه وی را در نفت ادامه می دهد اما با چند تفاوت!
از جمله سياستمداراني كه از چاوز حمايت مي‌كردند «الي رودريگز آراكي» رئيس كميسيون دائمي انرژي و معادن در مجلس نمايندگان بود ؛ چريك با سابقه‌اي كه بعدا حقوقدان شد.چاوز و رودريگزهر دو از مخالفان ديرينه «گيوستي» رئيس شركت دولتي ونزوئلا بودند.
اين دو به شدت از امتيازات مالياتي كه در نتيجه سياست‌هاي درهاي باز او داده مي‌شد و نيز زندگي پرزرق و برق مديران شركت نفت ونزوئلا انتقاد مي‌كردند.بي‌جهت نبود كه چاوز پس از روي كار آمدن در اظهار نظري جالب گفته بود كه «شركت دولتي نفت، دولتي در دولت تشكيل داده بود.»
گيوستي بزرگ‌ترين خائن به منافع نفتي ونزوئلا لقب گرفت كه در سرمايه گذاري‌هاي مشترك نفت با بخش خصوصي، امتيازات بيش از حدي براي شركت‌هاي نفتي قائل شده و به‌طور كل نقش شركت‌هاي ونزوئلايي را در صنعت نفت اين كشورمحو كرده بود.
گيوستي كه رفاقت غير قابل وصفي با آمريكايي‌ها داشت، اوپك را به حال خود رها كرده و با تكروي‌هاي منحصربه‌فرد خود در افزايش يا كاهش توليد نفت،اهداف سازمان كشورهاي توليد كننده نفت را فداي سياست‌هاي واشنگتن كرده بود.
چاوز مي‌گفت كه گيوستي به جاي حضور در وين، جلسات اوپك خود را در كاخ سفيد برگزار مي‌كرد. در همان ايام بود كه «رابرت مابرو» مدير موسسه مطالعات انرژي آكسفورد با خونسردي و به سادگي مي‌گفت: «اكنون كاملا مشخص و آشكار شده است كه ايالات متحده آمريكا يك عضو غير وابسته اوپك به شمار مي‌آيد.اعطاي امتيارات رويايي به آمريكايي‌ها توسط گيوستي به‌طور وحشتناكي كلاه چاوز و وي را به هم پيوند داد و تبديل به آبستني مهم در رخدادهاي سياسي سرخ‌پوستان شد.
هوگوي كوچك كه قصد داشت يقه سفيدها را از نفت خارج كند با همراهي رودريگز، خودشان را به انجام دستورات اوپك پايبند ساختند چرا كه معتقد بودند افزايش قيمت‌ها مهم تر از ميزان سهم شان در بازار است. به هر صورت در ۷ آوريل سال ۲۰۰۷،مديريت و اعضاي اتحاديه شركت دولتي نفت ونزوئلا در اعتراض به بركناري تعدادي از اعضاي ضداوپك اين شركت با چراغ سبز آمريكا دست به اعتصاب زدند. اردو كشي‌هاي خياباني منجر به كشته شدن صدها نفر از مردم شد.
همين امر كافي بود تا در ۱۲ آوريل رئيس‌جمهور چاوز،توسط افسران شورشي ارتش اين كشور دستگير شود و پس از انتقال به محل نا معلومي از تلويزيون ملي اعلام شد كه چاوز استعفا داده است.
«پترو كارمونا» كه يكي از افراد طرفدار آمريكا در نفت ونزوئلا و ماهيتا مديري نفتي بود توسط كودتا چيان به سمت رئيس‌جمهوري منصوب شد و در اولين اقدام مجلس را لغو كرد و سياست‌ها و قوانيني كه دولت چاوز براي نفت وضع كرده بود را كنار مي‌زد از جمله بهره مالكانه ۳۰ درصد كه موجب شد شركت‌هاي آمريكايي از فرط شادي كلاه‌هاي خود را به هوا پرتاب كنند. عمر حكومت كارمونا به ۲۴ ساعت هم كفاف نداد؛چتربازان وفادار به چاوز و هزاران نفر از مردم فقير كاراكاس، كارمونا را در كاخ رياست‌جمهوري محبوس كردند و خواستار آزاد شدن هوگوي ضد استعماري شدند.
چاوز بازهم رئيس‌جمهور شد و اين بار يارغار خود يعني رودريگز را از وين به كاراكاس خواند و از وي خواست تا براي هميشه وضعيت شركت دولتي نفت ونزوئلا را يكسره كرده و يقه سفيدها و افراد منتسب به آنها را از نفت اخراج كند.
اما رودريگز با جلب اعتماد آنها، تعداد كمي را اخراج كرد و از مهندسان خارجي از جمله مهندسان ايراني بهره برد. چاوز اكنون رئيس‌جمهور ونزوئلاست و رودريگز در پس پرده نفت اين كشور را كنترل مي‌كند تا مبادا كودتايي ديگر توسط نفتي‌ها ترتيب داده شود.
چاوز چند سالی است که درگذشته است اما جانشین همچنان راه وی را در نفت ادامه می دهد اما با چند تفاوت!
سه شنبه ۲۳ دی ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۰۶
کد مطلب: 4724
