نگاهی به وضعیت اسفناک بزرگترین دارنده ذخایر نفت آفریفا:
ذخایر نفت،دارایی بی ارزش لیبی
میز نفت - روزگار نفت لیبی پس از قدافی روزهای تیره ای را تجربه می کند؛ تولید نفت لیبی به سک سوم دوران اوح آن کاهش یافته درحالی که عربستان پس از نیم قرن، تولید نفتش را سه برابر لیبی کرده است.
به گزارش میز نفت، لیبی روزگاری بازیگر بسیار مهمی در بازارهای جهانی نفت بود. تولید نفت این کشور در سال 1970به رقم 3.4 میلیون بشکه در روز رسید تا در رده دومین تولیدکننده نفت جهان پس از عربستان قرار بگیرد.
عربستان سعودی در آن زمان 3.8 میلیون بشکه در روز تولید می کرد. نیم قرن از آن روزها می گذرد و تولید نفت عربستان سه برابر شده و تولید نفت لیبی به یک سوم آن روزها کاهش یافته است و این کشور را در رتبه 18 جهان قرار داده است.
نکته جالب این است که طرابلس برای افزایش تولید نفت به 2 میلیون بشکه برنامه ریزی کرده است البته برای سال 2030 میلادی.
در سال 2017، لیبی هدف بلندپروازانه تری را برای تولید 2.2 میلیون بشکه در روز تا سال 2023 اعلام کرد، اما این هدف شکست خورد ولی نه به دلیل عدم وجود ذخایر نفت.
آمارها می گویند ذخایر نفت اثبات شده لیبی در 40 سال گذشته بیش از دو برابر شده و این کشور را به بزرگترین دارنده چنین ذخایر آفریقا تبدیل کرده است. تقریباً 40 درصد از کل این قاره متعلق به لیبی است.
در درجه اول سیاست و حکمرانی ضعیف، لیبی را از سرمایه گذاری کامل از ثروت نفتی خود باز داشته است. اقتصاد این کشور که در آن نفت 98 درصد درآمدهای دولت و 60 درصد تولید ناخالص داخلی (GDP) را تشکیل می دهد، طی یک دهه اخیر دچار مشکل شده است.
پس از کودتای 1969 به رهبری افسر ارتش لیبی معمر قذافی، لیبی انزوا و تحریم های بین المللی طولانی مدت را تجربه کرد. درست با لغو این اقدامات، یک خیزش مردمی بزرگ با الهام از انقلاب‌های بهار عربی در تونس و مصر در سال 2011 آغاز شد.
این خیزش منجر به مرگ قذافی، سقوط رژیم چند دهه‌ای او و بازنگری شدید در نظام سیاسی شد. یک جنگ داخلی در سال 2014 آغاز شد و اگرچه به طور رسمی در سال 2020 به پایان رسید، صندوق بین المللی پول همچنان لیبی را به عنوان "دولتی شکننده و متاثر از درگیری" توصیف می کند که از ضعف اجتماعی و نهادی رنج می برد.
درگیری های داخلی و حکومت ضعیف با ظهور ژنرال حفتر، صنعت نفت لیبی را تخریب کرده است؛ این کشور تقسیم شده دارای ذخایر عظیم نفتی است اما سرمایه گذاران کمی دارد.
این تاریخ پرنوسان اثرات مخربی بر سرمایه گذاران داشته است. در حالی که اخیراً امیدی به وجود آمده است، غول های نفتی هنوز سرمایه لازم برای افزایش قابل توجه تولید را متعهد نکرده اند.
در سطح تولید فعلی، ذخایر نفت لیبی می تواند نزدیک به 340 سال دوام بیاورد که این کشور را متمایز کرده است ولی با این شرط که فضای سرمایه گذاری به طور بنیادین بهبود یابد.
لیبی احتمالاً بیشترین ضرر را در جهان نفت خواهد داشت، زیرا ثروت نفتی بالقوه آن در معرض خطر بی ارزش شدن است.
عربستان سعودی در آن زمان 3.8 میلیون بشکه در روز تولید می کرد. نیم قرن از آن روزها می گذرد و تولید نفت عربستان سه برابر شده و تولید نفت لیبی به یک سوم آن روزها کاهش یافته است و این کشور را در رتبه 18 جهان قرار داده است.
نکته جالب این است که طرابلس برای افزایش تولید نفت به 2 میلیون بشکه برنامه ریزی کرده است البته برای سال 2030 میلادی.
لیبی، بزرگترین دارنده ذخایر نفت آفریقا
در سال 2017، لیبی هدف بلندپروازانه تری را برای تولید 2.2 میلیون بشکه در روز تا سال 2023 اعلام کرد، اما این هدف شکست خورد ولی نه به دلیل عدم وجود ذخایر نفت.
آمارها می گویند ذخایر نفت اثبات شده لیبی در 40 سال گذشته بیش از دو برابر شده و این کشور را به بزرگترین دارنده چنین ذخایر آفریقا تبدیل کرده است. تقریباً 40 درصد از کل این قاره متعلق به لیبی است.
چرا لیبی در افزایش تولید شکست می خورذ؟
در درجه اول سیاست و حکمرانی ضعیف، لیبی را از سرمایه گذاری کامل از ثروت نفتی خود باز داشته است. اقتصاد این کشور که در آن نفت 98 درصد درآمدهای دولت و 60 درصد تولید ناخالص داخلی (GDP) را تشکیل می دهد، طی یک دهه اخیر دچار مشکل شده است.
پس از کودتای 1969 به رهبری افسر ارتش لیبی معمر قذافی، لیبی انزوا و تحریم های بین المللی طولانی مدت را تجربه کرد. درست با لغو این اقدامات، یک خیزش مردمی بزرگ با الهام از انقلاب‌های بهار عربی در تونس و مصر در سال 2011 آغاز شد.
این خیزش منجر به مرگ قذافی، سقوط رژیم چند دهه‌ای او و بازنگری شدید در نظام سیاسی شد. یک جنگ داخلی در سال 2014 آغاز شد و اگرچه به طور رسمی در سال 2020 به پایان رسید، صندوق بین المللی پول همچنان لیبی را به عنوان "دولتی شکننده و متاثر از درگیری" توصیف می کند که از ضعف اجتماعی و نهادی رنج می برد.
درگیری های داخلی و حکومت ضعیف با ظهور ژنرال حفتر، صنعت نفت لیبی را تخریب کرده است؛ این کشور تقسیم شده دارای ذخایر عظیم نفتی است اما سرمایه گذاران کمی دارد.
ذخایر نفت لیبی، بی ارزش ترین دارایی
این تاریخ پرنوسان اثرات مخربی بر سرمایه گذاران داشته است. در حالی که اخیراً امیدی به وجود آمده است، غول های نفتی هنوز سرمایه لازم برای افزایش قابل توجه تولید را متعهد نکرده اند.
در سطح تولید فعلی، ذخایر نفت لیبی می تواند نزدیک به 340 سال دوام بیاورد که این کشور را متمایز کرده است ولی با این شرط که فضای سرمایه گذاری به طور بنیادین بهبود یابد.
لیبی احتمالاً بیشترین ضرر را در جهان نفت خواهد داشت، زیرا ثروت نفتی بالقوه آن در معرض خطر بی ارزش شدن است.
چهارشنبه ۲۹ فروردين ۱۴۰۳ ساعت ۰۱:۱۶
کد مطلب: 37501
