غول های نفتی، بی دفاع در برابر تحولات بازار

میز نفت | یازده ماه پیش، در ۱۷ می ۲۰۲۱ میلادی، آژانس بین‌المللی انرژی گزارشی را منتشر کرد که در آن از همه کشورهای روی زمین خواست فوراً سرمایه‌گذاری‌های جدید در تلاش‌ها برای اکتشاف و تولید ذخایر جدید نفت را متوقف کنند. 

این آژانس اعلام کرد: برای دستیابی به هدف انتشار کربن صفر تا سال 2050 میلادی، همه دولت های روی زمین باید سیاست هایی را اجرا کند که برای ایجاد "کاهش شدید در استفاده از سوخت های فسیلی" طراحی شده است.

گزارش آژانس بین‌المللی انرژی می‌گوید: فراتر از پروژه‌هایی که در گذشته تا سال ۲۰۲۱ میلادی انجام شده‌اند، هیچ میدان نفت و گاز جدیدی برای توسعه در مسیر ما وجود ندارد و هیچ معدن زغال‌سنگ جدید یا توسعه معادن فعلی مورد نیاز نیست. 

تمرکز سیاست سختگیرانه بر تغییرات آب و هوایی در مسیر انتشار کربن صفر خالص منجر به کاهش شدید تقاضای سوخت فسیلی می‌شود، به این معنی که تمرکز تولیدکنندگان نفت و گاز به صورت کامل به تولید و کاهش انتشار از بهره‌برداری دارایی‌های موجود تغییر می‌کند. تقاضای بدون کاهش زغال سنگ با کاهش ۹۸ درصدی به کمتر از ۱ درصد کل مصرف انرژی در سال ۲۰۵۰ میلادی می رسد.

نگاهی به یک سال پرفراز و نشیب

در ۴ آگوست سال گذشته، فاتح بیرول، رئیس آژانس بین المللی انرژی، در نشستی با رهبران کلیسای کاتولیک گفت که "نیازی به سرمایه گذاری در نفت، گاز یا زغال سنگ نیست."در ۱۳ اکتبر ۲۰۲۱ میلادی بیرول، توئیتی شگفت‌انگیز را منتشر کرد که در آن به سطح خطرناک سرمایه‌گذاری ناکافی در نفت و گاز در سطح جهان در سال‌های اخیر اذعان کرد و "آشفتگی بیشتر در بازار انرژی" را پیش‌بینی کرد.

اما تقاضا برای نفت و گاز هیچگاه راکد یا کاهشی نبوده است. در واقع به سرعت در حال افزایش بوده و قیمت کالاها را نیز همراه خود آورده است. بنابراین، در ۲۵ نوامبر، آقای بیرول از اوپک و سایر کشورهای تولیدکننده نفت به خاطر ایجاد "انسداد مصنوعی" در بازارهای نفت با امتناع آنها از تولید بیشتر نفت انتقاد کرد.

 در اوایل نوامبر، از آنجایی که شکست صنعت بادی در اروپا باعث ایجاد یک وضعیت اضطراری انرژی در آن قاره شده بود، دولت‌های اروپایی تلاش‌های شدیدی را برای راه‌اندازی مجدد نیروگاه‌های زغال‌سنگ و گاز طبیعی که سفارش داده بودند، و خرید منابع جدید از سوخت های فسیلی را آغاز کردند.

در اواخر نوامبر، جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، که از کاهش محبوبیت خود در نظرسنجی ها به دلیل قیمت های بالای نفت و بنزین در پمپ بنزین ها نگران بود، دستور آزادسازی ۵۰ میلیون بشکه نفت خام از ذخایر استراتژیک نفت را صادر کرد.

در اواسط دسامبر، خبرنگاران بلومبرگ ناوگانی متشکل از ۴۲ تانکر ال ان جی را شناسایی کردند که گاز طبیعی ایالات متحده را به بنادر اروپا در یک روز حمل می کردند تا به گرم شدن خانه ها و روشن نگه داشتن چراغ ها در آن قاره کمک کنند.در 16 فوریه، آقای بیرول مجدداً علناً از اوپک پلاس خواست تا نفت بیشتری تولید کند.

در اوایل ماه مارس، در حالی که قیمت نفت خام برنت دقیقاً ۱۰۰ دلار در هر بشکه بود و میانگین قیمت بنزین ایالات متحده به ۳.۵۷ دلار رسید، ولادیمیر پوتین به ارتش روسیه دستور داد تا به اوکراین حمله کند. در ۱۴ مارس، آقای بیرول بار دیگر از کشورهای تولیدکننده نفت خواست تا نفت بیشتری تولید کنند.

در واکنش به حمله پوتین، پرزیدنت بایدن، نمایندگان ایالات متحده را به ونزوئلا فرستاد تا از دولت مادورو درخواست کنند که نفت بیشتری برای ارسال به ایالات متحده تولید نماید. هرچند در سال های این کشور در فهرست تحریم های واشنگتن قرار داشته است. 

از آنجایی که آقای بایدن واردات جدید نفت روسیه به ایالات متحده را ممنوع می کرد، با عربستان سعودی و امارات متحده عربی نیز تماس گرفت تا از این کشورها تقاضا کند که نفت بیشتری تولید کنند. بر اساس گزارش ها، این تماس ها بدون پاسخ ماندند.

اندکی پس از آن، پس از نیم سالی که تقریباً از همه کشورهای تولیدکننده نفت روی زمین خواسته بود تا نفت بیشتری تولید کنند، جنیفر گرانهولم، وزیر انرژی ایالات متحده، که در کنفرانس سراویک در هوستون سخنرانی می کرد، در پایان سخنانش از تولیدکنندگان نفت ایالات متحده درخواست کرد نفت بیشتری تولید کنید.

 روز بعد، چند تن از نمایندگان دموکرات کنگره لایحه ای را ارائه کردند که بر اساس آن مالیات بر سودهای بادآورده جدیدی از تولیدکنندگان داخلی نفت اجرایی خواهد کرد.پنج روز پس از آن، کمیسیون بورس و اوراق بهادار مقررات پیشنهادی مربوط به افشای اطلاعات را ارائه کرد که بسیاری معتقدند تلاشی برای محدود کردن بیشتر دسترسی صنعت نفت به بازارهای سرمایه است.

پرزیدنت بایدن در ۲۵ مارس، بدون بررسی این ایده با شرکت های ال ان جی پیشرو ایالات متحده، صنعت صادرات ال ان جی آمریکا را متعهد کرد که در ۸ سال آینده به صورت گسترده تحویل خود به اروپا را افزایش دهد.

دو روز پس از آن، آقای بایدن خروج حتی بیشتر از نفت خام از ذخایر استراتژیک را به میزان یک میلیون بشکه در روز برای 180 روز آینده اعلام کرد. رئیس‌جمهور به عنوان بخشی از اعلام این طرح، صنعت نفت داخلی را به خاطر انجام ندادن سرمایه‌گذاری‌های کلان مورد نیاز برای یافتن و تولید نفت بیشتر، مورد انتقاد قرار داد.

یا جهان نفت و گاز بیشتری می خواهد و یا نمی خواهد. ایالات متحده و سایر دولت‌هایی که عضو سازمان ملل هستند و بنابراین عضو آژانس بین‌المللی انرژی هستند، یا می‌خواهند به هدف انتشار کربن صفر برسند و یا نمی‌خواهند. آنها یا اظهارات آژانس بین المللی انرژی را باور دارند یا واقعاً آنها را باور ندارند. شرکت‌های نفت و گاز یا می‌توانند سرمایه‌گذاری‌های مورد نیاز را برای یافتن ذخایر جدید مورد نیاز برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد جهان برای نفت و گاز طبیعی انجام دهند و یا نمی‌توانند.

طی 11 ماه از زمانی که آژانس بین‌المللی انرژی از آن دولت‌ها خواسته است که سرمایه‌گذاری‌های جدید در نفت و سایر سوخت‌های فسیلی را متوقف کنند، کاملاً روشن شده است که این کشورها و سیاست‌گذاران آنها نه تنها خواهان نفت و گاز طبیعی بیشتر هستند، بلکه در واقع به نفت و گاز طبیعی بیشتری نیاز دارند. 

غول های نفتی با فشار زیادی از سوی دولت ها و سازمان های بین المللی روبرو هستند. اما این راهی مناسب برای اجرای گذار انرژی نیست. با شرایط کنونی، هرگز نمی توان تا سال 2050 میلادی به انتشار کربن صفر رسید. چرا که این چشم انداز بدون مشارکت و همفکری بازیگران صنعت نفت، عملی نخواهد شد. 

 
نویسنده: دیوید بلکمون
منبع: Forbes
مترجم: محسن داوری

جمعه ۱۹ فروردين ۱۴۰۱ ساعت ۲۱:۱۴