تاملی بر گفته های جدید وزیر اقتصاد
وقتی «تحریم نعمت است» پوچ شد
میز نفت - همان‌هایی که تا به سمت‌های اجرایی نرسیده بودند، طور دیگری فکر می‌کردند و اکنون، با همه وجودشان متوجه شدند شعارهایشان، فقط شعار بود؛ شعارهایی بدون شعور.
وحید حاجی پور | هنوز زود است برای فراموش کردن روزهایی که عده‌ای می‌گفتند تحریم‌ها بهانه است؛ بهانه‌ای برای استتار ناکارآمدی دولت در همه بخش‌ها. حالا همان‌ها صاحب جدید قوه مجریه شده‌اند و با گذشت نیمی از عمر چهارساله دولت خود، همانی را می‌گویند که قبول نداشتند.
مهره‌های کلیدی دولت سیزدهم بارها طی چند ماه اخیر گفته‌اند که تحریم‌ها شرایط اداره کشور را طاقت‌فرسا کرده است و اگر شرایط بر مردم سخت می‌گذرد، به دلیل وجود تحریم‌هاست. البته هر عقل آگاهی می‌داند ریشه بسیاری از شرایط سخت و پیچیده اقتصاد ایران در تحریم است اما نکته مهم اینجاست که کسانی به این «فکت» چنگ می‌زنند که با ایده‌های پفکی و کاریکاتوری خود، جار می‌زدند دولت قبل عُرضه ندارد، کار را به ما بسپارید ببینید چه می‌شود.
همان‌هایی که برجام را خسارت محض می‌دانستند و ثمره‌اش را برای اقتصاد ایران، «بدهی» فاکتور می‌کردند؛ یکی از همان‌ها، سید احسان خاندوزی است که حالا جامه وزارت اقتصاد را بر تن دارد. آقای وزیر در دوران نمایندگی و کارشناسی، تأکید بسیاری بر «ما بهتر می‌زنیم» داشت، وقتی «ستاند» و با حقایق رخ‌به‌رخ شد، می‌گوید «نمی‌شود».
به این چند عبارت ساده دقت کنید؛ عباراتی که وزیر اقتصاد به‌کاربرده است: «تحریم‌ها سبب شد که بالاترین میزان درآمد سرانه کشور و رشد اقتصادی از همان سال تا حدود سال ۹۵ تحت تأثیر قرار دارد که البته در این سال‌ها دو سالی به خاطر روند اجرای برجام روند متوقف شد ولی در اردیبهشت ۹۷ تحریم‌های دوره ترامپ سبب شد که رشد اقتصاد کشور منفی شود و تورم امروزه میراث تحریم‌های چند سال اخیر است. قبول داریم همچنان قدرت خرید خانوارها و معیشت مردم به ابتدای سال ۹۰ برنگشته و تورم‌ها وجود دارد و تمام سعی دولت این است که رشد اقتصادی را برگرداند»
همین چند عبارت کوتاه آن‌هم از وزیر اقتصاد دولت انقلابی، کافی است تا بدانیم تحریم‌ها چه بلایی بر سر اقتصاد کشور آورده و با تئوری‌های کودکانه و ترم‌های نخست دانشگاهی، نمی‌توان شرایط را به سود منافع ملی تغییر داد.
خیلی دیر است؛ بسیار دیرتر از زمانی که می‌شد برای نجات امیدوار بود؛ صدای «طبلی» که منتقدان دیروز و زمامداران امروز به راه انداخته بودند، فقط از دور خوش بود، هنوز پژواک طبلشان در خاطر است که می‌گفتند 80 درصد مشکلات کشور و گرانی‌ها به دلیل ناکارآمدی دولت است و نه تحریم. حالا که خود پشت فرمان نشسته‌اند، متوجه شدند خودرویشان اصلاً سوختی ندارد تا راه بیفتد.
همان‌هایی که تا به سمت‌های اجرایی نرسیده بودند، طور دیگری فکر می‌کردند و اکنون، با همه وجودشان متوجه شدند شعارهایشان، فقط شعار بود؛ شعارهایی بدون شعور.
بیچاره ما مردم که باید تاوان شعارها را با کوچک شدن سفره‌هایمان پس بدهیم.
مهره‌های کلیدی دولت سیزدهم بارها طی چند ماه اخیر گفته‌اند که تحریم‌ها شرایط اداره کشور را طاقت‌فرسا کرده است و اگر شرایط بر مردم سخت می‌گذرد، به دلیل وجود تحریم‌هاست. البته هر عقل آگاهی می‌داند ریشه بسیاری از شرایط سخت و پیچیده اقتصاد ایران در تحریم است اما نکته مهم اینجاست که کسانی به این «فکت» چنگ می‌زنند که با ایده‌های پفکی و کاریکاتوری خود، جار می‌زدند دولت قبل عُرضه ندارد، کار را به ما بسپارید ببینید چه می‌شود.
همان‌هایی که برجام را خسارت محض می‌دانستند و ثمره‌اش را برای اقتصاد ایران، «بدهی» فاکتور می‌کردند؛ یکی از همان‌ها، سید احسان خاندوزی است که حالا جامه وزارت اقتصاد را بر تن دارد. آقای وزیر در دوران نمایندگی و کارشناسی، تأکید بسیاری بر «ما بهتر می‌زنیم» داشت، وقتی «ستاند» و با حقایق رخ‌به‌رخ شد، می‌گوید «نمی‌شود».
به این چند عبارت ساده دقت کنید؛ عباراتی که وزیر اقتصاد به‌کاربرده است: «تحریم‌ها سبب شد که بالاترین میزان درآمد سرانه کشور و رشد اقتصادی از همان سال تا حدود سال ۹۵ تحت تأثیر قرار دارد که البته در این سال‌ها دو سالی به خاطر روند اجرای برجام روند متوقف شد ولی در اردیبهشت ۹۷ تحریم‌های دوره ترامپ سبب شد که رشد اقتصاد کشور منفی شود و تورم امروزه میراث تحریم‌های چند سال اخیر است. قبول داریم همچنان قدرت خرید خانوارها و معیشت مردم به ابتدای سال ۹۰ برنگشته و تورم‌ها وجود دارد و تمام سعی دولت این است که رشد اقتصادی را برگرداند»
همین چند عبارت کوتاه آن‌هم از وزیر اقتصاد دولت انقلابی، کافی است تا بدانیم تحریم‌ها چه بلایی بر سر اقتصاد کشور آورده و با تئوری‌های کودکانه و ترم‌های نخست دانشگاهی، نمی‌توان شرایط را به سود منافع ملی تغییر داد.
خیلی دیر است؛ بسیار دیرتر از زمانی که می‌شد برای نجات امیدوار بود؛ صدای «طبلی» که منتقدان دیروز و زمامداران امروز به راه انداخته بودند، فقط از دور خوش بود، هنوز پژواک طبلشان در خاطر است که می‌گفتند 80 درصد مشکلات کشور و گرانی‌ها به دلیل ناکارآمدی دولت است و نه تحریم. حالا که خود پشت فرمان نشسته‌اند، متوجه شدند خودرویشان اصلاً سوختی ندارد تا راه بیفتد.
همان‌هایی که تا به سمت‌های اجرایی نرسیده بودند، طور دیگری فکر می‌کردند و اکنون، با همه وجودشان متوجه شدند شعارهایشان، فقط شعار بود؛ شعارهایی بدون شعور.
بیچاره ما مردم که باید تاوان شعارها را با کوچک شدن سفره‌هایمان پس بدهیم.
جمعه ۱۷ آذر ۱۴۰۲ ساعت ۱۶:۳۰
کد مطلب: 36522
