میز نفت – محسن خجسته مهر برخلاف چند تن از معاونان وزیر که در دوران زنگنه مورد بی‌مهری قرار گرفتند، روزهای آرامی را تجربه کرد به‌طوری‌که حتی اتاق معاونت وی از او پس گرفته نشد!

میز نفت - یارانه پنهانی که امروز بر سر زبان‌ها افتاده، به دلیل کاهش شدید ارزش پولی ملی کشور است و دولت بجای احیای ارزش ریال، روی مصادره بخشی از درآمدهای مردم با روکش مباحث کارشناسی دست گذاشته است.

میز نفت - گاف های عجیب و اظهارات شگفت انگیز مرتضی شاه میرزایی درگفت و گوی ویژه خبری موجب شد تا اعتبار وزارت نفت در بین کارشناسان و مردم به نازل ترین سطح خود رسیده و چهارشنبه سیاهی را برای وزارت نفت رقم بزند.

میز نفت - سید غلامحسین حسنتاش در یادداشتی به موضوع برنامه بنزینی دولت پرداخت و نوشت که این برنامه برای اقتصاد کشور خطرناک است.

میز نفت - مسعود میرکاظمی رئیس سازمان برنامه و بودجه برای آنکه خود را فرشته نجات اقتصاد ایران معرفی کند، علاقه خاصی دارد با حذف یارانه های انرژی، کسری بودجه دولت را تامین کند و در پایان بگوید من کسری بودجه را به صفر رساندم!

میز نفت - با وجود تاکید موافقان کرسنت مبنی برا نقش این قرارداد در افزایش قدرت منطقه ای ایران اما بررسی مناقشه اخیر قطر با چهار کشور عربی نشان می دهد این ادعا، بیشتر شبیه یک توهم است.

میز نفت - زنگنه یک خصلت بزرگ دارد؛ بر سر مسائل مهم و حاشیه ای که او را متهم می سازد همیشه از مناظره فراری بوده است مانند پرونده کرسنت که هیچگاه حاضر نشده است تن به مناظره بدهد.

میز نفت - فریدون عباسی به یکباره به سراغ جواداوجی آمده و بجای طلب کردن بدهی پتروشیمی از ژنرال، می خواهد این بدهی را با جیب اوجی تسویه کند.

میز نفت - محسن خجسته مهر در حالی محمد محمدی پور را سرپرست مدیریت امور بین الملل شرکت ملی نفت کرده است که به طور قطع، این انتصاب هزینه بسیاری ایجاد کرده و دودش در چشم نظام خواهد رفت.

میز نفت - مجتبی توانگر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در یادداشتی، بیژن زنگنه وزیر سابق نفت را یکی از عوامل ایاد بحران گازی در کشور دانست.

زنگنه باید خود را مدیون روحانی بداند؛ او تا سال 92 از پیش راهی نداشت و در پس، امنیتی تا روزی که به عنوان گزینه وزارت نفت به مجلس معرفی شد و از همان روز، کمر به انتقام بست به امید آنکه شاید زخم های سال 88 کمی التیام داده شود.

میز نفت - موسم تغییر مدیران ناکارآمد در وزارت نفت فرا رسیده و تازه این اول کار است، هرچند هنوز دعواهای پر دامنه مانده؛ پس از صدور حکم مدیرعامل شرکت ملی نفت، تازه بازار رقابت بر سر نشستن بر کرسی‌های مدیریتی شرکت‌های تابعه داغ شده است و لابی‌گرها مشغول کارند.

در حکمی که اوجی برای خجسته‌مهر صادر کرده است، هیچ نشانی از ماموریت تجارت نفت و تهاتر دیده نمی‌شود چراکه شخص وزیر، قرار است این موضوع را مدیریت کند.

بر اساس ماده۳۰ قانون اساسنامه، اعضای هیأت مدیره پس از انتصاب، به طور موظف و تمام وقت انجام وظیفه می کنند و نباید هیچ نوع شغل یا سمتی در خارج از شرکت اعم از دولتی و غیردولتی داشته باشند. در نتيجه مدير عامل شركت نفت نمي تواند معاون وزير نفت باشد.

عراق برای ایران کشور جذابی است؛ به دلیل صادرات‌محور بودن نفت این کشور، پالایشگاه‌های نفتی این کشور کفاف صرف بنزین و سایر فرآورده‌های نفتی را نمی‌دهد و این کشور ناچار است بخش اعظمی از مصارف خود را وارد کند.

وحید حاجی پور | در حکایات آمده است روزی شاه عباس صفوی، کارگزاران خود را در ایوان کاخش گرد می‌آورد و مهمان ضیافت شاهانه‌ای می‌کند؛ در مقابل هر یکشان قلیانی با سرگین اسب قرار می‌دهد، حاضران شروع به پُک زدن می‌کنند و دمادم از مزه بکر قلیانی می‌گویند که دود پِهنش، سراسر کاخ را گرفته بود.

وقتی حکم مدیریت او بر شرکت ملی صنایع پتروشیمی با ورود نهادهای امنیتی، به خردکُن رفت، قهر تنها چاره ختلان برای نشان دادن ناراحتی‌اش بود؛ زنگنه طاقت نیارود و از او درخواست کرد کنارش بماند و برای دلجویی، جانمایی مهره‌ها را به او واگذار کرد.

دو مرتبه یادآوری شود خوب است که با حرف و وعده نمی‌توان صنعت کبیر و ذو ابعاد نفت را اداره کرد؛ رصد کنید ببینید وزیران انرژی و مدیران ارشد شرکت‌های نفتی بزرگ چه می‌کنند و در طول یک سال چند بار خطابه می‌کنند!

نفاق در سه ریشه خلاصه می‌شود؛ ناتوانی در دشمنی، دنیا طلبی و از همه مهمتر حقارت؛ با همین سه ریشه می‌توان اتفاقات چند ماه گذشته صنعت نفت را تحلیل کرد که چگونه افرادی با به تن کردن جامه نفاق، حمل بر انقلابی‌گری و جهادی بودن می‌کنند.

متاسفانه این گروه، خود را صاحب وزارت نفت می‌دانند و بدون هیچ هزینه‌ای در 8 سال گذشته، خود را داعیه‌دار انتقادات علیه زنگنه می‌دانند؛ منتقدانی بدون یک انتقاد!