اثر رشد LNG بر بازار جهانی گاز

به گزارش ميزنفت٬ عبدالصمد رحمتی در کانال اندیشه‌های نفتی نوشت:

 در چهار سال آینده و پس از تکمیل برخی از پروژه های در حال انجام، تولید LNG حدود یک سوم رشد خواهد داشت. بیشترین رشد عرضه در ایالات متحده آمریکا و استرالیا است و تقاضا همچنان در آسیا متمرکز خواهد بود.

تولید و تقاضای گاز طبیعی به شدت در طول 20 سال آینده رشد نموده و به همراه LNG به سمت بازار یکپارچه جهانی حرکت خواهد نمود. عرضه گاز طبیعی بین سال‌های 2017-2035 در ایالات متحده 19BCF/d و در استرالیا 13BCF/d خواهد بود.

در حال حاضر آسیا بزرگترین مقصد تقاضای LNG است. چین، هند و دیگر کشورهای آسیایی تقاضای خود را برای LNG افزایش داده اند و این موضوع کمک خواهد کرد که رشد تقاضای گاز سریعتر از نفت و زغال سنگ باشد. همچنین اروپا مصرف LNG خود را افزایش داده است.


سرعت رشد معاملات LNG هفت برابر خطوط لوله گاز خواهد شد، بطوریکه تا سال 2035 حدود نیمی از تمام معاملات گاز در سطح جهان بر اساس معاملات LNG خواهد بود یعنی بیش از 32درصد کنونی. اهمیت رشد تجارت LNG در مقایسه با خط لوله این است که به راحتی می توان محموله های آن را در پاسخگویی به نوسانات عرضه و تقاضای منطقه ای هدایت نمود. بر این اساس بازارهای گاز به احتمال زیاد به صورت فزاینده ای در سراسر جهان یکپارچه خواهند شد.

به طور خاص اگر قیمت‌های LNG بیشتر از هزینه‌های حمل و نقل تضمین شده رشد داشته باشد، انگیزه زیادی برای تامین LNG وجود خواهد داشت.

عرضه  LNG استرالیا به احتمال زیاد در بازار آسیا جذب خواهد شد. صادرات LNG ایالات متحده تنوع بیشتری خواهد داشت و منبع تامین گاز کشورهای اروپا، آسیا، آمریکای جنوبی و مرکزی خواهد بود. بر این اساس قیمت گاز آمریکا نقش کلیدی در مهار قیمت های گاز در بازار یکپارچه جهانی خواهد داشت.

توسعه عمیق و رقابتی بازار LNG موجب می شود قراردادهای بلند مدت گاز به طور فزاینده ای، شاخصی برای قیمت‌های محموله های LNG شود. ایران علاوه بر تحویل گاز از طریق خط لوله به کشورهایی همچون ترکیه، هند و پاکستان، می تواند بخش عمده ای از گاز خود را در قالب LNG روانه بازارهای آسیا کند.


*نتیجه گیری:
بازار آسیا به نحو قابل ملاحظه ای متکی به LNG است و پتانسیل خوبی در این خصوص وجود دارد. موقعیت استراتژیک ایران، در صورت توسعه این واحدها فرصت خوبی را برای عرضه گاز به بازارهای آسیا و صدور LNG فراهم خواهد نمود. به نظر میرسد با اجرایی شدن قراردادهای جدید نفتی، توسعه LNG می بایست در دستور کار قرار گیرد. در حال حاضر انتقال گاز با خط لوله و در فواصل چند هزار کیلومتری و با عبور از کشورهای مختلف، دارای مخاطرات بسیار است و واردکنندگان نیز به دنبال قراردادهای بلند مدت نیستند.

طرح های LNG ایران که تاکنون به نتیجه نرسیده اند :

1-طرح  Iran LNG
2-طرح Pars LNG
3-طرح Persian LNG
4-طرح Qeshm LNG
5-طرح تولید و صادرات LNG از میادین گلشن و فردوسی
6-طرح تولید و صادرات LNG از میدان پارس شمالی

سیاست‌های گازی ایران می بایست به گونه ای تدوین شود که "گاز سوزی" در بخش خانگی و "فرصت سوزی" در بخش صادرات گاز جای خود را به "ارزش افزوده" دهد. یعنی از طریق تبدیل گاز به محصول صادراتی همچون LNG کشور به دنبال در دست گرفتن سهمی از بازار منطقه باشد.

چهارشنبه ۲۳ فروردين ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۳۱