دستاوردسازی همچنان ادامه دارد
دروغی به نام پالایشگاه فراسرزمینی
میز نفت - یکی از دستاورد سازی های دولت سیزدهم در حوزه نفت، به موضوع پالایشگاه‌های فراسرزمینی مربوط می‌شود؛ موضوعی که طی ماه‌های اخیر با هیاهوهای بسیاری همراه بوده و درصدد است این دروغ را القا کند که ایران صاحب بخشی از سهام پالایشگاه‌های خارجی شده است.
به گزارش میز نفت، این دروغ بیش از همه درباره پالایشگاه ال پالیتو شنیده شده است؛ یک واحد پالایشی 110 هزار بشکه‌ای که گفته می‌شود ایران روزانه 100 هزار بشکه نفت به آن ارسال می‌کند. رسانه‌های همسو با دولت تا می‌توانند به این دروغ دامن می‌زنند که ایران سهامدار این پالایشگاه شده درحالی‌که شرکت مهندسی و ساختمان نفت ایران وظیفه تأمین قطعات موردنیاز این واحد پالایشی و اورهال آن را بر عهده دارد و خبری از سهامداری نیست.
این در حالی است که «فرهاد احمدی»، مدیرعامل شرکت مهندسی و ساختمان ایران در اردیبهشت سال جاری دراین‌باره گفته بود: این قرارداد باهدف تعمیرات اساسی، راه‌اندازی و تکمیل ظرفیت عملیاتی یک واحد پالایشگاهی امضاء شده است. او اضافه کرده بود: منابع مالی این پروژه توسط شرکت نیکو تأمین خواهد شد که قرارداد مالی آن نیز فی‌مابین شرکت نیکو و شرکت ونزوئلایی امضا شده است.
اما نکته مهم‌تر اینجاست که روابط فنی میان ایران و ونزوئلا در دولت گذشته آغاز شد و در همان دوره، گروه‌های مختلف فنی با سفر به کاراکاس بخشی از ظرفیت‌های پالایشی این کشور را احیا کردند اما اصولاً به دلیل محرمانه بودن پروژه، جزئیاتی دراین‌باره منتشر نشد؛ درست برخلاف دولت فعلی که برخلاف منافع ملی تا می‌تواند کارهای نکرده خود را هم در بوق و کرنا می‌کند.
جواد اوجی وزیر نفت هم چندی پیش این دروغ را تکرار کرد و تعمیرات پالایشگاه ال پالیتو و فروش 100 هزار بشکه نفت به ونزوئلا را «پالایشگاه سرزمینی» عنوان کرد که در نوع خود جالب بود.
توضیحات شرکت ملی مهندسی و ساختمان ایران اما به‌خوبی نشان می‌دهد خبری از پالایشگاه فراسرزمینی نیست چراکه مهم‌ترین مشخصه چنین پالایشگاه‌هایی، مالکیت آن و یا سهامدار بودن آن است که طبیعتاً چنین موضوعی دراین‌باره صدق نمی‌کند.
بااین‌وجود مشخص نیست چرا وزارت نفت، کاری را که در دولت قبل آغاز شده بود و در این دولت ادامه دارد را به‌عنوان یک معجزه عنوان می‌کند و به‌دروغ، نام آن را پالایشگاه فراسرزمینی می‌گذارد.
اگر ارائه خدمات فنی و فروش 100 هزار بشکه نفت، پالایشگاه فراسرزمینی است پس عربستان با انبوهی از سهامداری خود در پالایشگاه‌های شرق آسیا باید فعالیت‌های خود را چه بنامد!
این در حالی است که «فرهاد احمدی»، مدیرعامل شرکت مهندسی و ساختمان ایران در اردیبهشت سال جاری دراین‌باره گفته بود: این قرارداد باهدف تعمیرات اساسی، راه‌اندازی و تکمیل ظرفیت عملیاتی یک واحد پالایشگاهی امضاء شده است. او اضافه کرده بود: منابع مالی این پروژه توسط شرکت نیکو تأمین خواهد شد که قرارداد مالی آن نیز فی‌مابین شرکت نیکو و شرکت ونزوئلایی امضا شده است.
اما نکته مهم‌تر اینجاست که روابط فنی میان ایران و ونزوئلا در دولت گذشته آغاز شد و در همان دوره، گروه‌های مختلف فنی با سفر به کاراکاس بخشی از ظرفیت‌های پالایشی این کشور را احیا کردند اما اصولاً به دلیل محرمانه بودن پروژه، جزئیاتی دراین‌باره منتشر نشد؛ درست برخلاف دولت فعلی که برخلاف منافع ملی تا می‌تواند کارهای نکرده خود را هم در بوق و کرنا می‌کند.
جواد اوجی وزیر نفت هم چندی پیش این دروغ را تکرار کرد و تعمیرات پالایشگاه ال پالیتو و فروش 100 هزار بشکه نفت به ونزوئلا را «پالایشگاه سرزمینی» عنوان کرد که در نوع خود جالب بود.
توضیحات شرکت ملی مهندسی و ساختمان ایران اما به‌خوبی نشان می‌دهد خبری از پالایشگاه فراسرزمینی نیست چراکه مهم‌ترین مشخصه چنین پالایشگاه‌هایی، مالکیت آن و یا سهامدار بودن آن است که طبیعتاً چنین موضوعی دراین‌باره صدق نمی‌کند.
بااین‌وجود مشخص نیست چرا وزارت نفت، کاری را که در دولت قبل آغاز شده بود و در این دولت ادامه دارد را به‌عنوان یک معجزه عنوان می‌کند و به‌دروغ، نام آن را پالایشگاه فراسرزمینی می‌گذارد.
اگر ارائه خدمات فنی و فروش 100 هزار بشکه نفت، پالایشگاه فراسرزمینی است پس عربستان با انبوهی از سهامداری خود در پالایشگاه‌های شرق آسیا باید فعالیت‌های خود را چه بنامد!
چهارشنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۱ ساعت ۰۵:۰۷
کد مطلب: 34217